Το 2021 βαίνει προς το τέλος του, και μαζί του θα πάρει και τις μνήμες των όποιων εκδηλώσεων πραγματοποιήθηκαν προς τιμήν των αγωνιστών της Εθνεγερσίας του 1821, με αφορμή τη συμπλήρωση 200 ετών από τότε.
Τα τελευταία χρόνια γίνεται απόπειρα να καθιερωθεί ως «απελευθέρωση» της πόλης, από τα τμήματα του ΕΛΑΣ το 1944, η αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από την Θεσσαλονίκη, λόγω των δυσμενών για την Γερμανία πολεμικών εξελίξεων.
Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τις ΗΠΑ αποτελεί την κορύφωση ενός αγώνα 100 και πλέον ετών του αρμενικού έθνους. Ήταν ένας αγώνας που εξελίχθηκε συστηματικά.
Το όραμα της δρακογενιάς εκείνης του εθνικού ξεσηκωμού δεν ήτο απλώς και μόνο μια «μικρά και έντιμος Ελλάς». Το όραμα εκείνης της γενιάς ήταν η απελευθέρωση της πατρίδος, αλλά και του Ελληνισμού ολόκληρου.
Πέρα από τους πανηγυρικούς της ημέρας (που κι αυτοί θα ακουστούν σε αποστειρωμένα περιβάλλοντα, χωρίς την παρουσία των πολιτών), αυτό που πρέπει να αναλογιστούμε πρωτίστως είναι το κατά πόσον ο σκοπός της εθνικής μας επανάστασης επιτεύχθηκε.
Η εθνεγερτήριος ποιητική ορμή του Ρήγα συνεγείρει και σήμερα ακόμη τις ψυχές των Ελλήνων και μας μεταφέρει στο κλίμα εκείνων των ημερών, όταν ο υπόδουλος Ελληνισμός αποζητούσε πλέον το «ποθούμενο».
