Κατευθύνονται προς το νεκροταφείο οι Ρεπουμπλικάνοι;

Μετά την δεύτερη ήττα από τον Μπάρακ Ομπάμα, επί του οποίου η ανεργία δεν ήταν ποτέ χαμηλότερη από την ημέρα που ο Τζορτζ Μπους αποχώρησε από την εξουσία, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα συνειδητοποίησε επιτέλους την υπαρξιακή κρίση του.

18 πολιτείες έχουν ψηφίσει τους Δημοκρατικούς σε 6 συνεχόμενες εκλογές. Ανάμεσα στις 18 είναι 4 από τις 7 πιο πολυπληθείς: Νέα Υόρκη, Πενσυλβάνια, Ιλλινόις και Καλιφόρνια. Και ο Ομπάμα έχει τώρα κερδίσει 2 από τις 3 υπόλοιπες μεγαλύτερες πολιτείες, το Οχάιο και την Φλόριντα, δύο φορές. Μόνο το Τέξας παραμένει ασφαλές - προς το παρόν. Σε επίπεδο προεδρικών εκλογών, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι στα πρόθυρα του θανάτου.

Ωστόσο βλέπει κανείς τους ίδιους «γιατρούς» να γράφουν «συνταγές» για τα ίδια «φάρμακα» που σκοτώνουν τους Ρεπουμπλικάνους από τότε ο πατέρας Μπους πήρε το μικρότερο ποσοστό ψήφων για Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο από τον Γουίλιαμ Χάουαρντ Ταφτ το 1912. Διερευνώντας την αιτία της κρίσιμης κατάστασης των Ρεπουμπλικάνων, ας χρησιμοποιήσουμε τον «Κανόνα του Όκκαμ»: την αρχή ότι η απλούστερη εξήγηση είναι συχνά η ορθή.

Η συντριβή των Ρεπουμπλικάνων σε έντονα καθολικά, κοινωνικά συντηρητικά, εργατικά προπύργια, όπως η Πενσυλβάνια, το Μίτσιγκαν, το Οχάιο και το Ιλινόις, τα οποία σάρωσαν ο Ρίτσαρντ Νίξον και ο Ρόναλντ Ρέιγκαν, έχει μήπως κάποια σχέση με το γεγονός ότι οι ΗΠΑ από το 2000 έχουν χάσει 6 εκατομμύρια βιομηχανικές θέσεις εργασίας και 55.000 εργοστάσια; Που πήγαν όλες αυτές οι θέσεις εργασίας και τα εργοστάσια; Ξέρουμε που. Μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό.

Και στην αποβιομηχανοποίηση της Αμερικής, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα ήταν ενεργός συνένοχος. Σε αντίθεση με τον πατριάρχη της οικογενείας γερουσιαστή Πρέσκοτ Μπους, ο οποίος ψήφισε μαζί με τον Μπάρυ Γκολντγουώτερ και τον Στρομ Θέρμοντ ενάντια στην συμφωνία ελεύθερου εμπορίου του Τζον Κένεντυ, ο πατέρας και ο υιός Μπους προώθησαν την NAFTA, την GATT, τον ΠΟΕ (Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου) και το άνοιγμα των συνόρων της Αμερικής σε όλα τα προϊόντα που κατασκευάζουν οι νέοι μας φίλοι στην Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

Σύντομα, οι Αμερικανικές πολυεθνικές έκλεισαν εργοστάσια εδώ, απέλυσαν τους εργάτες, μετέφεραν την παραγωγή στην Ασία και την Κίνα, και έφεραν τα έτοιμα προϊόντα πίσω, αδασμολόγητα, για να τα πουλήσουν στις ΗΠΑ. Τα κέρδη εκτοξεύτηκαν, όπως και οι μισθοί των διευθυντών που μετέφεραν την παραγωγή στο εξωτερικό.

Και οι πρώην εργάτες; Κατευθύνθηκαν προς τον τομέα των υπηρεσιών, μαζί με τις συζύγους τους, για να αντεπεξέλθουν στις δόσεις των στεγαστικών δανείων, να κρατήσουν τα παιδιά τους στο Καθολικό σχολείο και να πληρώσουν την υγειονομική ασφάλιση που έχασε η οικογένειά τους. Την Τρίτη, αυτοί οι πρώην Ρεϊγκανικοί Δημοκράτες βγήκαν και ψήφισαν ενάντια σε κάποιον από την εταιρεία «Bain Capital» που, όπως τους είχαν ενημερώσει τα διαφημιστικά σποτ όλο το καλοκαίρι, ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές της μεταφοράς της παραγωγής στο εξωτερικό και είχε γράψει το 2008: «Ας αφήσουμε το Ντιτρόιτ να χρεοκοπήσει!» Ναι, συχνά η απλούστερη εξήγηση είναι η ορθή.

Οι Ρεπουμπλικάνοι σπεύδουν επίσης ο ένας μετά τον άλλο να εκφράσουν την αγάπη τους για τους Ισπανόφωνους, αφού ο Μιτ Ρόμνεϊ συγκέντρωσε μόλις 27% της ισπανόφωνης ψήφου, η οποία είναι τώρα 10% του εκλογικού σώματος. Αντιμετωπίζουμε δημογραφική καταστροφή, λένε κλαίγοντας. Πρέπει να κερδίσουμε μεγαλύτερο κομμάτι της ισπανόφωνης ψήφου, ειδάλλως είμαστε καταδικασμένοι.

Και ποια είναι η προτεινόμενη λύση για το ισπανόφωνο πρόβλημα των Ρεπουμπλικάνων, όπως λένε ακόμα και μερικοί από την δήθεν ρεαλιστική Δεξιά; Η νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών! Σταματήστε να μιλάτε για τον φράχτη στα σύνορα και την αυτο-επαναπροώθηση. Εγκαταλείψτε τις κυρώσεις στους εργοδότες λαθρομεταναστών. Κάντε τους Ρεπουμπλικάνους το κόμμα του «καλώς όρισες».

Ποιο μπορεί να είναι το πρόβλημα αν ακολουθηθεί αυτή η πρόταση; Πρώτον, θα εξοργίσει τους λαϊκούς συντηρητικούς που υποστηρίζουν τους Ρεπουμπλικάνους επειδή πιστεύουν στις δεσμεύσεις του κόμματος ότι θα αντιταχθεί στην νομιμοποίηση, θα «σφραγίσει» τα σύνορα και θα σταματήσουν οι λαθρομετανάστες να παίρνουν θέσεις εργασίας από τους Αμερικανούς. Και σε αντάλλαγμα για την προδοσία τέτοιων ανθρώπων και το χάσιμο των ψήφων τους, τι θα μπορούσε να αποφέρει μία νομιμοποίηση, ας πούμε, 10 εκατομμυρίων λαθρομεταναστών;

Ας υποθέσουμε ότι σε μία δεκαετία και τα 10 εκατομμύρια έχουν γίνει πολίτες και ψηφίζουν όπως οι Ισπανόφωνοι, οι Μαύροι και οι Ασιάτες που είναι ήδη εδώ. Το καλύτερο που μπορούν να περιμένουν οι Ρεπουμπλικάνοι - το μερίδιο του Μπους το 2004 - είναι το 40%, ή 4 εκατομμύρια από αυτές τις ψήφους. Αλλά αν τα ποσοστά της Τρίτης των εκλογών διατηρηθούν, οι Δημοκρατικοί θα πάρουν όχι μόνο 6 εκατομμύρια, αλλά 7 εκατομμύρια νέες ψήφους έναντι λιγότερων από 3 εκατομμύρια για τους Ρεπουμπλικάνους.

Συνεπώς, αν υποθέσουμε ότι τα ποσοστά των 3 τελευταίων εκλογών διατηρηθούν, το Δημοκρατικό Κόμμα θα κερδίσει καθαρά από μία νομιμοποίηση λαθρομεταναστών από 2 μέχρι 4 εκατομμύρια νέους ψηφοφόρους. Εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι Δημοκρατικοί την υποστηρίζουν. Αλλά γιατί θα πρέπει να την υποστηρίζει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, αν δεν έχει τάσεις αυτοκτονίας;

Ωστόσο, το πρόβλημα των Ρεπουμπλικάνων δεν είναι τόσο η παράνομη, όσο η νόμιμη μετανάστευση. 40 εκατομμύρια νόμιμοι μετανάστες έχουν φτάσει τις πρόσφατες δεκαετίες. Περίπου 85% από αυτούς προέρχονται από την Ασία, την Αφρική, την Λατινική Αμερική και την Μέση Ανατολή. Οι περισσότεροι δεν έχουν τις εκπαιδευτικές, γλωσσικές και εργασιακές ικανότητες για να ανταγωνιστούν για καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας.

Τι κάνει η κυβέρνηση για αυτούς; Επιχορηγεί την κατοικία τους, παρέχει δωρεάν 12χρονη παιδεία για τα παιδιά τους αρχίζοντας από το πρόγραμμα «Head Start», συν κουπόνια τροφίμων και σχολικά γεύματα, υποτροφίες «Pell Grant» και φοιτητικά δάνεια, ασφάλιση «Medicaid» αν είναι άρρωστοι, φορολογικές ελαφρύνσεις αν δουλεύουν και 99 εβδομάδες επίδομα ανεργίας αν χάσουν την δουλειά τους. Αυτοί οι άνθρωποι εξαρτώνται από το κράτος. Γιατί να ψηφίσουν ένα κόμμα που θα μειώσει τους φόρους που δεν πληρώνουν, αλλά θα καταργήσει τα κρατικά επιδόματα που λαμβάνουν;

Πρέπει να το πούμε ξανά. Όταν η χώρα δείχνει σαν την Καλιφόρνια δημογραφικώς, θα δείχνει σαν την Καλιφόρνια πολιτικώς. Οι Ρεπουμπλικάνοι δεν περνάνε σφυρίζοντας έξω από το νεκροταφείο. Είναι στην είσοδό του.