Τα χαΐρια του Στουρνάρα συνεχίζει ο Τσακαλώτος

  • Δημοσιεύτηκε: 18 Μάιος 2017

    Όσο τρελό κι αν ακούγεται, η ιδιόρρυθμη Αριστερά που μας κυβερνά έχει δικούς της λόγους να θέλει την φορολογική μέγκενη που επιβάλλει το Βερολίνο. Οι ακροαριστεροί επιθυμούν την συντριβή της μεσαίας τάξης και των ελεύθερων επαγγελματιών, διότι έτσι η κοινωνία θα μετασχηματιστεί σε αυτό που ονειρεύονται: από πάνω τα στελέχη του κόμματος-κυβέρνησης και από κάτω το πλήθος των νεοπρολετάριων με συντάξεις και μισθούς πείνας. Οσο πιο πολλοί εξαρτημένοι από την κοινωνική πρόνοια τόσο καλύτερα.

    Αλλωστε, οι διαφόρων ειδών ανακυκλωμένοι σταλινικοί, μαοϊκοί, τροτσκιστές και άλλες παραλλαγές της μαζικής κοινωνικής νόσου ή ψευτοθρησκείας του μαρξισμού και της «πάλης των τάξεων» έχουν τρία φετίχ: συσσίτια, κουπόνια και τις ουρές για τα δύο πρώτα. Οταν τους κρατάς όλους στην τσίτα για την επιβίωσή τους και τους πας από μέρα σε μέρα, δεν έχουν πολλή διάθεση και χρόνο να αμφισβητήσουν και να αντιπολιτευτούν.

    Η φτώχεια και η εξάρτηση είναι μεγάλο εργαλείο του ολοκληρωτισμού και της χειραγώγησης. Λίγο ΕΣΠΑ, μια σύμβαση εργασίας για λίγο, μια ελπίδα να σερβίρεις τους μουσαφιραίους με τις μαντήλες και είσαι με το βλέμμα στον κομισάριο, όπως ο σκύλος που κοιτάει το αφεντικό του ενώ τρώει. Κάτι ρίχνει πάντα. Οταν άλλοι γύρω σου δεν έχουν τίποτα, το κάτι έχει μια πειθαναγκαστική αξία. Οταν, μάλιστα, κάποιος δεν τα έχει καταφέρει και πολύ καλά στη ζωή του και βλέπει να ξεσκίζουν τους επιτυχημένους γείτονες και συμμαθητές του, να τους τιμωρούν γιατί διάβασαν περισσότερο, δούλεψαν, τόλμησαν, κι αυτόν τον χαϊδεύουν, έρχεται να επιδράσει το άλλο αταβιστικό κοινωνικό εργαλείο από την άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής: ο φθόνος.

    Αυτοί που χαίρονται με την καταστροφή της μεσαίας τάξης αδυνατούν να κατανοήσουν πως χάνεται η ραχοκοκαλιά της κοινωνίας, αυτή που δίνει ισορροπία και ταυτόχρονα είναι η κινητήρια δύναμη της οικονομίας. Αν η μεσαία τάξη δεν δημιουργήσει, δεν ξοδέψει, δεν χτίσει, δεν αγοράσει προϊόντα και υπηρεσίες, τότε συρρικνώνεται η οικονομία, μεγαλώνει η ανεργία αυτών που χαίρονται με την καταστροφή. Το τέταρτο Μνημόνιο είναι πραγματικότητα και, αν χρειαστεί, θα φέρουν κι άλλο.

    Κανείς τους δεν κατάφερε να παρουσιάσει πειστικά ένα εναλλακτικό σχέδιο, να πετύχει μια συμφωνία με αναπτυξιακό πρόσημο. Οποιος δε πιστεύει πως ο Μητσοτάκης δεν θα δεχόταν αυτήν τη συμφωνία και θα έδινε μια μάχη με άλλο αποτέλεσμα να έρθει να τον κεράσουμε ένα στρούντελ. Δεν πολεμάνε αυτά τα αγόρια. Κάνει βαβά.

    Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι μόνο η - παρά τις κοκορομαχίες - διακομματική συμφωνία στην δημευτική φορολογία και την επίθεση στη μεσαία τάξη και την ιδιωτική περιουσία. Τα χαΐρια του Στουρνάρα συνεχίζει ο Τσακαλώτος. Από το χαράτσι στον ΕΝΦΙΑ έχουν χειροτερεύσει όλα. Τεμαχίσανε την κοινωνία κι έστρεψαν το ένα κομμάτι κατά του άλλου, όμως όλοι πλήττονται από τη γενική καθίζηση, την ερημοποίηση της χώρας. Αν συνεχίσουμε έτσι, το επόμενο «Mad Max» θα γυριστεί εδώ.

    H Eυρωπαϊκή Ένωση, ως έχει, δηλαδή λέγε με Γερμανία, έχει επιβάλει μια καταστροφική πολιτική στην οικονομία, δομές και αποφάσεις που δημιουργούν υπογεννητικότητα, διευκολύνουν τον ισλαμικό εποικισμό και έχουν θέσει σε τεράστιους κινδύνους την ασφάλεια των ευρωπαϊκών εθνών. Αν με προκαταβολή φόρου 100%, φόρο επί των φόρων και των εισφορών και διάφορα άλλα ψυχεδελικά που συμβαίνουν και που οδηγούν τους απλούς ανθρώπους στο κλείσιμο ή στο δίλημμα «φοροδιαφυγή ή θάνατος», θα βγούμε από την κρίση, τότε να ξανασυζητήσουμε την επίπεδη Γη, τα ξωτικά κ.λπ.

    Η χώρα χρειάζεται εθνικό κράτος με πειθαρχία, ιεραρχικό έλεγχο, αριστεία, πολιτική μηδενικής ανοχής στην ασφάλεια και το λαθρομεταναστευτικό, σταθερούς χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, και πολιτική σταθερότητας. Από εδώ δεν θα μας βγάλουν η ΕΚΤ, το ΔΝΤ ή ο Σόιμπλε. Θα μας βγάλουν οι ξένοι και Ελληνες επενδυτές, του πακτωλού των Ελλήνων εφοπλιστών στο εξωτερικό συμπεριλαμβανομένου, όταν πειστούν πως είμαστε σταθερή, ασφαλής και σοβαρή χώρα, και επενδύσουν και ανοίξουν δουλειές. Διότι μόνο αυτό είναι σοβαρή οικονομική και κοινωνική πολιτική: δημιουργική θέση εργασίας που αμείβεται αξιοπρεπώς.

    Κατηγορία: