Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τις ΗΠΑ αποτελεί την κορύφωση ενός αγώνα 100 και πλέον ετών του αρμενικού έθνους. Ήταν ένας αγώνας που εξελίχθηκε συστηματικά.
Όσα συνέβησαν κατά την επίσκεψη Δένδια στην Άγκυρα, και κυρίως κατά τη συνέντευξη Τύπου, αναλύθηκαν ήδη εξαντλητικά, υπό το πρίσμα είτε ενός ενθουσιασμού, είτε ενός προβληματισμού για την αποτελεσματικότητά τους.
Στις 26 Ιουλίου 2017 υπεγράφη στο Βερολίνο η συμφωνία για την δημιουργία ενός Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας (ΕΓΙΝ). Οι υπογραφές για την ίδρυσή του «έπεσαν» την 4η Ιουλίου 2019.
Εδώ και 11 χρόνια από την ημερομηνία υπογραφής του πρώτου Μνημονίου, η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, η μικρομεσαία επιχείρηση δηλαδή, πλήττεται ανελέητα. Είχε προηγηθεί η καταστροφή της πρωτογενούς παραγωγής.
Το όραμα της δρακογενιάς εκείνης του εθνικού ξεσηκωμού δεν ήτο απλώς και μόνο μια «μικρά και έντιμος Ελλάς». Το όραμα εκείνης της γενιάς ήταν η απελευθέρωση της πατρίδος, αλλά και του Ελληνισμού ολόκληρου.
Πέρα από τους πανηγυρικούς της ημέρας (που κι αυτοί θα ακουστούν σε αποστειρωμένα περιβάλλοντα, χωρίς την παρουσία των πολιτών), αυτό που πρέπει να αναλογιστούμε πρωτίστως είναι το κατά πόσον ο σκοπός της εθνικής μας επανάστασης επιτεύχθηκε.
Η εθνεγερτήριος ποιητική ορμή του Ρήγα συνεγείρει και σήμερα ακόμη τις ψυχές των Ελλήνων και μας μεταφέρει στο κλίμα εκείνων των ημερών, όταν ο υπόδουλος Ελληνισμός αποζητούσε πλέον το «ποθούμενο».
H πρόσφατη δήλωση του Μπόρις Τζόνσον ότι παραμένει «σθεναρός υποστηρικτής» της δημιουργίας μιας Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας στην Κύπρο, προκαλεί και πάλι τον Ελληνισμό. Τον προκαλεί γιατί έρχεται σε αντίθεση με τα 541 και 550 ψηφίσματα του ΟΗΕ.
Η έννοια του ήρωα στην ιστορική πορεία του Ελληνισμού αποκτούσε μια θεϊκή υπόσταση. Η υπέρτατη πράξη της θυσίας της ζωής για το καλό της πατρίδας ουσιαστικά οδηγεί στην υπέρβαση από το στάδιο της ανθρώπινης φύσης, της θνητότητας, στην αθανασία.
Κάθε προσκύνημα στα ιερά χώματα της Βορείου Ηπείρου προσφέρει συγκινήσεις και ξυπνά μνήμες από μια Ελλάδα που προλάβαμε κάποιοι από εμάς να ζήσουμε. Μια Ελλάδα που είχε αναφορά της στην Ιστορία, στον πολιτισμό και στην κληρονομιά του ελληνικού έθνους.
