Είναι δικαίωμα κάποιου να ζητά να συμπορευθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα. Να βρίσκει σημεία επαφής και ταυτίσεως με την διεθνιστική και νεοταξική Αριστερά. Είναι δικαίωμά του επίσης να συνεργάζεται με τον κ. Δημαρά, ο οποίος εκφράζει το παλαιό «βαθύ ΠΑΣΟΚ» του Ανδρέα Παπανδρέου. Τον κ. Δημαρά που έως χθες μιλούσε για «κεντροαριστερό μέτωπο κατά του Μνημονίου» και έβριζε την Δεξιά. Όλα αυτά θα ήταν κατανοητά, αν τα εξέφραζε κάποιος αριστερός πολιτικός και ένα αριστερό κόμμα. Αρχίζουν όμως να μας ζαλίζουν και να μας αποπροσανατολίζουν, όταν προέρχονται από τον κ. Καμμένο.
Διότι ο κ. Καμμένος εμφανίζεται ως ο Ζορό της Δεξιάς, ως ο πολιτικός που θα στήσει στα έξι μέτρα τους δοσίλογους του Μνημονίου και θα επιφέρει την κάθαρση. O κ. Καμμένος όμως δεν είναι χθεσινός στην πολιτική και στην Βουλή. Ήταν βουλευτής της Ν.Δ. στην μεταπολιτευτική της διαδρομή. Ήταν υπουργός στην κυβέρνηση Καραμανλή, η οποία φέρει τραγικές ευθύνες για τα σημερινά μας αδιέξοδα. Δεν είναι λοιπόν αθώος του αίματος ο κ. Καμμένος, ήταν μέρος του προβλήματος όλα αυτά τα χρόνια.
Και να δεχθώ ότι ανένηψε εσχάτως και είδε το φως το αληθινό. Πως όμως συμβαδίζουν τα λεγόμενά του με το προσκλητήριο προς την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ; Διότι η Αριστερά έχει πάρει διαζύγιο με τον πατριωτισμό και την κοινή λογική. Θα συμπορευθούν οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» με τους οπαδούς του πολυπολιτισμού και των δικαιωμάτων των μεταναστών; Με αυτούς που έως χθες δικαιολογούσαν τα εγκλήματα του Μάο (Τσίπρας); Και την ίδια ώρα θέλουν τις ψήφους των δεξιών και να εμφανίζονται ως ένα πατριωτικό και αστικό κόμμα;
Αν ο κ. Καμμένος ήθελε να είναι συνεπής στις εξαγγελίες του θα έπρεπε να βρει ένα κοινό μέτωπο αγώνος με τον Γιώργο Καρατζαφέρη και τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, που εδώ και χρόνια δίδουν μόνοι τους έναν μεγάλο αγώνα, εντός και εκτός Βουλής, για την εθνική κυριαρχία και την κοινωνική συνοχή. Τότε, που ο κ. Καμμένος ήταν στο κόμμα που ταύτιζε «το νόμιμο με το ηθικό», χωρίς να λέει κουβέντα. Αλλά ο κ. Καμμένος αρνήθηκε να συνεννοηθεί με τον Γιώργο Καρατζαφέρη για ένα κοινό πατριωτικό μέτωπο. Έτρεξε ασμένως στην θαλπωρή της διεθνιστικής Αριστεράς, αναζητώντας συμμάχους εκεί που δεν υπάρχουν.
Στις 6 Μαΐου, οι πατριώτες και οι δεξιοί έχουν μία μόνο επιλογή: τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Θα σταθούμε δίπλα στον Γιώργο Καρατζαφέρη σε αυτή την δύσκολη εκλογική μάχη. Θα δώσουμε τον αγώνα για την Πατρίδα και την κοινωνική αλληλεγγύη, στέλνοντας μία ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα στην Ελληνική Βουλή. Θα επιλέξουμε την δοκιμασμένη χρήσιμη ψήφο στον ΛΑ.Ο.Σ. αντί της «καμμένης» ψήφου, που ταλαντεύεται μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ!
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 28ης Απριλίου 2012 της εφημερίδας Α1.