Το 2019 τελειώνει και η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη μπορεί να κάνει πανηγυρικούς απολογισμούς και να θέλει να εμπνεύσει αισιοδοξία μέσω προβλέψεων για το 2020, αλλά η πραγματικότητα είναι σκληρή. Σε δύο μέτωπα η κυβέρνηση αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Το ένα είναι η ασφάλεια και το άλλο είναι το μεταναστευτικό.
Ωραία τα χριστουγεννιάτικα δέντρα στην πλατεία Εξαρχείων σαν εικόνα, όχι όμως αν καίγονται το ίδιο βράδυ. Ωραία εικόνα οι εκκενώσεις καταλήψεων, όχι όμως αν είναι τόσο απροετοίμαστο το αρμόδιο υπουργείο να διαχειρισθεί τις - διόλου καταδρομικές – επιθέσεις αντιεξουσιαστών στο εμπορικό κέντρο της πόλης. Ωραία εικόνα οι κεντροαριστερές μεταγραφές στον κρατικό τομέα, σε θέσεις-κλειδιά μάλιστα, όχι όμως όταν με την πρώτη ευκαιρία προσπαθούν στην πράξη να ακυρώσουν βασικές κυβερνητικές πολιτικές.
Η πολιτική με βάση το τι πλάνο θα τραβήξουν οι κάμερες, το πώς τα δικά μας μέσα θα παίξουν αυτό το πλάνο, με τελικό σκοπό την επικοινωνιακή διαχείριση από πλευράς προσώπων οδηγεί σε αδιέξοδα. Για ποια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στο Αιγαίο μιλάμε, όταν το κράτος αδυνατεί να εγγυηθεί την ομαλή οικονομική δραστηριότητα στο κέντρο της Αθήνας; Όταν ένα διψήφιος αριθμός καλόπαιδων μπορεί να σπάσει ό,τι θέλει και να μην έχει καμία συνέπεια;
Ακόμη και αυτή η κατάσταση όμως είναι πταίσμα όσον αφορά στις εξελίξεις στο μεταναστευτικό. 100.000 μετανάστες αναμένει η κυβέρνηση σύμφωνα με την Deutsche Welle. Μόνον στα νησιά, τα οποία ήδη έχουν 41.000 και στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνονται αυτοί που ήδη έχουν μεταφερθεί στην ηπειρωτική χώρα για να αποσυμφορηθούν.
Η βασική πολιτική της κυβέρνησης αυτή την στιγμή μοιάζει να είναι το «τα λέω για να ξαλαφρώσω». Πρωθυπουργός, υπουργοί και στελέχη τριγυρνούν στην ΕΕ και ζητούν βοήθεια από τους εταίρους, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα την Τουρκία. Εν τω μεταξύ η Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας όπως αναγνωρίζει η κυβέρνηση δεν εφαρμόζεται, αλλά εμείς συνεχίζουμε να την στηρίζουμε με κάθε τρόπο, ακόμη και προσφέροντας στήριξη για περισσότερα χρήματα στην Τουρκία. Η οποία όμως κρατά χαρακτήρα και συνεχίζει να εκβιάζει με συνέπεια.
Η πολιτική της κυβέρνησης στο μεταναστευτικό – που βασίζεται στην συνεργασία με την Τουρκία τόσο στην παρεμπόδιση των ροών όσο και στην αποδοχή επιστροφών – είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Ας οργώνει νησιά και Έβρο ο κ. Στεφανής, αποφεύγοντας βέβαια να συναντηθεί με δημάρχους, ας οργανώνονται τα κλειστά κέντρα υποδοχής, τίποτε δεν μπορεί να λειτουργήσει. Ήδη η χωρητικότητα τους, πριν κατασκευαστούν, έχει ξεπερασθεί από τους αριθμούς των μεταναστών που βρίσκονται ήδη στα νησιά.
Αυτό στην Νέα Δημοκρατία το γνωρίζουν. Και η κυβέρνηση νοιώθει την κομματική πίεση. Και το 2020 δεν θα είναι καθόλου εύκολο έτος γι’ αυτή αν δεν βρεθούν συγκεκριμένες αποτελεσματικές λύσεις. Οι οποίες έρχονται μέσα από συγκεκριμένες πολιτικές προσεγγίσεις. Το ποιες είναι αυτές το ξέρουν όλοι.