Τι δεν μας λέει η κυβέρνηση για την μεταναστευτική πολιτική της...

Φύκια για μεταξωτές κορδέλες προσπαθεί να πουλήσει η κυβέρνηση στον ελληνικό λαό αναφορικά με την πολιτική την οποία σκέπτεται να ακολουθήσει για το μεταναστευτικό πρόβλημα της χώρας.

Σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα του φιλοκυβερνητικού Τύπου (1, 2, 3, 4) το σχετικό νομοσχέδιο το οποίο έχει ετοιμάσει ο υπουργός Εσωτερικών κ. Προκόπης Παυλόπουλος παρουσιάζεται ως εκείνο που θα βάλει «τάξη στο χάος» (1), θα «ξεκαθαρίσει το θολό τοπίο» (4) και θα «διαμορφώσει μία σύγχρονη μεταναστευτική πολιτική» (3). Μία προσεκτικότερη ανάλυση των δημοσιευμάτων αυτών καταδεικνύει ότι το νέο νομοσχέδιο όχι μόνο δεν προσφέρει κάτι το ουσιαστικό, αλλά αντίθετα αποφεύγει να αντιμετωπίσει την ουσία του προβλήματος.

Αναλυτικότερα, το νέο νομοσχέδιο προβλέπει (1, 2):

• την άμεση απέλαση των παρανόμων μεταναστών
• την αυστηρότερη φύλαξη των συνόρων
• την αυστηροποίηση της διαδικασίας χορηγήσεως ασύλου
• την αυστηροποίηση των ποινών για τους διακινητές παρανόμων μεταναστών
• την συνεργασία με τα γειτονικά κράτη για καλύτερη αστυνόμευση των θαλασσίων συνόρων

Είναι, λοιπόν, εμφανές ότι τα ανωτέρω μέτρα είτε προϋπήρχαν στην νομοθεσία (πχ διοικητική απέλαση των παρανόμως εισελθόντων και διαμενόντων) είτε είναι αυτονόητα (π.χ. φύλαξη των συνόρων, αυστηροποίηση των ποινών, συνεργασία με γειτονικά κράτη). Το «κερασάκι» στην τούρτα είναι η αυστηροποίηση της διαδικασίας χορηγήσεως ασύλου η οποία είναι ήδη αυστηρή! Όμως, το πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι πρόβλημα παροχής ασύλου αλλά πρόβλημα παράνομης μετανάστευσης.

Βλέπουμε δηλαδή ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να ρίξει «στάχτη στα μάτια» του ελληνικού λαού με το να αναμασά διατάξεις που προϋπήρχαν στην νομοθεσία αλλά - προφανώς λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης - δεν εφαρμόζονταν και με το να αποφεύγει την περιγραφή του τρόπου αντιμετώπισης συγκεκριμένων παθογενειών της σημερινής κατάστασης.

Αποκαλυπτική του γεγονότος ότι η κυβέρνηση είτε δεν έχει αντιληφθεί την ουσία του προβλήματος είτε δεν έχει την διάθεση να την αντιμετωπίσει είναι και η σχετική συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα ο αρμόδιος υπουργός κ. Παυλόπουλος σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα (3). Βεβαίως, και ο δημοσιογράφος δεν προσπάθησε σε κάνενα σημείο να θέσει δύσκολα ερωτήματα στον υπουργό.

Στην εν λόγω συνέντευξη, ο κ. Παυλόπουλος είπε ότι η χώρα θα δέχεται μετανάστες μόνο για ειδικότητες εργασίας για τις οποίες υπάρχει ανάγκη και ότι «ο μετανάστης πρέπει να γνωρίζει πριν μπει στην Ελλάδα γιατί έρχεται, που θα εργαστεί, ποιό καθεστώς ασφάλισης θα έχει και για ποιό χρονικό διάστημα...διαφορετικά εάν έρχεται χωρίς να είναι συστημένος από Ελληνικά Προξενεία και Αρχές θα πρέπει να επιστρέψει συστημένος στη χώρα από την οποία ήρθε» (3). Μάλιστα, στο νομοσχέδιο γίνεται λόγος για έλευση μεταναστών υψηλής εξειδίκευσης (4).

Η θέση αυτή του κ. υπουργού είναι ορθή αλλά είναι επίσης αυτονόητη, υπάρχει ήδη νομοθετικά (καθώς προβλέπεται η νόμιμη μετάκληση αλλοδαπού για λόγους εργασίας) και, τέλος, αναφέρεται στο τί θα (πρέπει να) γίνεται από τώρα και στο εξής. Όμως, ο κ. υπουργός δεν μας αναφέρει πόσους αλλοδαπούς εργάτες έχει ανάγκη η χώρα μας, σε ποιές ειδικότητες και για πόσο χρονικό διάστημα. Χωρίς να προϋπάρχει μία τέτοια καταγραφή των αναγκών της αγοράς εργασίας πώς γίνεται λόγος για έλευση νομίμων μεταναστών;

Επιπλέον, πώς σκέπτεται η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την υπάρχουσα κατάσταση; Αποδέχεται τις δύο πανθομολογουμένως αποτυχούσες προσπάθειες εκ των υστέρων νομιμοποίησης των μεταναστών από το ΠΑΣΟΚ; Τι σκέπτεται να κάνει για όσους παραμείνουν παράνομοι, παρά τις παρατάσεις προθεσμιών υποβολής αιτήσεων εκ των υστέρων νομιμοποίησης που χορήγησε η ΝΔ; Για το σημείο αυτό, αποκαλυπτική είναι η απάντηση του κ. Παυλόπουλου «Μα ήδη αυτό το θέμα [των παρανόμων μεταναστών] το ρυθμίζουμε και τώρα. Αυτοί οι οποίοι υπάρχουν στην χώρα μας κάνουμε τα πάντα ώστε να ξέρουν και εκείνοι υπό ποιό καθεστώς θα βρίσκονται στην Ελλάδα, φροντίζουμε ώστε πραγματικά το θέμα της εργασίας τους και της ασφάλισής τους να είναι τέτοιο ώστε να ανταποκρίνεται στο επίπεδο της έννομης τάξης της χώρας μας, αλλά και στις δικές τους προσδοκίες» (3).

Από την απάντηση αυτή είναι εμφανές ότι το πρόβλημα της παράνομης εισόδου και παραμονής στην χώρα μας εκατοντάδων χιλιάδων αλλοδαπών η κυβέρνηση θα το «επιλύσει» με την νέα - τρίτη - προσπάθεια νομιμοποίησής τους, η οποία, κατά τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς θα οδηγήσει στην νομιμοποίηση επιπλέον 200.000 παρανόμων μεταναστών (4). Μάλιστα, ο κ. Παυλόπουλος αποδέχεται πλήρως τις δύο προσπάθειες εκ των υστέρων νομιμοποίησης του 1998 και του 2001 καθώς θεωρεί ότι με αυτές και με την παράταση που έδωσε η κυβέρνηση της ΝΔ «ένα μεγάλο μέρος των μεταναστών και κατεγράφησαν και βεβαίως νομιμοποιήθηκε η παρουσία τους εδώ και ξέρουμε αυτή την στιγμη, όπως γνωρίζουν και εκείνοι, υπό ποιές συνθήκες ζουν στην Ελλάδα...Απομένει αυτή η χάραξη της μεταναστευτικής πολιτικής αποτυπωμένη σε θεσμικό πλαίσιο...» (3)

Τα προαναφερθέντα θα πρέπει να οδηγήσουν τον κάθε καλόπιστο στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται κυρίως να φανεί ότι κάτι κάνει, χωρίς όμως να λύνει το πρόβλημα. Το διαφαινόμενο περιεχόμενο του νομοσχεδίου απλά επαναλαμβάνει αυτονόητες και ισχύουσες διατάξεις, η εφαρμογή των οποίων χρειάζεται πολιτική βούληση την οποία η κυβέρνηση δεν φαίνεται να έχει. Αν την είχε θα τις εφάρμοζε τόσο κατά την περίοδο 1990-1993, όταν και πρωτοεμφανίσθηκε το πρόβλημα, όσο και αμέσως μετά την άνοδό της στην εξουσία τον Μάρτιο του 2004.

Τέλος, το εν λόγω νομοσχέδιο δεν αγγίζει κάν την ουσία της υφιστάμενης κατάστασης. Συγκεκριμένα:

• δεν αντιμετωπίζει τις στρεβλώσεις που έχει ήδη υποστεί η αγορά εργασίας λόγω της υπερδεκαετούς παρουσίας των παρανόμων μεταναστών.
• δεν εξηγεί το τί θα γίνει με εκείνους τους αλλοδαπούς που δεν θα συμμετάσχουν ούτε στην τρίτη διαδικασία νομιμοποίησης ή που η αίτησή τους δεν θα γίνει τελικώς δεκτή. Μάλιστα, ο κ. Παυλόπουλος κάνει λόγο για «επαναπατρισμό, όταν το αποφασίζουν οι μετανάστες,αλλά χωρίς κανέναν καταναγκασμό» (3).
• δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα της προέλευσης των (εκ των υστέρων) νομιμοποιημένων μεταναστών, σημαντικότατο τμήμα των οποίων προέρχεται από όμορες χώρες οι οποίες έχουν διεκδικήσεις εις βάρος της χώρας μας, από χώρες ομόθρησκες της Τουρκίας και από χώρες με πρόβλημα αυξανόμενου ισλαμικού φονταμενταλισμού.

Τέλος, ο κ. Παυλόπουλος άφησε ασχολίαστη την αλλαγή του τρόπου κτήσεως της ελληνικής ιθαγένειας, η οποία θα μετατρέψει την χώρα σε πόλο έλξης μεταναστών.

Υπάρχει, πλέον, έστω και ένας καλόπιστος ψηφοφόρος της ΝΔ που να μην βλέπει την διαγραφόμενη χρεωκοπία της κυβερνητικής πολιτικής για το μεταναστευτικό;

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

1. Μανουσακάκης Γ. «Κλείνουν τα σύνορα της ασύδοτης μετανάστευσης», Ελεύθερος Τύπος 22/1/2005
2. «Δράση για ωράριο και μετανάστες», Απογευματινή 5/2/2005
3. Κοττάκης Μ. «Θα δεχόμαστε μόνο νόμιμους μετανάστες για συγκεκριμένες ειδικότητες εργασίας», Απογευματινή της Κυριακής 30/1/2005
4. Γαλάτη Π. «Ξεκαθαρίζει το θολό τοπίο μετανάστευσης», Καθημερινή 12/2/2005

* ο Γιάννης Κολοβός είναι επικοινωνιολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «Το Κουτί της Πανδώρας: Παράνομη Μετανάστευση και Νομιμοποίηση στην Ελλάδα» το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πελασγός.