Η εγκληματική φύση, δυστυχώς είναι μια από τις πηγές κακοδαιμονίας του ανθρώπου, που τροφοδοτούν την δυστυχία του. Αυτή εμφανίζεται με πολλά πρόσωπα, σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Από τις χειρότερες όμως μορφές της είναι όταν φοράει τον μανδύα συντεταγμένης πολιτικής πρότασης (υποτίθεται «κοινωνικού προσώπου»), ενσαρκώνει οράματα ελευθερίας και δικαιοσύνης, και εν συνεχεία «αγωνίζεται» με κάθε τρόπο να «κτυπήσει το απόλυτο κακό», επιβάλλοντας μάλιστα ένα πολλαπλά χειρότερο κακό.