Συνήθως, τα σπουδαία νοήματα, μηνύματα, οι πιο γόνιμες σκέψεις, διατυπώνονται υπό τύπου συνθήματος. Ο αφοριστικός λόγος δεν είναι κατʼ ανάγκην ρηχός και στερούμενος σημασίας. Η ιστορία της ανθρώπινης σκέψης αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο. «Σοφόν το σαφές και το σύντομον», μας σιγοψιθυρίζει η σοφή γλώττα του κλασσικού Ελληνικού πολιτισμού. Έτσι λοιπόν, ο γιος του ξυλουργού, ο Υιός του Ανθρώπου, ο Σωτήρας - Ήλιος - Χριστός, διατύπωσε με δύο (!) μόνο λέξεις το νόημα του σχηματισμού των ανθρώπινων κοινωνιών.
