Το τζαμί στο Μοναστηράκι και τα «υλικά» κατασκευής του

Το τζαμί κτίστηκε το 1759 από τον Τούρκο βοεβόδα Τζισταράκη. Κατασκευάστηκε με υλικό παρμένο από παλιά κτήρια, για το μαρμαροκονίασμα των τοίχων, ανατινάχτηκε η 17η κολώνα του Ναού του Ολυμπίου Διός. Οι παλαιοί Αθηναίοι πίστευαν ότι κάτω από κάθε κίονα του ναού βρισκόταν παγιδευμένη μία κατάρα, κάτι που επιβεβαιώθηκε με το ξέσπασμα λοιμού στην Αθήνα. Σύμφωνα με τον ίδιο μύθο, ο ναός του Διός θρήνησε τόσο δυνατά την καταστροφή της στήλης, που εκείνο το βράδυ κανείς δεν κοιμήθηκε στην Αθήνα. Ηρέμησε μόνον με την δολοφονία του βοεβόδα.

Μετά την επανάσταση το τζαμί χρησιμοποιήθηκε για συνελεύσεις και πολύ αργότερα, το 1924, ο Γεώργιος Δροσίνης το μετέτρεψε σε μουσείο με την οικονομική βοήθεια του αρχαιολογικού τμήματος. Εκεί περισυνέλεξε υφαντά, πλεκτά, κεντήματα, βαρύτιμα ευαγγέλια, άμφια, δισκοπότηρα και γενικά εκκλησιαστικά είδη, διάφορα σκεύη λαϊκής τέχνης, ροδιακά πιάτα, κοσμήματα, όπλα, πιστόλια, γιαταγάνια, παλάσκες κ.λπ.

Ο Γ.Δροσίνης δούλεψε τρία χρόνια ως Διευθυντής του Εθνικού Μουσείου Κοσμητικών Τεχνών μόνος, συνάζοντας και ταξινομώντας τα πολύτιμα αποκτήματα μέχρι το 1926. Το Μουσείο Ελληνικών Χειροτεχνημάτων, φυτοζωούσε σε μία αίθουσα του Υπουργείου. Ο Γ.Δροσίνης με πολλούς κόπους βρίσκει το χώρο «το τζαμί» στην Παλαιά Αγορά πίσω από το Μοναστηράκι, αλλάζει το όνομα σε Εθνικό Μουσείο Κοσμητικών Τεχνών και αναλαμβάνει την διεύθυνσή του για να το νεκραναστήσει.

Ο Δροσίνης το παρέδωσε με δύο πολύτιμες συλλογές:

• επίπλων, σκευών και εικόνων από το Δανό Κ.Πελφ
• ιαπωνικών αγγείων του Γρ.Μάνου

Σήμερα στο τζαμί στεγάζεται η Συλλογή Κεραμεικών.