Η «πολιτική ορθότητα» είναι δημιούργημα αριστερών και ψευτοφιλελεύθερων, επίσης απάτριδων, που κι αυτοί βλέπουν ταξικά την κοινωνία, αλλά από την πλευρά των ισχυρών, που ψοφάνε να παίζουν με τις λέξεις. Κάπως έτσι, αυτοί που στη λαϊκή συνείδηση είναι αλλά και μεταξύ τους αυτοπροσδιορίζονται ως Γύφτοι γίνανε ... Ρομά. Μπορείτε, σύντροφοι και σινιέ γραβάτες του «πρίγκιπος», να τους ονομάσετε Κιμέριους, Οτεντότους ή Βαλκάνιους Αβορίγινες. Η ουσία δεν αλλάζει. Υπάρχουν καλοί και κακοί γύφτοι. Ας συμφωνήσουμε πάντως πως όποιοι πουλάνε πρέζα και σκοτώνουν είναι κακοί, μελαχρινοί ή ξανθοί και γαλανομάτηδες.
Ο Παλαμάς πάντως έγραψε τον «Δωδεκάλογο του Γύφτου», όχι του Ρομά. Ο σπουδαίος τραγουδοποιός Κώστας Χατζής, όταν ξεκίνησε την καριέρα του, έφτιαξε στην Πλάκα μια μπουάτ που την ονόμασε «Η παράγκα του Γύφτου». Επειδή οι φωταδιστές του ευρωφασισμού και των «δικαιωμάτων» τούς αλλάξανε όνομα, δεν εξατμίστηκαν τα γκέτο, η χονδρική και λιανική της πρέζας, η ενδημική παραβατικότητα κάποιων εξ αυτών, από όπλα και ναρκωτικά ως εκμετάλλευση ανηλίκων για επαιτεία.
Παλαιότερα, ως τη δεκαετία του 1980, η εγκληματικότητά τους είχε συνήθως να κάνει με κλοπές. Έτρεμαν την Αστυνομία και σχεδόν ποτέ δεν σηκώνανε όπλο ή χέρι σε ανθρώπους εκτός της φυλής τους. Μεταξύ τους για λόγους τιμής ή άλλες διαφορές γινόταν και γίνεται χαμός με πάθη και βεντέτες. Τα πράγματα άλλαξαν από το 1989-90 με την έλευση των πρώτων Αλβανών. Μερικοί από τους Ρομά/Αθίγγανους/Γύφτους βρήκαν κάποιους προσωρινά πιο φτωχούς και αδύναμους και π.χ. στην Κορινθία πηγαίνανε τα Σαββατοκύριακα στα γιατάκια των Αλβανών εργατών γης, που είχαν πληρωθεί το βδομαδιάτικο, και τους ληστεύανε με τις καραμπίνες.
Μόλις βέβαια οι Αλβανοί σταθήκανε στα πόδια τους, το τραγούδι άλλαξε, επικές οι συγκρούσεις για το «σπάσιμο του τσαμπουκά» στα Μεσόγεια και αλλού. Κάπως έτσι όμως τα όποια εγκληματικά στοιχεία μάθανε να τραβούν εύκολα τη σκανδάλη, εκτός προσωπικών διαφορών, και το έγκλημά τους «αναβαθμίστηκε». Μεγάλο δε μέρος του εμπορίου ναρκωτικών πέρασε σε κάποιες φατρίες τους, που έφτιαξαν γκέτο, «άβατα» που βλέπει με ... δέος ο Τόσκας.
Το άλλο κρίσιμο σημείο ήταν η περίφημη επέμβαση των ΕΚΑΜ στον καταυλισμό στον Ασπρόπυργο πριν από πολλά χρόνια για τη σύλληψη σκληρών κακοποιών. Οι αστυνομικοί δέχτηκαν πυροβολισμούς και η αυστηρή καταστολή που άσκησαν ξεκίνησε μια λαϊκιστική «ψευτοπροοδευτική» εκστρατεία, που, αν θυμάμαι καλά, κατέληξε στην ... απομάκρυνση του τότε διοικητή. Με αυτά και άλλα τέτοια, με την υποστήριξη των επαγγελματιών των «μειονοτήτων», διάφορων αριστεριστών των ΜΜΕ και διάφορων χέστηδων του υπόλοιπου πολιτικού κόσμου, που πάνε προεκλογικά και συναλλάσσονται με τις φατρίες, έμαθαν, όσοι από αυτούς ζουν από το έγκλημα, να μην φοβούνται την Αστυνομία και τον νόμο. Πριν από λίγους μήνες παραστάθηκα πολιτική αγωγή για νεαρό αστυφύλακα που έχασε το μάτι του από μπαταριά στο ψαχνό που του έριξε Ρομά στο Ζεφύρι. Εκεί όπου πετροβολούν τα περιπολικά ή τους ρίχνουν με καραμπίνες, ώστε η περιοχή «δουλειάς» να παραμένει ελεύθερη.
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Σίγουρα φτάσαμε εδώ με χρυσοπληρωμένη ανοχή. Τα φίδια που πάνε τώρα τα ΕΚΑΜ, η ΟΠΚΕ κ.λπ. να τα βγάλουν από την τρύπα κάποιοι άλλοι τα ταΐζανε, τα χαϊδεύανε και τους φυλάγανε ίσως και τσίλιες με το αζημίωτο. «Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη». Πακτωλός από τη διακίνηση τόνων πρέζας, χασίς και άλλων ναρκωτικών. Και τα πολλά ναρκωτικά και λεφτά φέρνουν και όπλα. Και όλοι αρμοδίως στην πολιτική ηγεσία κάνανε χρόνια τα στραβά μάτια με κόστος πολλές ζωές. Γιατί δίπλα στον Μάριο, που πήγε από την σφαίρα, είναι αυτοί που πήγαν από υπερβολική δόση, αυτοί που σκοτώθηκαν σε ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, ληστείες και το πλήθος των απλών ανθρώπων, κάθε φυλής, που υποφέρουν από την ανομία αυτών των εγκληματικών οργανώσεων.
Η λύση απλή, σκληρή, αλλά αποτελεσματική: Μηδενική ανοχή από τώρα και στο διηνεκές σε κάθε έγκλημα και εγκληματία, διαβάστε τι έκανε ο Τζουλιάνι, κατάργηση του άθλιου «νόμου Παρασκευόπουλου» και - μαζί με την αυστηρή εφαρμογή του νόμου - ελληνική παιδεία. Πειθαρχία και αριστεία για σκούρους και ανοιχτούς. Και τι πάει να πει «2.000 όπλα»; Να τους τα βάλετε εκεί που δεν βλέπει ο ήλιος, αλλιώς ασχοληθείτε με την ιαπωνική ανθοτεχνία και την πρέφα.