Ο εθνολογικός χάρτης της Μέσης Ανατολής

«Εκτός από τους πολιτικούς χάρτες της ανθρωπότητας, υπάρχουν και οι φυσικοί χάρτες της ανθρωπότητας. Ένας από τους βασικούς νόμους της πολιτικής σταθερότητας είναι η χάραξη των πολιτικών συνόρων κατά μήκος των γραμμών του εθνολογικού χάρτη της ανθρωπότητας». Έτσι έγραφε ο Χ.Τζ.Γουέλς στο έργο «Η μορφή των πραγμάτων που θα έρθουν μετά τον Πόλεμο» το έτος της μάχης του Βερντέν και της επίθεσης στο Σομ. Ξανασχεδιάζοντας τον χάρτη της Ευρώπης, ωστόσο, οι πολιτικοί στις Βερσαλίες αγνόησαν τον Γουέλς και παρέδωσαν Αυστριακούς, Ούγγρους, Γερμανούς και άλλες εθνικότητες σε ξένα κράτη για να διαιρέσουν, τιμωρήσουν και αποδυναμώσουν τους ηττημένους λαούς. Κάνοντας αυτό, προετοίμασαν το έδαφος για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Μέση Ανατολή τεμαχίστηκε κατά μήκος των γραμμών που χαράχτηκαν στην μυστική συμφωνία Σάικς-Πικό. Αλλά ενώ η ισλαμική αφύπνιση και η Αραβική Άνοιξη ανατρέπουν καθεστώτα, ο εθνολογικός χάρτης της Μέσης Ανατολής τώρα δείχνει να επανέρχεται από μόνος του. Σουνίτες και Σιίτες συμμαχούν με Σουνίτες και Σιίτες, όπως έκαναν οι Προτεστάντες και οι Καθολικοί στην Ευρώπη του 17ου αιώνα. Η Αιθιοπία και το Σουδάν διαιρέθηκαν. Το Μαλί και η Νιγηρία μπορεί να ακολουθήσουν. Ενώ η παγκόσμια προσοχή είναι επικεντρωμένη στο Χαλέπι (την αρχαία ελληνική και βυζαντινή Βέροια) και πότε μπορεί να ανατραπεί ο Μπασάρ αλ Άσαντ, η ίδια η Συρία μπορεί να είναι στα πρόθυρα του διαμελισμού.

Στα βορειοανατολικά της Συρίας, μία Κουρδική μειονότητα 2 με 3 εκατομμυρίων με εθνικούς δεσμούς με το Ιρακινό Κουρδιστάν και 15 εκατομμύρια Κούρδους στην Τουρκία δείχνει να αποκόπτει τους δεσμούς της με την Δαμασκό. Ένα Κουρδικό κράτος με εδάφη από την Συρία, το Ιράκ, την Τουρκία και το Ιράν ενδεχομένως να ήταν «casus belli» και για τα τέσσερα κράτη. Ωστόσο σε κάθε εθνολογικό χάρτη του κόσμου, υπάρχει το Κουρδιστάν. Τα Σουνιτικά 4/5 του πληθυσμού δείχνουν προορισμένα να κυριαρχήσουν και η Μουσουλμανική αδελφότητα να κυβερνήσει, όπως συνέβη στην Αίγυπτο. Η πτώση του Άσαντ και της Σιιτικής Αλεβίτικης μειονότητας θα πανηγυριζόταν από τους Σουνίτες στην γειτονική επαρχία Ανμπάρ του Ιράκ, που θα είχαν έναν ισχυρό νέο σύμμαχο σε κάθε προσπάθεια να ανακαταλάβουν Σουνιτικά εδάφη που έχασαν από τους Ιρακινούς Σιίτες.

Με τις πρόσφατες δολοφονικές επιθέσεις της εντός του Ιράκ, η Αλ Κάιντα φαίνεται ότι υποδαυλίζει έναν νέο Σουνιτικό-Σιιτικό πόλεμο που θα διαμελίσει το Ιράκ. Η πτώση των Αλεβιτών στην Δαμασκό θα έδινε τέλος στο όνειρο μία Σιιτικής ημισελήνου (Ιράν, Ιράκ, Συρία και Χεζμπολάχ), θα άφηνε απομονωμένη την Χεζμπολάχ και πιθανώς να οδηγούσε στην επανέκρηξη του εμφύλιου πόλεμου στον Λίβανο. Οι μεγάλοι χαμένοι από όλα αυτά; Σίγουρα το Ιράν, το οποίο δείχνει έτοιμο να χάσει τον μόνο Άραβα σύμμαχό του, την Συρία, και την εδαφική σύνδεση με την Χεζμπολάχ.

Αυτό θα ανεδείκνυε το Ισραήλ σε νικητή. Αλλά η θέση του Ισραήλ δείχνει να είναι πιο επικίνδυνη απ' ότι μία δεκαετία πριν. Στην Αίγυπτο, η Μουσουλμανική Αδελφότητα έχει αντικαταστήσει τον Χόσνι Μουμπάρακ, ο οποίος κράτησε την ειρήνη στο Σινά και το «καπάκι» στην Χαμάς. Πρόσφατα, ο νέος Αιγύπτιος Πρόεδρος Μοχάμεντ Μουρσί συνάντησε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Χαλίντ Μεσάαλ στο προεδρικό μέγαρο στο Κάιρο. Το Σινά μετατρέπεται σε έρημη ζώνη απ' όπου τρομοκράτες σχεδιάζουν επιθέσεις και Αφρικανοί λαθρομετανάστες περνάνε στο Ισραήλ. Στα ανατολικά του Ισραήλ, δεν υπάρχει αληθινή ειρήνη με τους Παλαιστίνιους, και ο Ιορδανικός θρόνος ποτέ δεν ήταν πιο ασταθής. Στα υψώματα του Γκολάν, ήσυχα για δεκαετίες, μπορεί στο μέλλον να δούμε Συριακά στρατεύματα πιστά σε ένα ακραίο Σουνιτικό καθεστώς στην Δαμασκό. Η Χεζμπολάχ βρίσκεται στα βόρεια του Ισραήλ. Πιο πέρα είναι μία Τουρκία μη-φιλική πλέον.

Το Ισραήλ αποδίδει την τρομοκρατική επίθεση στην Βουλγαρία, όπου Ισραηλινοί τουρίστες σφαγιάστηκαν, στο Ιράν. Αλλά ούτε οι Βούλγαροι, ούτε οι Αμερικανοί φαίνεται να ξέρουν ποιος το έκανε. Και γιατί οι Ιρανοί που, μετά την σφαγή, δημοσίως καταδίκασαν τέτοιες επιθέσεις ενάντια σε πολίτες, θα το έκαναν; Αν βρισκόταν Ιρανικός δάκτυλος πίσω από αυτή την πράξη βαρβαρότητας, αυτό θα έδινε στο Ισραήλ την αφορμή για επίθεση, οδηγώντας στην έκρηξη ενός πολέμου στον οποίον η Αμερική θα μπορούσε να συρθεί. Γιατί να επιθυμεί το Ιράν πόλεμο με τις ΗΠΑ όταν αυτό θα σήμαινε την καταστροφή της αεροπορίας, του ναυτικού, των πυραύλων και του πυρηνικού προγράμματος, ένα καταστροφικό εμπάργκο και πιθανώς την καταστροφή των ζωτικών πετρελαϊκών εγκαταστάσεών του στο νησί Χαργκ;

Όποιος ήταν πίσω από την επίθεση στους Ισραηλινούς τουρίστες δείχνει να θέλει πόλεμο μεταξύ του Εβραϊκού κράτους του Ισραήλ και του Σιιτικού κράτους του Ιράν. Ποιος θα επωφελείτο από έναν τέτοιον πόλεμο; Απάντηση: Η Αλ Κάιντα, η οποία κατά την διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ, παρότρυνε τις ΗΠΑ να βομβαρδίσουν το Ιράν μέχρι να το στείλουν στην Εποχή του Λίθου. Ένα παρακλάδι της Αλ Κάιντα έχει επιτεθεί στο παρελθόν σε Ισραηλινούς τουρίστες, σε Αιγυπτιακά θέρετρα στον κόλπο της Άκαμπα. «Υπάρχει μία διεθνής συνομωσία ενάντια στα κράτη του Περσικού Κόλπου ειδικώς και στις Αραβικές χώρες γενικώς για να πάρουν τον πλούτο μας», είπε ο αρχηγός της Αστυνομίας στο Ντουμπάι. «Δεν είχα ιδέα ότι υπάρχουν τόσοι οπαδοί της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στα κράτη του Κόλπου».

Ποιος είναι ο στόχος της Αλ Κάιντα; Η έκρηξη πολέμων Σιιτών-Σουνιτών και Μουσουλμάνων-Χριστιανών στα Αραβικά κράτη. Η εμπλοκή των Αμερικανών για να συντρίψουν το Ιράν. Και όταν θα ενισχυθούν οι Σουνίτες, η εκδίωξη των Αμερικανών και των Χριστιανών, η απομόνωση του Ισραήλ και η δημιουργία του Χαλιφάτου που ονειρευόταν ο Οσάμα μπιν Λάντεν. Αν ένας πόλεμος των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν είναι καλός για την Αλ Κάιντα, πως μπορεί να είναι καλός για εμάς τους Αμερικανούς;