Το πρωί της Κυριακής έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη η προσυνεδριακή συνδιάσκεψη της Νέας Δημοκρατίας. Ακούστηκαν πολλά κατά τους χαιρετισμούς και τις τοποθετήσεις των διαφόρων στελεχών, δυστυχώς τα περισσότερα σοβαροφανή και επουσιώδη. Δυστυχώς, γιατί η Ν.Δ. αποτελεί το μεγαλύτερο κόμμα στην Πατρίδα μας, άρα η Πατρίδα την έχει ανάγκη, άρα τα στελέχη της οφείλουν να είναι σοβαρά και να ασχολούνται με τα ουσιώδη προβλήματα, εθνικά και κοινωνικά, αντί να αναλώνονται σε θεατρινισμούς και σε κούφια λόγια.
Γιατί ασχολούμαι με τη συνδιάσκεψη; Παρά τις επανειλημμένες μου οχλήσεις προς την πρώην Τοπική μου για να με διαγράψουν, έλαβα γράμμα-πρόσκληση από τον κ. Ζαγορίτη, αλλά και τηλεφωνική ειδοποίηση! Μάλιστα, μου ζητήθηκε να κλείσω θέση για τα πούλμαν! «Ποια πούλμαν; Εκδρομή θα πάμε;», αναρωτήθηκα και πληροφορήθηκα ότι από κάθε συνοικία της πόλης θα υπάρχει λεωφορείο, μιλάμε για αστείες διαδρομές που καλύπτονται υπερπλήρως από τον ΟΑΣΘ! Τέτοια παρακμή... Α ρε Ν.Δ., που κατάντησες; Τι υπηρετούσαμε τόσα χρόνια;
Ήθελα πάρα πολύ να πάω στη συνδιάσκεψη και να χαιρετήσω τις εργασίες. Τι θα τους έλεγα; «Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες! Χαιρετίζω την έναρξη των προσυνεδριακών σας διαδικασιών τόσο ως στέλεχος του ΛΑ.Ο.Σ. όσο και ως πρώην νεοδημοκράτης από τα γενοφάσκια μου, ως πρώην ΔΑΠίτης, ως πρώην ΔΑΚΕίτης. Εύχομαι, για το καλό της Πατρίδας και του Έθνους, η πυξίδα της ηγεσίας της Ν.Δ. να ευθυγραμμιστεί με την πυξίδα της βάσης της, δηλαδή να επανέλθει στην κατεύθυνση της αγάπης προς την Ελευθερία, την Πατρίδα, την Ορθοδοξία και την Οικογένεια. Εύχομαι, με αφορμή την πρωτοβουλία του δημάρχου για το βέτο και τον συγχαίρω γι' αυτό, οι νεοδημοκράτες νομάρχες και δήμαρχοι να πρωτοστατήσουν, όπως το 1992, σε έναν νέο ανένδοτο αγώνα υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας μας. Εύχομαι ο όρος «δεξιός» και «δεξιά» να απενοχοποιηθούν, να σταματήσει η διαστρέβλωση της πολιτικής ιστορίας του τόπου μας και να αναδειχθεί η τεράστια συμβολή της λαϊκής πατριωτικής παράταξης στο Έθνος και στην πρόοδο της Πατρίδας μας. Εύχομαι να χτιστούν Μνημεία Δημοκρατίας, πέρα από τη Μακρόνησο και τον Άη Στράτη, και στο Γράμμο, το Βίτσι, το Φενεό και το Μελιγαλά, γιατί ειδικά εκείνοι οι νεκροί σκοτώθηκαν για τη Δημοκρατία αλλά και για το Έθνος-Κράτος. Έθνος-Κράτος που σήμερα δυστυχώς βάλλεται πανταχόθεν, γιατί αποτελεί το τελευταίο ανάχωμα στην Παγκοσμιοποίηση και την τελική υποδούλωση των λαών… Ειλικρινά, ολόψυχα και για το καλό του Έθνους, καλή επιτυχία στο συνέδριό σας!».
Πιστεύω ότι όσοι με άκουγαν τουλάχιστον θα προβληματιζόντουσαν. Αλλά δε θα με άφηναν να μιλήσω. Γιατί η φωνή και ο πόνος του απλού Έλληνα δεν ακούγεται πια μέσα στα μεγάλα κόμματα. Εκτός αν σε λένε Χασάν ή αν κρατάς τηλεβόα μεγάλης ισχύος...
Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η Θρησκεία, ζήτω ... ο ΛΑ.Ο.Σ.!