Το «Όσα Παίρνει ο Άνεμος» θύμα της πολιτικής ορθότητας

Τελικά ο καινούργιος Εμφύλιος, που έχει ξεκινήσει ήδη στην Αμερική, είχε το πρώτο κινηματογραφικο του θύμα. Μετά από 34 χρόνια προβολής του «Όσα Παίρνει ο Άνεμος», το ιστορικό σινεμά του Μέμφις «Orpheum Theater» αρνήθηκε να συμπεριλάβει στις καλοκαιρινές προβολές ρεπερτορίου το κλασσικό αριστούργημα του Βίκτωρα Φλέμινγκ με πρωταγωνιστές τους Ντέημ Βίβιαν Λη και Κλάρκ Γκέημπλ.

Όλα ξεκίνησαν από μια ανάρτηση στό Facebook του «Orpheum Theater» το οποίο αποκαλούσε το βραβευμένο με 8 Όσκαρς φιλμ «ρατσιστικό». Ενώ κάποιος άλλος πολίτης του Μέμφις έγραψε ότι «αργά αλλά σταθερά θα ξεφορτωθούμε από την πόλη μας όλους τους φόρους τιμής στην λευκή υπεροχή». Πάντως το δελτίο τύπου του κινηματογράφου αναφέρει ότι η τελευταία προβολή του «Όσα παίρνει ο Άνεμος» στις 11 Αυγούστου 2017, δημιούργησε αρνητικές αντιδράσεις σε πολλούς θεατές και για αυτό τον λόγο θα αποσυρθεί δια παντός.

Να θυμίσουμε ότι η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Μάργκαρετ Μίτσελ και περιγράφει την καθημερινή ζωή, τους έρωτες και τον πόλεμο, όπως βιώνονται από λευκούς και μαύρους σε μια φυτεία του Νότου στην διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου και της Αναδόμησης που ακολούθησε. Θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες ερωτικές ιστορίες του κινηματογράφου με πρωταγωνιστές την Σκάρλετ Ο’ Χάρα (Ντέημ Βίβιαν Λη), την δυναμική κόρη ενός Νότιου γαιοκτήμονα και του τυχοδιώκτη, αλλά πατριώτη Ρετ Μπάτλερ (Κλάρκ Γκέημπλ). Θεωρείται επίσης από τις σημαντικότερες ταινίες στην εξέλιξη της κινηματογραφικής γραφής (σκηνοθεσίας και διήγησης της ιστορίας) και ένα έπος μεγάλης κλίμακος και μια γιορτή του σινεμά. η οποία έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές θεατών, που την βλέπου και ξαναβλέπουν.

Ήταν επίσης το αποκορύφωμα του ρόλου του παραγωγού (στην προκειμένη περίπτωση του Ντέηβιντ Ο. Σέλζνικ) που έκανε τον κόσμο και τον Τύπο να μιλάει για κάθε μέρος της παραγωγής. Ο Μάξ Στέινερ έγραψε ένα από τα κορυφαία επικά / συμφωνικά soundtracks του κλασσικού Χόλλυγουντ. Τέλος ήταν η πρωτή φορά που μια μαύρη ηθοποιός, η Χάριετ Μακ Ντάνιελ κέρδιζε το Οσκαρ Δεύτερου Γυναικείου Ρόλου.

Βέβαια πολλοί θα θεωρήσουν ότι οι απόψεις του φιλμ για τους Αφροαμερικανούς είναι απαρχαιωμένες ή λάθος. Όμως θα πρέπει να έχουμε υπόψιν ότι την εποχή που γυρίσθηκε το «Όσα Παίρνει ο Άνεμος» ο φυλετικός διαχωρισμός ήταν ο νόμος, ενώ ο ίδιος ο Αμερικάνικος Εμφύλιος ήταν μια ανοικτή πληγή για τους ίδιους τους Νότιους. Επίσης η ταινία είναι ιστορικά ακριβής γιατί δείχνει τον Νότο του 1860, όχι του 1930.

Πρέπει να πούμε ότι για τους παραπάνω λόγους ο εβραϊκής καταγωγής παραγωγός Ντέηβιντ Ο. Σέλζνικ δεν ήθελε να υπάρξει κατηγορίες εναντίον του Νότου. Από την άλλη απαγόρευσε την λέξη «αράπης» και άλλες σχετικές να ακουσθούν στην ταινία. Επίσης είχε υπόψιν του την αρνητική αντίδραση που προκάλεσε η «Γέννηση ενός Έθνους» και δεν ήθελε να κάνει μια ταινία που θα ήταν μη-ευαίσθητη προς τον μαύρο πληθυσμό. Και αυτό γιατί από την μία θεωρούσε ότι οι μαύροι ως κοινό θα είχαν επίδραση στην κινηματογραφική αγορά και από την άλλη ήθελε να γλυτώσει από το άγρυπνο μάτι των επιθεωρητών από την Διεύθυνση Κώδικα Παραγωγής, ενός οργανισμού του Χόλυγουντ που καθόριζε το ηθικό και κοινωνικό πριεχόμενο των ταινιών.

Έστειλε μάλιστα ένα γράμμα στον Πρόεδρο της «Εθνικής Ένωσης για την Πρόοδο των Έγχρωμων Ατόμων» Γουώλτερ Γουάιτ, όπου έγραφε ότι έχοντας ο ίδιος ως Εβραίος επώδυνη γνώση του τι κάνει η Ευρώπη στους Εβραίους (εννοώντας τις διώξεις της ναζιστικής Γερμανίας) δεν θέλει να δημιουργήσει φυλετικές ταραχές στις ΗΠΑ. Ο Γουαίτ τον ευχαρίστησε για αυτήν του την επιθυμία και για το ότι δεν θα συμπεριλαμβανει μη-ευαίσθητο υλικό στην ταινία. Του σύστησε μάλιστα να χρησιμοποιήσει μαύρο σύμβουλο Ιστορίας.

Υπόψιν ότι στο βιβλίο της Μίτσελ, όταν η Σκάρλετ Ο’ Χάρα βιάζεται από μαύρους στρατιώτες της Ένωσης, επεμβαίνει η Κού Κλούξ Κλάν με τον τρόπο που γινόταν στην «Γέννηση ενός Έθνους». Αυτό ο Σέλζνικ το απέρριψε γιατί δεν ήθελε να κάνει ένα remake της ταινίας του Γκρίφιθ, και από την άλλη το κοινό δεν θα καταλάβαινε την διαφορά ανάμεσα στην κλασσική και σύγχρονη ΚΚΚ. Eπίσης δεν ήθελε να κάνει μια ταινία ενάντια στους μαύρους.

Έτσι βλέπουμε ότι αυτοί θέλουν να εξοστρακίσουν το «Όσα Παίρνει ο Άνεμος», το παίζουν πιο «αντιρατσιστές» από τον φυλετικά ευαίσθητο Σέλζνικ και την ίδια την «Εθνική Ένωση για την Πρόοδο των Έγχρωμων Ανθρώπων (NAACP). Για να πούμε την αληθεια αυτοί είναι η αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος, του κόμματος που υποστήριζε την δουλεία και ίδρυσε την ΚΚΚ. Αντί να κοιτάζουν να επιβάλουν με αυταρχικό τρόπο την πολιτική των ταυτοτητων τους (identity politics), θα έπρεπε να χαίρονται που με την επιβράβευση της Μακ Ντάνιελ άνοιξε ο δρόμος για την βράβευση του Σίντνεϋ Πουατιέ, του Μόργκαν Φρήμαν, της Χαλ Μπέρυ και του Ντένζελ Ουάσινκτον. Ηθοποιών που άξιζαν κάθε γραμμαριο του χρυσού αγαλματιδίου που κέρδισαν.