Tο σημερινό άρθρο, επ’ αφορμή της αριστερής μας κυβέρνησης, θα αναφερθεί σε καταστατικούς μύθους της Αριστεράς. Η χρησιμότητα μιας τέτοιας αναφοράς αποτελεί μία μορφή συνοπτικού εγχειριδίου διότι, εν αντιθέσει με τον συντηρητικό χώρο, όπου οι πρακτικές του διαφέρουν από χώρα σε χώρα, οι πρακτικές της Αριστεράς ομοιάζουν αφού λειτουργεί εν είδει θρησκείας για παγκόσμια χρήση.
Ο μύθος του προνομιούχου «λευκού δυτικού»