Αρχική »

    Δεξί Εξτρέμ

    Εκλογές ή όχι; Ιδού η διαφωνία

    Δημοσιεύτηκε: 10 Νοέμβριος 2011

    Για να μπορέσει κανείς να εξηγήσει τα όσα διαμείβονται από την ημέρα που ο Γιώργος Παπανδρέου εξήγγειλε το δημοψήφισμα μέχρι και σήμερα που η χώρα εξακολουθεί να μένει ουσιαστικά ακυβέρνητη, πρέπει να αναζητήσει το διακύβευμα. Αυτό δεν είναι άλλο από την εξουσία, παρ' ότι στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή θα περίμενε κανείς περισσότερη ευσυνειδησία και λιγότερη εξουσιομανία, αφού η εξουσία καίει όποιον την κρατάει.

    Η πίττα και ο σκύλος

    Δημοσιεύτηκε: 09 Νοέμβριος 2011

    Η ρήση «θέλει και την πίττα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο» ταιριάζει γάντι στον Γιώργο Παπανδρέου. Ήθελε και τα λεφτά με τους όρους του ΔΝΤ και τον κομματικό του στρατό χορτάτο. Ταιριάζει και σε όλους τους προκατόχους του, που ακόμη κι αν δεν ήταν διεφθαρμένοι (λέω τώρα) δεν τόλμησαν ούτε στιγμή να στερήσουν από τα οπλοστάσια των επιτελείων τους το ρουσφέτι και το βόλεμα. Ταιριάζει όμως και στον Αντώνη Σαμαρά.

    Δικομματική ... η εθνική σωτηρία

    Δημοσιεύτηκε: 08 Νοέμβριος 2011

    Δεδομένου ότι στην αορίστου χρόνου μεταβατική κυβέρνηση που από στιγμή σε στιγμή θα αναλάβει θα βρίσκονται μόνον η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, το μεταπολιτευτικό πολιτικό κατεστημένο βρίσκεται πλέον εκτεθειμένο σε όλο του το μεγαλείο μπροστά στα μάτια του δοκιμαζομένου ελληνικού λαού. Συγχρόνως όμως - ακούγεται παράδοξο - μπορεί να οδηγήσει την χώρα σε ένα διέξοδο, το οποίο προϋποθέτει την κατάρρευσή του.

    30 χρόνια από την «Αλλαγή»: Ο ελληνικός «υπαρκτός σοσιαλισμός»

    Δημοσιεύτηκε: 19 Οκτώβριος 2011

    Την 18η Οκτωβρίου του 1981 την θυμάμαι πολύ καλά. Ως συνήθως, μέτοικοι τότε στην Αθήνα, πήγαμε στην Γλυφάδα, για να ψηφίσουν οι γονείς μου, όπου, όπως πάντοτε, πέσαμε πάνω στην οικογένεια Βαρβιτσιώτη, στον τότε δήμαρχο Γλυφάδας Μάκη Λιούγκα και σε γνωστούς και φίλους από μία Γλυφάδα που τότε ακόμη ήταν χωριό. Το κλίμα ήταν μάλλον βαρύ και τα πρόσωπα των παραδοσιακά δεξιών Γλυφαδιωτών έδειχναν ότι ήξεραν τι έρχεται.

    Νέα Δημοκρατία: Η άλλη όψη του ιδίου νομίσματος

    Δημοσιεύτηκε: 05 Οκτώβριος 2011

    Με την πλάτη στον τοίχο η κυβέρνηση αναγκάζεται να λάβει κάποια «αντιλαϊκά» μέτρα εις βάρος της πελατειακής της βάσεως και των κομματικών της στρατιών. Τι κι αν το σύνολο αυτό είναι κατά πολύ (όχι και τόσο βέβαια) μικρότερο από τους δοκιμαζομένους εργοδότες και εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα; Αυτοί είναι οι πραγματικοί πολίτες β' κατηγορίας, οι οποίοι τραβούν τον Γολογθά τους χωρίς βογγητά και χωρίς κραυγές «αγανάκτησης».

    Επιστροφή στις ρίζες: Τα 5 βιβλία που μας επηρέασαν περισσότερο (8)

    Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπτέμβριος 2011

    Αριστοτέλης: Πολιτικά. Η βίβλος κάθε ανθρώπου που επιδιώκει το ορθόν και σίγουρα όχι το σημερινό πολιτικώς ορθόν. Για πολλούς, η αφετηρία του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού.

    Το τελευταίο κεφάλαιο της χούντας του ʽ73

    Δημοσιεύτηκε: 31 Αύγουστος 2011

    Το καλοκαίρι του 2011 τέλειωσε - τουλάχιστον ημερολογιακά - και στην ιστορία θα μείνει ως το καλοκαίρι της «ελληνικής αγανάκτησης». Συνοδεύω την φράση με τον εθνικό μας προσδιορισμό, διότι προφανώς η αγανάκτηση στην Ελλάδα έχει ειδικά χαρακτηριστικά.

    Οι κλώνοι του Μπρέιβικ

    Δημοσιεύτηκε: 26 Ιούλιος 2011

    Όταν λαμβάνει χώρα ένα τρομοκρατικό κτύπημα, με θύματα εκατό σχεδόν αμάχους δεν μπορείς παρά να νιώσεις τουλάχιστον άσχημα. Όχι μόνον σε μία ορθολογική ή αξιακή βάση, αλλά και ενστικτωδώς - αν η ανθρώπινη ζωή έχει για σένα μία σημασία. Ως εκ τούτου, το διπλό κτύπημα στην Νορβηγία, δεν μπορώ παρά να το χαρακτηρίσω απάνθρωπο και ύπουλο.

    Φθηνή ψυχαγωγία και λύσεις εκ των έσω

    Δημοσιεύτηκε: 08 Ιούλιος 2011

    Τα επανειλημμένα επεισόδια κατά τις κινητοποιήσεις των «Αγανακτισμένων» στην πλατεία Συντάγματος, στις 15/6 και στις 28/6, ωθούν την αυθόρμητη αυτή αντίδραση στον μαρασμό και την απαξίωση από τον ελληνικό λαό. Μπορεί τα ΜΜΕ και οι TV περσόνες να έκαναν τα πάντα για να γίνουν αρεστές, σε μία προσπάθεια να βγάλουν την ουρά τους απ' έξω, αποκαλώντας τους ταραξίες προβοκάτορες και παρακρατικούς και αναδεικνύοντας για άλλη μια φορά την αστυνομία σε αποδιοπομπαίο τράγο, όμως η πλατεία συρρικνούται και αλλάζει χρώμα.

    Κάτω στον πάτο

    Δημοσιεύτηκε: 15 Ιούνιος 2011

    Είναι γνωστό τοις πάσι ότι οι «Λαϊκές Συνελεύσεις» που πραγματοποιούνται καθημερινά στο κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος δεν έχουν καμμία νομιμοποίηση, αφού δεν έχουν διασφαλίσει ούτε το αδιάβλητο της διαδικασίας που ακολουθούν, ούτε και την απαραίτητη συμμετοχή για να μπορούν να επικαλεστούν την λαϊκή βούληση.

    Σελίδες

Ελληνικές Γραμμές 2024