Πώς φτάσαμε ως εδώ, με μηδενιστές στην εξουσία να καλύπτουν άλλους μηδενιστές, που θέλουν «επανάσταση» προστατευόμενη, με την άδεια της Αστυνομίας και την παρεμβατική συνδρομή του υπουργείου «Δικαιοσύνης»; Ίσως δεν θα ήταν κακή ιδέα και ένα ΕΣΠΑ για αγορά σφυριών, ροπάλων, μπουκαλιών, βενζίνης και όπλων από ποινικούς.
Καταρχάς το καταφέραμε με την βοήθεια της «Κεντροδεξιάς» χωρίς Δεξιά, που επί χρόνια ξεροστάλιαζε στους προθαλάμους των νταβατζήδων, στους οποίους κράταγε το φανάρι, είχε ανυπαρξία έστω μιας λέξης κριτικού λόγου προς την Ε.Ε. και έδινε το χείριστο παράδειγμα ηγεσίας, ενώ ταυτόχρονα εκχωρούσε την κοινωνική δικαιοσύνη στην Αριστερά και τον πατριωτισμό στην Χρυσή Αυγή. Όταν αυτά συνδυαστούν με την αναγνώριση μιας ανύπαρκτης «ηθικής ανωτερότητας» της Αριστεράς, τότε έχεις δεχτεί τρία αυτογκόλ από τα αποδυτήρια.
Ο μεγάλος όμως στρατολόγος των μηδενιστών, από τους τρομοκράτες και τους «αλληλέγγυους» βάνδαλους απάτριδες ως τους σινιέ πάτρωνες και χαϊδολόγους στην καρδιά του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η ίδια η Δημόσια Παιδεία, που χρόνια τώρα έχει εκτραπεί πλήρως από τον συνταγματικό σκοπό της, όπως τον ορίζει το άρθρο 16. «Εθνική, ηθική και θρησκευτική διαπαιδαγώγηση» επιβάλλει ο καταστατικός χάρτης της χώρας. Αντί γι’ αυτό, έχουμε διεθνισμό, «δικαιωματισμό» υπέρ της παρδαλής κουτσής πολυερωτικής μαϊμούς και αθεΐα με ροπή προς την ισλαμολαγνεία, με μια γενική προαγωγή της ανομίας και της βίας ως θεμιτού μέσου «πολιτικής παρέμβασης».
Οι ανυπόληπτοι και διεφθαρμένοι φεουδάρχες της ψευδεπίγραφης αστικής και εθνικής παράταξης επί δεκαετίες τροφοδοτούν την οργή και προκαλούν το αίσθημα δικαίου των νέων, ενώ παράλληλα με τον ενοχικό ψοφοδεϊσμό τους εκχώρησαν την Παιδεία και όλους τους μηχανισμούς παραγωγής δημόσιου λόγου στην Αριστερά και στις δυσώδεις παραφυάδες της, που συγκατοικούν με το κοινό έγκλημα. Κάπως έτσι φτάσαμε το 2008 καθηγητές να πηγαίνουν δίκην εκδρομής τους μαθητές τους να πετάξουν πέτρες στους «μπάτσους». Κάπως έτσι τα πανεπιστήμια των εθνικών ευεργετών και οι διάφορες καταλήψεις μετατράπηκαν σε άντρα ολοκληρωτισμού, πλήρους εκφασισμού και ορμητήρια αντικοινωνικής και ανθελληνικής βίας, με την κάλυψη του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ποικιλώνυμων οργανώσεων, ενώ τελευταία και το ΚΚΕ ξύνεται κάθε τόσο στην γκλίτσα του τσοπάνη.
Χωρίς ιεραρχικό έλεγχο, χωρίς πειθαρχία, χωρίς αληθινή αξιολόγηση, χωρίς αριστεία, παντελώς εκτός του συνταγματικού σκοπού της, η Παιδεία έχει υποστεί πολυεστιακή μόλυνση. Αυτό βολεύει την Αριστερά, διότι έτσι παράγει πολιτικούς «πελάτες» για τους μηχανισμούς της ανομίας, αλλά βολεύει και τους νεοφιλελεύθερους κοινωνικούς κανιβάλους, που θέλουν την απαξίωση των δημόσιων πανεπιστημίων, τα οποία έτσι και αλλιώς περιφρονούν, ώστε να προωθηθεί άνευ όρων η μπίζνα των ιδιωτικών.
Ο μπόγιας της Ιστορίας νομοτελειακά θα μαζέψει όλον αυτό τον συρφετό συμμοριών, εγκληματικών οργανώσεων και τους πολιτικούς πάτρωνές τους. Εθνικός στόχος επιβίωσης, ευνομίας και ευημερίας είναι η ανάκτηση των σχολείων και των πανεπιστημίων και η επαναφορά τους στον συνταγματικό σκοπό τους, η εκδίωξη των επίορκων μηδενιστών από την εκπαίδευση και η τοποθέτηση της ίδρυσης και ιδιωτικών πανεπιστημίων στην σωστή βάση της.
Δηλαδή να επιτραπεί η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, μετά την αποκατάσταση της δημόσιας παιδείας και του εθνικού σχολείου, βασικού πυλώνα διασφάλισης της κοινωνικής κινητικότητας, μαζί με την δημόσια υγεία, με αυστηρά επιλεκτικά κριτήρια και ιδρυτικούς φορείς μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Αυτά θα εποπτεύονται από την ελληνική Πολιτεία και θα έχουν τον ίδιο βασικό άξονα: εθνική, ηθική, θρησκευτική διαπαιδαγώγηση, παράλληλα με την υψηλής ποιότητας έρευνα και την διασύνδεση με την αγορά.
Και φυσικά θα κάνω την ίδια προσφορά δωρεάς που είχα κάνει και στην προηγούμενη κυβέρνηση: το μελάνι για να ξαναγραφτεί το Εθνικής μπροστά από το Παιδείας, που λόγω εναγκαλισμού με τον Βενιζέλο δεν έγινε, μην λερωθεί η σαλιάρα του με πατρίδα. Εάν δεν ξαναγίνει όλη η Παιδεία ένα απέραντο εθνικό σχολείο, τότε οι μηδενιστές γενίτσαροι, που έχουν κατακλύσει σαν χολέρα την Παιδεία, θα συνεχίσουν να παράγουν μηδενιστές γενίτσαρους.
Η Λαϊκή Δεξιά και το αληθινό Κέντρο της Ιστορίας ποτέ δεν έδειξαν τέτοια ανοχή στο μεγάλο εργαστήρι όπου πλάθονται οι ψυχές των νέων, η εθνική και κοινωνική συνείδησή τους. Αυτοί που παραχώρησαν τόσο έδαφος, ψυχή και αξίες φέρουν ακέραια την ευθύνη.