Έπρεπε το μαχαίρι να φτάσει στο κόκαλο για να αρχίσει κάτι να κινείται. Δημιουργούνται κινήσεις πολιτών σε συνεργασία με παραγωγούς και κτηνοτρόφους προκειμένου να διατίθενται αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα σε πόλεις της Ελλάδας απ' ευθείας από τους παραγωγούς στους καταναλωτές χωρίς την διαμεσολάβηση μεσαζόντων. Ήδη αυτό το κίνημα σε κάποιες πόλεις πέτυχε και τώρα επεκτείνεται και σε άλλες αποδεικνύοντας ότι ναι, μπορούμε να αποφύγουμε τους μεσάζοντες που αισχροκερδούν ή έστω κερδίζουν, εις βάρος των παραγωγών και των καταναλωτών, ναι μπορεί ο παραγωγός να έχει καλές τιμές και ο καταναλωτής να αγοράζει φτηνά.
Όμως αυτό το «κίνημα της πατάτας» ή γενικότερα το «κίνημα χωρίς μεσάζοντες» για τυπικούς και τεχνικούς λόγους δεν είναι δυνατόν, σε βάθος χρόνου, να έχει συνέχεια συνέπεια και μονιμότητα. Για να έχει συνέχεια ένας μόνον τρόπος υπάρχει: Οι παραγωγοί των διαφόρων προϊόντων να οργανωθούν σε συνεταιρισμούς οι οποίοι θα διαθέτουν τα προϊόντα τους απ' ευθείας στους καταναλωτές. Και λέγοντας συνεταιρισμούς βέβαια δεν εννοώ αυτούς που μέχρι σήμερα ξέραμε, τους κρατικοδίαιτους, κομματικοποιημένους, πράσινους, κόκκινους, μπλε συνεταιρισμούς που μοναδικό σκοπό είχαν να εξυπηρετούν το κόμμα, τους φίλους και το συμφέρον τής παράταξης, ή να μοιράζουν επιδοτήσεις και αποζημιώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να εξασφαλίζουν ψήφους.
Εννοώ «Αγροτικούς Συνεταιρισμούς Α.Ε.». Αγροτικούς συνεταιρισμούς εταιρείες, στις οποίες μέτοχοι θα είναι μόνον οι ίδιοι οι παραγωγοί χωρίς καμία σχέση, ανάμιξη ή συμμετοχή του κράτους. Αν δεν γκρεμίσουμε το κομματικοκρατούμενο, ανεύθυνο και χρεοκοπημένο πλέον κράτος δεν έχουμε καμιά ελπίδα για το μέλλον. Μόνον οι τίμιοι, σκληρά εργαζόμενοι ιδιώτες, μόνον οι παραγωγικές τάξεις και μόνον η σωστή εργασία μπορούν να φέρουν καλύτερες μέρες στον καθένα μας, σε όλους τους Έλληνες, στην πατρίδα μας.
Οι παραγωγοί φασολιών στις Πρέσπες το κατάλαβαν αυτό, έβαλαν το χέρι στη τσέπη τους, πλήρωσαν, έκαναν τον δικό τους συνεταιρισμό και σήμερα ευημερούν. Οι παραγωγοί του Πηλίου έφτιαξαν τον συνεταιρισμό «Ζαγορίν» που έχει εξελιχθεί σε έναν από του καλύτερους πανευρωπαϊκά συνεταιρισμούς και απολαμβάνουν την δίκαια αμοιβή των κόπων τους, στέλνοντας οι ίδιοι τα προϊόντα τους σε όλη την Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Και δεν είναι οι μόνοι.
Το «κίνημα της πατάτας» απέδειξε ότι τα προϊόντα μπορούν να φτάσουν από τον παραγωγό στον καταναλωτή χωρίς μεσάζοντες. Σήμερα όλα είναι υπέρ. Όλα δείχνουν τον σωστό δρόμο. Όμως οι παραγωγοί πρέπει να ξεχάσουν το κράτος-πατερούλη, τον σοσιαλισμό ή «σοσιαλισμό» που μας κατέστρεψε, τους διορισμένους έμμισθους συνδικαλιστές αγροτοπατέρες, να πιστέψουν στις απεριόριστες ικανότητες και δυνάμεις που έχουν και να αρχίσουν να δημιουργούν. Να δημιουργούν τις δικές τους επιχειρήσεις και να προσφέρουν οι ίδιοι τα προϊόντα τους απ' ευθείας στις κεντρικές λαχαναγορές δημιουργώντας δημοπρατήρια γεωργικών προϊόντων όπως αυτά που υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη ή στις λαϊκές αγορές ή σε μικρά περίπτερα, σημεία πωλήσεως, κατά μήκος των εθνικών οδών κοντά στην παραγωγή του κάθε καλλιεργητή. Δίπλα και μαζί με τους Έλληνες καταναλωτές, με τον ελληνικό λαό, μακριά από το γραφειοκρατικό, αντιεπιχειρησιακό κράτος και τους αισχροκερδείς μεσάζοντες μπορούν, τώρα, όλα να αλλάξουν.