Επιστροφή στις ρίζες: Τα 5 βιβλία που μας επηρέασαν περισσότερο (8)

Αριστοτέλης: Πολιτικά. Η βίβλος κάθε ανθρώπου που επιδιώκει το ορθόν και σίγουρα όχι το σημερινό πολιτικώς ορθόν. Για πολλούς, η αφετηρία του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού.

Νικολό Μακιαβέλλι: Ο Ηγεμών (Il Principe). Όπως και για το προηγούμενο βιβλίο δεν χρειάζονται συστάσεις. Ένα σημαντικό εγχειρίδιο για όσους ενδιαφέρονται για την πολιτική. Ανήκει στην κατηγορία «ή σ' αρέσει ή το μισείς» και η κατάχρηση του ονόματος του συγγραφέα στις μέρες μας ως ταυτόσημο του «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» μαρτυρά την τεράστια σημασία του έργου.

Νικολάι Γκόγκολ: Τάρας Μπούλμπα (Taras Bulba). Έψαξα να βρω κριτικές και αναφορές στο βιβλίο και πραγματικά εξεπλάγην όταν είδα νοσταλγούς του υπαρκτού σοσιαλισμού, υπολείμματα της εποχής που η ρωσική λογοτεχνία ήταν ταυτισμένη στην συνείδηση όλων με το σοβιετικό καθεστώς. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την αποθέωση του ηρωικού τρόπου ζωής, αυτού που οδηγεί τον πατέρα να σκοτώσει τον γιό, όταν αυτός προδίδει τις αρχές και τις αξίες της φυλής του, αυτού που ανακηρύσσει τον θάνατο στην μάχη ή την εκτέλεση απ' τον εχθρό ως το μοναδικό αξιοπρεπές τέλος μίας ένδοξης ζωής. Στις κριτικές που διάβασα δημοσιευμένες από διαφόρους εκδοτικούς οίκους που εξέδωσαν κατά καιρούς το βιβλίο προβάλλεται ως μήνυμα ότι «οι λαϊκές μάζες είναι η κινητήριος δύναμη της ιστορίας». Ωστόσο, όποιος διαβάσει το βιβλίο θα διαπιστώσει ακριβώς το αντίθετο. Θα διαπιστώσει επίσης γιατί σύντομα δεν αποκλείεται το βιβλίο αυτό να απαγορευτεί. Προτείνεται η έκδοση με την μετάφραση του Άρη Αλεξάνδρου, ο οποίος, παρά τις όποιες ιδεολογικές καταβολές του, καταφέρνει να αποδώσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την γλαφυρότητα με την οποία ο Γκόγκολ δεν σ' αφήνει ούτε στιγμή να ανασάνεις.

Μ. Καραγάτσης: Το χαμένο νησί, εκδόσεις «Εστία», 2005. Ένα βιβλίο που στις ΗΠΑ θα είχε γίνει σίγουρα ταινία blockbuster. Ξεκίνησα από περιέργεια μια μέρα να το διαβάζω και σταμάτησα στην τελευταία σελίδα. Νομίζω ότι αποτελεί σπάνιο δείγμα της ελληνικής λογοτεχνίας και πρωτοποριακό για την γενιά στην οποία ανήκει ο συγγραφέας.

Φρανκ Έλλις: Η αναφορά Μακφέρσον (The Macpherson report: «Anti-racist» hysteria and the sovietisation of the United Kingdom), εκδόσεις «Right Now», 2001. Μικρό, αλλά προφητικό βιβλίο. Γράφτηκε το '99 σχολιάζοντας μία έκθεση, που συντάχθηκε με σκοπό την ανάλυση μίας «εγκληματικής» και «ρατσιστικής» από πλευράς της αστυνομίας συμπεριφοράς. Ο συγγραφέας βρίσκει την ευκαιρία να καταδείξει σε όλο της το μεγαλείο την αντιρατσιστική υστερία, κάνοντας μία αναδρομή στο κυνήγι μαγισσών που εξαπολύθηκε από τα τέλη του '60 στις ΗΠΑ μέχρι και σήμερα.