74η επέτειος ίδρυσης της Εθνικής Αντιστασιακής Οργανώσεως «Χ»

  • Δημοσιεύτηκε: 10 Ιούνιος 2015

    Την Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015 και ώρα 7:00 μ.μ. ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Μαχητών και Φίλων της Εθνικής Αντιστασιακής Οργανώσεως «Χ» και οι εκδόσεις «Πελασγός» τίμησαν την ίδρυση της Οργανώσεως «Χ» από τον στρατηγό Γεώργιο Γρίβα-Διγενή τον Ιούνιο 1941. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο επί της οδού Καλλιρρόης 48 (στάση μετρό Συγγρού-Φιξ) αμφιθέατρο «Γρίβας-Διγενής».

    Ο εκδότης και πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Μαχητών και Φίλων της Οργανώσεως «Χ» Ιωάννης Γιαννάκενας, ο οποίος ήταν και ο συντονιστής της εκδήλωσης, απηύθυνε χαιρετισμό στους παρευρισκομένους, λέγοντας ότι με την αρχή της Κατοχής, άρχισε και η Αντίσταση για την λευτεριά της πατρίδος και, από τον Ιούνιο του 1941, ο Γρίβας ανέλαβε πρώτος να ιδρύσει την δική του αντιστασιακή Οργάνωση «Χ». Στην συνέχεια, παρουσίασε τον εκλεκτό ομιλητή και φίλο του Συνδέσμου Ηλία Ηλιόπουλο, ο οποίος είναι διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Λουδοβικείου Μαξιμιλιανείου Πανεπιστημίου του Μονάχου. Ο κ. Γιαννάκενας τόνισε ότι στον σημερινό κόσμο υπάρχει χειρότερη σκλαβιά, γιατί δεν είναι ορατός ο εχθρός για να τον πολεμήσουμε, επειδή ο πόλεμος είναι οικονομικός, αλλά εμείς θα πράξουμε τα δέοντα.

    Εκτός από την επέτειο της ιδρύσεώς της «Χ», ο εκδοτικός οίκος «Πελασγός» γιορτάζει τα 30 χρόνια (1985-2015) της προσφοράς του στο εθνικοκεντρικό βιβλίο. Στα πρώτα χρόνια υπήρξε συμπαραστάτης ο Χρήστος Γιαννάκενας, πατέρας του Ιωάννη Γιαννάκενα, ο οποίος έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, μέσα από τις τάξεις της «Χ», αλλά και αργότερα, υπό την αρχηγία του Γρίβα, μέχρι τον θάνατό του. Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Μαχητών και Φίλων της Εθνικής Αντιστασιακής Οργανώσεως «Χ» διατηρεί την μνήμη και το αντιστασιακό πνεύμα της Οργανώσεως «Χ» του 1941.

    Στην συνέχεια, ο λόγος δόθηκε στον Σπύρο Δημητρίου, αντιπρόεδρο του «Ιδρύματος Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα-Διγενή», ο οποίος ευχαρίστησε τον Σύνδεσμο της «Χ» και τον εκδοτικό οίκο «Πελασγός» για την οργάνωση της εκδήλωσης και έδωσε ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα του Γεωργίου Γρίβα. Περισσότερες πληροφορίες γράφει ο ίδιος στον πρόλογο του βιβλίου που συνέγραψε ο στρατηγός το 1944 και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Πελασγός» το 2013 με τον τίτλο: «Έκθεσις επί των εθνικών σκοπών και του εθνικού έργου της Οργανώσεως «Χ»».

    Μετά τον Σπύρο Δημητρίου, τον λόγο πήρε ο κεντρικός ομιλητής Ηλίας Ηλιόπουλος, ο οποίος, και αυτός με την σειρά του ευχαρίστησε τον Ιωάννη Γιαννάκενα και με την ιδιότητά του ως προέδρου του Συνδέσμου της «Χ» και με την ιδιότητά του ως εκδότη του οίκου «Πελασγός», σε αυτούς τους εθνικά χαλεπούς καιρούς. Η εθνική Ελληνική παιδεία τελεί υπό απηνή διωγμό και ο εκπεφρασμένος σκοπός του σημερινού καθεστώτος είναι ο πλήρης εθνικός αποχρωματισμός και αποχαρακτηρισμός του πάλαι ποτέ εθνικού κράτους των Ελλήνων και η ραγδαία μετάλλαξή του σε ένα ουδετεροεθνές, πολυεθνικό, πολυπολιτισμικό μόρφωμα. Επίσης ευχαρίστησε και τον Σπύρο Δημητρίου και τους παρευρισκομένους, παραλληλίζοντας την συγκέντρωση με αυτές των πρώτων χριστιανών, λίγοι, εν μέσω των πολλών που ασχολούντο με τα άλλα της αγέλης.

    Εκ πρώτης όψεως, αποκτά κανείς την εντύπωση ότι, εδώ και πολλές 10ετίες, η «Χ» υπήρξε το προνομιακό θύμα της εκδικήσεως της Αριστεράς. Η διαρκής και ανηλεής κατασυκοφάντηση και καθύβριση της «Χ» εκ μέρους της Αριστεράς, στην οποίαν το επικρατών καθεστώς παρέδωσε τους δημιουργικούς μηχανισμούς του κράτους μετά το 1974. Αυτό εξηγείται εκ του γεγονότος ότι η «Χ» έκλεισε τον δρόμο της Αριστεράς προς την υφαρπαγή της εξουσίας, πράγμα που είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι, όπως τον Μεταξά και την 4η Αυγούστου, έτσι και τον Γρίβα και την «Χ», τους έθαψε πρώτη και καλύτερη η ούτω καλουμένη «Δεξιά», όντας κατάλοιπο του παλαιού αστικού κόσμου.

    Σχετικά με την πολεμική που αντιμετώπισε η «Χ», έχουμε να παρατηρήσουμε:

    1. Ο Γρίβας και η «Χ» ενοχλούσαν τους πάντες και τους χτύπησε ακόμη και ο ξένος παράγων, διότι η «Χ» υπήρξε η μάνα και η μήτρα της ΕΟΚΑ, και ο Γρίβας ,ο νέος Διγενής. Υπάρχει μία αναφορά στο βιβλίο του Σπύρου Παπαγεωργίου «Ο Γρίβας, η «Χ», το χαμένο αρχείο», που ο ίδιος ο Γρίβας λέει ότι η «Χ» είναι η μήτρα της ΕΟΚΑ, διότι υπήρξαν συνεργάτες κοινοί και στους 2 αγώνες και ο οπλισμός, με τον οποίον άρχισε τον αγώνα η ΕΟΚΑ το 1955, ήταν οπλισμός της «Χ» που είχε αποκρυβεί επί 10 χρόνια προηγουμένως στην Αθήνα και ήσαν αυτά τα όπλα που πέρασαν από τα χέρια των Χιτών που είχαν προηγουμένως πολεμήσει στο Θησείο. Δεν απέχει της πραγματικότητας αυτό που λέει ο συγγραφέας, ότι η ΕΟΚΑ ήταν θυγατρική οργάνωση της «Χ». Επομένως, πώς να μην χρηματοδοτεί ο αφειδώς ξένος παράγοντας διατριβές, συγγράμματα, έρευνες κλπ, που κατατείνουν στην κατασυκοφάντηση της «Χ».

    2. Τους χτύπησε και η άρχουσα αστική τάξη, διότι ο Γρίβας έθεσε την χείρα υπό τον τύπον των ήλων και αμφισβήτησε τον θεμέλιο λίθο της ξενικής προστασίας που εγκαθιδρύθηκε το 1832, μετά την δολοφονία του Καποδίστρια και το Βʼ Πρωτόκολλο του Λονδίνου. Επιπλέον, ως άτομο, ο Γρίβας διέθετε αψεγιάδιαστο ηθική, αδαμάντινο χαρακτήρα, ασύλληπτη ανιδιοτέλεια, θάρρος, απεριόριστη αγάπη και αφοσίωση στην πατρίδα και πίστη στα υψηλά πεπρωμένα της Ελληνικής Φυλής. Όπως και με τον Ιωάννη Μεταξά, η καθεστηκυία τάξη δεν τους συγχώρησε ποτέ την νίκη και στην θέση τους ανέδειξε ως «εθνάρχες» άτομα σκοτεινά, αμφιλεγόμενα, τα οποία κατέστρεψαν τον Ελληνισμό. Δεν τους συγχώρησε το ότι είπαν ΟΧΙ στους εχθρούς της Πατρίδος, ο ένας το ʽ40, ο άλλος το ʽ44 και το ʽ55, εκεί όπου οι άλλοι δεν τόλμησαν να ψελλίσουν ούτε ένα «ναι μεν, αλλά».

    3. Η Αριστερά μισεί τους Χίτες γιατί της άρπαξαν την φέτα με το βούτυρο και την μαρμελάδα μέσα από το στόμα τον Δεκέμβριο 1944. Οι Χίτες τους κρατήσανε 2 μέρες και σώθηκε η Αθήνα, όπως και το Σύνταγμα Χωροφυλακής Αθηνών (Μακρυγιάννη).

    4. Σε εμπιστευτικές εκθέσεις των αγγλικών αρχείων υπήρχε ένα βροντερό και επανειλημμένο ΟΧΙ των Άγγλων, σε οιανδήποτε ανάληψη και υποστήριξη αντιστασιακής δράσεως, προερχομένη από εθνικής πλευράς. Η Στρατιωτική Οργάνωση Γρίβα (ίδρυση Ιούνιος 1941), μετονομασθείσα τον Μάρτιο 1943 σε Εθνική Οργάνωση «Χ», είναι από τις πρώτες ακραιφνείς, αυθεντικές, υγιείς αντιστασιακές οργανώσεις, που όμως δεν τυγχάνουν καμίας απολύτως αγγλικής υποστηρίξεως. Απεναντίας, οι Άγγλοι διαθέτουν 1.700.000 λίρες, σύμφωνα με τα δικά τους αρχεία, για να κατασκευάσουν την αντίσταση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Ο Γρίβας, καθώς και άλλες εθνικές οργανώσεις, δεν θέλουν αγγλικές λίρες, όπως είναι καταγραμμένο στα αγγλικά αρχεία, και αυτό δεν αρέσει στους Άγγλους.

    Όπως προαναφέραμε, την Ιστορία της «Χ» συνέγραψε ο ίδιος ο Γεώργιος Γρίβας το 1944 και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Πελασγός» το 2013, με τον τίτλο «Έκθεσις επί των εθνικών σκοπών και του εθνικού έργου της οργανώσεως «Χ»». Ο Γρίβας διακατείχετο από απόλυτη πίστη στην Ελλάδα και τα πεπρωμένα της φυλής, είχε συγκροτημένη ιδεολογία και ήταν εθνοκεντρικός και πατριώτης. Στον πρόλογο του βιβλίου, ο Σπύρος Δημητρίου λέει ότι ήταν γνήσια λαϊκός ιδεαλιστής. Συγκρότησε την Εθνική Οργάνωση «Χ», η οποία συνολικά έφθασε να έχει περί τους 200 αξιωματικούς και 4.000 μέλη (μιλούμε πάντα για το λεκανοπέδιο Αττικής) οργανωμένους στρατιωτικώς. Υπήρχε ανεπάρκεια στον οπλισμό, γιατί οι Άγγλοι τον επεφύλασσαν για το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και, εν τινί μέτρω, για τον ΕΔΕΣ. Αυτήν την ανεπάρκεια υποκαθιστούσε η πίστη στο έθνος και την πατρίδα, η ανιδιοτέλεια και η απόλυτη αφοσίωση στον Αρχηγό.

     

    Ιδεολογία της Οργανώσεως «Χ»

    Οι Χίτες πίστευαν σε Έθνος, Πατρίδα, Βασιλεία, υπό την έννοια ότι έβλεπαν το Στέμμα ως σύμβολο της εθνικής ενότητας και της συνέχειας της Φυλής, μη έχοντας εμπιστοσύνη στα παλαιά κόμματα, δικαιολογημένα όπως αποδείχθηκε, γιατί αυτά δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν τον επερχόμενο οργανωμένο κομμουνιστικό κίνδυνο. Οι Χίτες ήταν θαυμαστές του Μεταξά και της 4ης Αυγούστου, η οποία, συν τοις άλλοις, προετοίμασε το Έθνος για το Έπος 1940-41.

    Σε ό,τι αφορά τον κομμουνισμό, οι Χίτες θεωρούσαν ότι αυτός είναι εχθρός της εθνικής ιδέας, που σταθερώς υποσκάπτει την εθνική κυριαρχία, ιδίως στις βόρειες επαρχίες της χώρας, όπου από τότε υπήρχε το ζήτημα, γνωστό από το 1917: «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες», δηλ. οι γνωστές Σκοπιανές διεκδικήσεις. Με το πρόσχημα του διεθνισμού, που δεν γνωρίζει πατρίδες, τάχα, και έθνη, οι κομμουνιστές συνεργάζονται με Βουλγάρους ή Γιουγκοσλάβους (κατά περίπτωση), που θέλουν να αποσπάσουν τμήματα της Βορείου Ελλάδος από τον Εθνικό κορμό, για λογαριασμό τους. Ο Γρίβας προειδοποιούσε εγκαίρως και με σαφή τρόπο την κυβέρνηση του Καΐρου για τον επερχόμενο κομμουνιστικό κίνδυνο, ετόνιζε ότι η αναμέτρηση θα ήτο αναπόφευκτος και ζητούσε επιμόνως την παύση συμμαχικών ρίψεων πολεμοφοδίων και υλικού εις τον ΕΛΑΣ. Φυσικά, ομιλούσε εις ώτα μη ακουόντων.

     

    Στα πλαίσια της διεξαγωγής ψυχολογικού πολέμου

    Α. Το πρωινό της 6ης Απριλίου 1942, ημέρα της επετείου της γερμανικής επίθεσης κατά της Ελλάδος (6η Απριλίου 1941), έκπληκτοι οι Αθηναίοι αντικρίζουν συνθήματα κατά του κατακτητή, γραμμένα στους τοίχους. «Όλα για την Ελλάδα μας», «Θάνατος στους Βουλγάρους», «Κάτω οι Γερμανο-Ιταλοί» κ.λπ. Τα παλληκάρια της «Χ» είχανε περάσει και είχανε σαρώσει όλες τις γειτονιές. Ήταν μία ενέργεια που κερδίζει τον άμαχο πληθυσμό, πράγμα που είναι και το ζητούμενο σε έναν πόλεμο. Ιδίως, για έναν ανταρτοπόλεμο, είναι το Α και το Ω, να κερδίσει τις καρδιές και τις ψυχές του άμαχου πληθυσμού. Αυτό το εφήρμοσε επιτυχώς ο Γρίβας και στην «Χ» και αργότερα στην ΕΟΚΑ.

    Β. Κατάθεση στεφάνου στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη την 25η Μαρτίου 1943. Στις αρχές του έτους 1943, ο Γρίβας αποφασίζει να γίνει κατάθεση στεφάνου στον Άγνωστο Στρατιώτη, ανήμερα της 25ης Μαρτίου, για να ανεβάσει το ηθικό των Ελλήνων. Η οργάνωση της εκδήλωσης ανατέθηκε στον τότε επιτελάρχη της «Χ», ταγματάρχη Ιωάννη Μπουσμπουρέλη. Όντως, η κατάθεση στεφάνου έγινε στην Πλατεία Συντάγματος, στις 10.00 το πρωί της 25ης Μαρτίου από τον ανάπηρο πολέμου (μονόχειρα) ανθυπολοχαγό Χρήστο Ευθυμάκη. Την εσπέρα της 24ης Μαρτίου, ομάδα αποτελούμενη από νέους και νέες, που προσποιούντο τα ερωτικά ζεύγη, ανέγραψε στους δρόμους, με μπλε χρώμα, συνθήματα όπως «Ζήτω η 25η Μαρτίου», «Έλληνες ενωθείτε», «Όλα για την πατρίδα», προσθέτοντας το γράμμα Χ, το οποίο καθιερώνεται πλέον ως το συνωμοτικό όνομα της Στρατιωτικής Οργανώσεως Γρίβα.

    Κατά την κατάθεση του στεφάνου, πλήθος κόσμου είχε συγκεντρωθεί και έψαλλε τον εθνικό ύμνο, με δάκρυα στα μάτια και μετά διεσκορπίσθηκαν ταχύτατα, προς αποφυγή συλλήψεων από την Ιταλική Αστυνομία, η οποία είχε αιφνιδιαστεί. Η Οργάνωση «Χ» ήταν η μόνη οργάνωση, που απετόλμησε να κάνει κάτι τέτοιο. Το γεγονός μαθεύτηκε και πολλοί πήγαν να φωτογραφήσουν αυτό το στεφάνι, μεταξύ αυτών και η Ευγενία Λυτρά, εγγονή του μεγάλου ζωγράφου Νικηφόρου Λυτρά. Δυστυχώς κατά την Μάχη των Αθηνών, αναρχικά στοιχεία εισέβαλαν στο σπίτι της, είδαν την φωτογραφία και αμέσως την αποκεφάλισαν.

    Ο Όμηρος Παπαδόπουλος εξαίρει την προστασία που παρείχαν οι Έλληνες αστυνομικοί στους εθνικούς αγωνιστές. Αναφέρει, χαρακτηριστικά, ότι ο μαχητής Βασίλειος Κουρουπός, ο μετέπειτα ιδρυτής του Πανελληνίου Συνδέσμου Μαχητών και Φίλων της Εθνικής Αντιστασιακής Οργανώσεως «Χ», που βρισκόταν στην συγκέντρωση και κινδύνευε να συλληφθεί από όργανα των Aρχών Κατοχής, παρέδωσε στον τότε Διευθυντή της Ελληνικής Αστυνομίας Άγγελο Έβερτ, δύο χειροβομβίδες, τις οποίες είχε μαζί του, και ένα πιστόλι. Ο αγωνιστής Άγγελος Έβερτ κάλυψε έτσι τον κινδυνεύοντα μαχητή της «Χ».

    Οι κομμουνιστές προσπάθησαν στην αρχή να προσεταιρισθούν τον Γρίβα, όπως έκαναν και με πολλούς που θα μπορούσαν να τους προσδώσουν ένα άλλοθι νομιμότητας και πατριωτισμού, την στιγμή που παραπλανητικώς έβαλαν την λέξη «εθνικός» στα παρακλάδια τους (ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, παράφραση της ΕΟΝ του Μεταξά). Τον Γρίβα τον ήθελαν για αρχηγό (το αναφέρουν αυτό και οι Εγγλέζοι), αλλά αυτός δεν προσεχώρησε γιατί αμέσως διέγνωσε τους απωτέρους σκοπούς τους.

    Το ΚΚΕ συστηματικώς πλησίαζε κάποιες ανοργάνωτες ομάδες εθνικοφρόνων και τους έθετε προ του καταπτύστου διλήμματος: «Κονσερβοκούτι, ή περνάτε με εμάς;» Κάποιοι ενετάχθησαν και μάλιστα τους έκαναν εικονικώς και αρχιστρατήγους (όπως τον Σαράφη τον διʼ εμπτυσμού αρχιστράτηγο), για να καμαρώνουν και να λένε: «Κοιτάξτε, εμείς έχουμε στις τάξεις μας ανθρώπους όλων των ιδεολογιών και τάξεων». Όσοι δεν ενετάχθησαν, εστοχοποιούντο.

    Η «Χ» υπήρξε η υπʼ αριθμ. 1 οργάνωση που εφοβείτο το ΚΚΕ, διότι ο Γρίβας είχε το «ηθικώς αψεγάδιαστο» και η «Χ» ήταν ο ορισμός της αδαμάντινης, της κρυστάλλινης κιβωτού των καλυτέρων παραδόσεων του Ελληνικού γένους. Και από την στιγμή που δεν πήγε με τα νερά τους, άρχισε ο ψυχολογικός πόλεμος: κατασυκοφάντηση, εξύβριση (το έκαναν και με τις άλλες εθνικές οργανώσεις) και μετά άρχισαν οι δολοφονίες στελεχών, μελών κ.λπ., οι οποίες ξεκινούν ήδη από το 1943.

    Όταν αρχίζουν οι επιθέσεις του ΚΚΕ κατά των Χιτών (εκτέλεσις Καπράλου, Οκτώβρης 1943), ο Γρίβας απαντά με επίθεση σε αποθήκη πυρομαχικών του ΚΚΕ στον Βύρωνα. Αυτό είναι το «σχέδιο ανταπόδοσης» του ψυχολογικού πολέμου, που αργότερα ο Γρίβας θα εφαρμόσει και στην Κύπρο. Το ΚΚΕ προέβη εις δύο τουλάχιστον απόπειρες κατά του Γρίβα, αλλά δεν ήταν οι μόνοι. Ακολούθησαν οι Άγγλοι αργότερα, και μετά ο Μακάριος.

    Στα Δεκεμβριανά του 1944, η «Χ» έχασε τα 2/3 της δυνάμεώς της, έδωσε τα καλύτερα παιδιά της, υπερασπιζόμενη το Θησείο, την πρωτεύουσα, την Ελλάδα και τον Ελληνισμό και ότι ιερώτερο υπάρχει σε αυτόν τον τόπο. Εκείνες οι δύο μέρες έσωσαν την πρωτεύουσα. Φανταστείτε τι θα είχε συμβεί, αν περνούσαν και έφθαναν στο Σύνταγμα. Οι κομμουνιστές πάντως είχαν σκοπό να καταλάβουν την εξουσία και να «καθαρίσουν» το 10% του (πατριωτικώς σκεπτόμενου) Ελληνικού πληθυσμού, κατόπιν αποφάσεως της Βʼ Πανελλαδικής Συνδιασκέψεως του ΚΚΕ (Δεκέμβριος 1942 - Ιανουάριος 1943), και κατʼ επιταγή του μεγάλου προοδευτικού δάσκαλου Δημήτρη Γλυνού, ο οποίος αποτελεί το ίνδαλμα της αριστερόστροφης εκπαιδευτικής και ακαδημαϊκής κοινότητας.

    Μετά το πέρας της ομιλίας του Ηλία Ηλιόπουλου, και με πρωτοβουλία του προέδρου της «Χ» Ιωάννη Γιαννάκενα, έγινε η βράβευση του παλαιού Χίτη μαχητή Γεώργιου Λύτινα, από το επιφανές μέλος της «Χ» και θύμα της κομμουνιστικής θηριωδίας Θεοφάνη Χαμόδρακα, συγγραφέα του βιβλίου-ντοκουμέντου «Θησείο». Και η εκδήλωση τελείωσε με τον εθνικό ύμνο.

    Κατηγορία: