Γεωστρατηγικό bullying - Τουρκία: Ελλάδα, ένα γιγαντιαίο Ναούρου;

  • Δημοσιεύτηκε: 18 Μάρτιος 2016
    Στο μεταναστευτικό, είναι η Ελλάδα για την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι η νήσος Ναούρου για την Αυστραλία;
    Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου στις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Ένα ιδιότυπο πλην όμως εξαιρετικώς αποτελεσματικό γεωστρατηγικό bullying (εκφοβισμός) ασκείται από την Άγκυρα με στόχο την Ελλάδα, αλλά και την ΕΕ. Η χρήση των προσφυγικών και των λαθρομεταναστευτικών ροών ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής, έχει προκαλέσει πολλαπλά αρνητικά αποτελέσματα στον ευρωπαϊκό χώρο, καθώς εναρμονίζεται με το στρατηγικό πλαίσιο της νεο-οθωμανικής γεωστρατηγικής σχεδίασης.

    Η Τουρκία αντιμετωπίζει την ναυτική γεωγραφία του Αιγαίου ως εμπόδιο, η άμυνα του οποίου βασίζεται στις υδάτινες μάζες που λειτουργούν αποτρεπτικώς ανά τους αιώνες για τον κάθε λογής εισβολέα που χρησιμοποιεί ως βατήρα εξόρμησης την χερσόνησο της Ιωνίας / Ανατολίας. Για να εξουδετερώσει το ελληνικό γεωστρατηγικό πλεονέκτημα, το καθεστώς των παραϊσλαμιστών (ο γράφων έχει εισάγει τον συγκεκριμένο όρο, που υποδηλώνει «αυτόν που δρα παράλληλα με τον ισλαμιστή», τον οποίον θεωρεί ότι ανταποκρίνεται πληρέστερα στον τρόπο δράσης) νεο-Οθωμανών Ερντογάν και Νταβούτογλου, αποτόλμησε να εφαρμόσει μια μέθοδο-ύβρι στην Ανθρωπότητα. Χρησιμοποιεί τις μάζες των ανθρώπων για να «επιχωματώσει» την αιγιακή γεωστρατηγική τάφρο και να ανοίξει μέσω αυτών διάπλατα τις πύλες του ελληνικού οχυρού.

    Το bullying κατά της Ελλάδας ασκεί πίεση σε δύο επίπεδα: κατά του κράτους ως διοικητικό σύστημα και κατά της εθνικής κυριαρχίας. Οι δομές δοκιμάζονται καθώς η οικονομική δυσκολία εξασθενίζει εκ των προτέρων την αντοχή τους. Η κυριαρχία σφυροκοπιέται εμμέσως και αμέσως, μέσω του αδειάσματος χιλιάδων ανθρώπων με σαφή προοπτική εγκλωβισμού εντός των συνόρων, γεγονός που μεσο-μακροπρόθεσμα θα προσβάλλει την εθνική ομοιογένεια και τον πολιτισμικό χαρακτήρα της Ελληνικής Δημοκρατίας.

    Στο Ak Saray όμως τρέφουν και άλλες ελπίδες. Μέσα από την κατάρρευση της πολιτικής των μηδενικών προβλημάτων (ίσως και αυτός να ήταν και ο απώτερος στόχος του Νταβούτογλου) αναδύεται το καθαρό πρόσωπο της επιθετικής νεο-οθωμανικής γεωστρατηγικής. Τέρψη γεμίζει τους Τούρκους ιθύνοντες όταν ολόκληρος ο δυτικός-χριστιανικός κόσμος τους παρακαλεί, τους καλοπιάνει, τους θωπεύει, τους ικανοποιεί. Μια γεωπολιτική λαγνεία φαίνεται να έχει καταλάβει το δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτογλου που αδυνατώντας να προωθήσει τα σχέδιά του στην Συρία, τώρα έχει αναλάβει να προκαλέσει την ΕΕ, την τραυματισμένη Ελλάδα και να ανασύρει ιστορικές μνήμες προς όφελος των γεωστρατηγικών της οραμάτων.

    Πράγματι τα κατάφερε, καθώς μια σειρά χώρες, οι οποίες δοκιμάστηκαν από την Οθωμανική κατοχή (π.χ. Ουγγαρία: 1541-1669) και υπήρξαν οι κύριοι αντίπαλοι των Οθωμανών αναχαιτίζοντας την προέλασή τους στην Κεντρική Ευρώπη, με επίκεντρο τα κράτη του Visegrad (από την ομώνυμη ουγγρική πόλη όπου υπεγράφη το 1335 συμφωνία μεταξύ Ουγγαρίας, Πολωνίας, Βοημίας / Τσεχίας), αφυπνίστηκαν και αντέδρασαν. Πολωνοί, Ούγγροι, Τσέχοι, Αυστριακοί, Σλοβένοι, Σλοβάκοι θυμήθηκαν πως το προσφυγικό-μεταναστευτικό έχει και άλλες παραμέτρους, οι οποίες δεν συζητούνται και απέχουν παρασάγγας από τις αριστερές και αριστερόστροφες ιδεολογικοπολιτικές αντιλήψεις.

    Σέρβοι, Κροάτες, Σλοβένοι και Σκοπιανοί όλα τέκνα της πρώην Γιουγκοσλαβίας, διαβιούν μαζί με τον δυναμικό επίσης αναθεωρητικό ισλαμο-αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό. Αλβανία, Κόσσοβο και Βοσνία-Ερζεγοβίνη, αποτελούν εν δυνάμει θύλακες επώασης του νεο-οθωμανισμού, στρώνοντας μεθοδικώς το χαλί για την επανάκαμψή του (βλ. δράσεις του Τουρκικού Οργανισμού Συνεργασίας και Ανάπτυξης ΤΙΚΑ, ως εργαλείο ήπιας ισχύος, Χρήστος Μηνάγιας σχετική σύνδεση). Όλοι ανησυχούν για το μέλλον, όλοι τους κατηγορούνται για ξενοφοβία. Φοβόμαστε ότι δεν γνωρίζουμε και τα Βαλκάνια γνωρίζουν καλύτερα από τον οποιονδήποτε τι σημαίνει Ισλάμ, τι οθωμανική κατοχή και ποιο είναι το αληθινό πρόσωπό τους.

    Το προηγούμενο Σάββατο (05/03) πραγματοποιήθηκε στο Hilton ημερίδα με θέμα «Η Ευρώπη αντιμέτωπη με την μεταναστευτική πρόκληση» (συνδιοργάνωση του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής και του Konrad Adenauer Stiftung) όπου καταγράφηκαν ορισμένες άκρως ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις. Για παράδειγμα, ο επικεφαλής του Γραφείου Ελλάδας του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, Δανιήλ Εσδράς ανέφερε ότι ζητήθηκε από την Τουρκία να επαναφέρει το καθεστώς θεωρήσεων visa για μια σειρά χωρών της Ασίας και της Αφρικής. Συγκεκριμένα τονίστηκε, πως με ένα απλό φθηνό αεροπορικό εισιτήριο μπορεί εύκολα όποιος επιθυμεί να μεταβεί σε τουρκικό αεροδρόμιο και στη συνέχεια να επιχειρήσει να περάσει παράνομα στην ΕΕ μέσω Ελλάδας.

    Η Άγκυρα ωστόσο αρνήθηκε να το πράξει, θεωρώντας ότι θίγονται τα τουριστικά της συμφέροντα! Είναι σαφές πως η τουρκική κυβέρνηση δεν επιθυμεί να συνεργαστεί, παρότι αναγνωρίζει και αντιλαμβάνεται σαφέστατα πως «κερδίζει» από την απαράδεκτη ανοχή την οποίαν επιδεικνύει σε ένα ζωτικής σημασίας ζήτημα, επιτρέποντας τα τελευταία χρόνια τις «αθώες» ψευδοτουριστικές αφίξεις εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από χώρες της ισλαμικής και της νεο-οθωμανικής σφαίρας επιρροής.

    Επισημαίνουμε ότι παρότι έχει ζητηθεί μέσω ΟΗΕ και ΕΕ από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδία, την Λατινική Αμερική να φιλοξενήσουν πρόσφυγες, σιγή ιχθύος τηρείται για την συμμετοχή της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, του Κουβέιτ, του Ομάν, του Μπαχρέιν, ορισμένες από τις οποίες ευθύνονται για την έναρξη και τη συνέχιση του συριακού σφαγείου.

    Η Αυστραλία μετά από συνεννόηση με την κυβέρνηση του Ναούρου, ενός νησιωτικού συμπλέγματος βορειοανατολικά της Ινδονησίας, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την αυστραλιανή ήπειρο, δημιούργησε εκεί ένα κέντρο κράτησης λαθρομεταναστών. Εκεί αποστέλλονται όσοι εισέρχονται παρανόμως στην χώρα, στο πλαίσιο της αποτρεπτικής πολιτικής. Δεν θα ήταν υπερβολή να προειδοποιήσουμε ότι η Τουρκία ενεργεί με σκοπό την μετατροπή της ελληνικής επικράτειας, σε ένα γιγαντιαίο Ναούρου, γεγονός το οποίο θίχτηκε από τον Gerald Knaus προέδρου της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Σταθερότητας στο πλαίσιο της ημερίδας.

    Εντύπωση προκάλεσε στο ακροατήριο η τοποθέτηση του Επιτρόπου για την Μετανάστευση Δημήτρη Αβραμόπουλου, ο οποίος μίλησε για βραχυπρόθεσμο μελλοντικό έλλειμμα σε εργατικά χέρια στην ΕΕ, λόγω γήρανσης του πληθυσμού, το οποίο θα πρέπει να καλυφθεί από μετανάστες.

    Συμπερασματικά, το νεο-οθωμανικό γεωστρατηγικό bullying στοχεύει:

    • Στην άτακτη υποχώρηση της ελληνικής κυβερνήσεως ώστε να αποδεχθεί τον εγκλωβισμό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, η οποία στηρίζει την ιδεοληπτική θέση ότι τα εθνικά συμφέροντα είναι υποδεέστερα και έπονται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,
    • Στην λήψη αποφάσεων εκ μέρους της ΕΕ με στόχο το κλείσιμο των χερσαίων συνόρων στα βόρεια της χώρας και την μετατροπή της ελληνικής επικράτειας σε ένα εκτεταμένο χώρο, hot spot, τύπου Ναούρου,
    • Στην έναρξη επιθετικών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ αλλά και την Ελλάδα, όπου θα επαναπροβληθούν και θα επικαιροποιηθούν όλες οι τουρκικές αναθεωρητικές θέσεις και διεκδικήσεις,
    • Στην οριστική μεταφορά όλων ανεξαιρέτως όσων δηλώνουν πρόσφυγες στην χώρα μας, χωρίς δικαίωμα επιστροφής / επαναπροωθήσεώς τους, μέτρο το οποίο επικοινωνιακώς προβάλλεται ως προσωρινής φύσεως, αλλά δυστυχώς είναι μεσομακροπρόθεσμου αποτελέσματος.

    Η τουρκική κυβέρνηση διαθέτει και ένα άλλο χαρτί, το οποίο θα το εμφανίσει την κατάλληλη στιγμή και συγκυρία. Η συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων είναι μουσουλμάνοι. Ο νεο-οθωμανισμός και η παραϊσλαμιστική ηγεσία των Ερντογάν - Νταβούτογλου έχουν ταχθεί ως προστάτες των απανταχού διωκόμενων μουσουλμάνων εν είδει νέου Χαλιφάτου. Ήδη ζητούν από την κυβέρνηση την δραστηριοποίηση του διαβόητου TIKA (ο οποίος σημειωτέον εμφανίζεται χέρι-χέρι με τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις) και μάλιστα με έδρα εντός της τουρκικής πρεσβείας. Ιδανικό περιβάλλον επώασης πολλών και διαφορετικών αποστολών «αυγών».

    Όλες αυτές οι μάζες των χιλιάδων εγκλωβισμένων κινδυνεύουν να πέσουν θύματα σειράς ΜΚΟ με πάτρωνες και χρηματοδότες ακραία ισλαμιστικά, τουρκικά και μη, κέντρα. Ποιος θα τους προστατέψει όταν η δράση των ΜΚΟ είναι ανεξέλεγκτη ακόμη και σήμερα, καθώς δεν έχει ούτε καν δημιουργηθεί το σχετικό μητρώο; Με ποιους τρόπους η χώρα μας θα αντιμετωπίσει την αναμενόμενη «επίθεση φιλίας» της Άγκυρας, η οποία εκμεταλλεύεται μια πρώτης τάξεως ιστορική ευκαιρία να προκαλέσει ανήκεστο βλάβη στον Ελληνισμό; Πως μπορούμε νομικώς να αποτρέψουμε από σήμερα κιόλας, την εμφάνιση μετά από μερικά χρόνια «πρότασης» περί απόδοσης ιθαγένειας στους πρόσφυγες, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη ότι εκλεκτά κυβερνητικά στελέχη έχουν ταχθεί υπέρ της αξιοποιήσεώς τους προς όφελος της επιλύσεως του δημογραφικού προβλήματος;

    Το γεωστρατηγικό bullying της Τουρκίας φαίνεται ότι οδηγεί στην αποσταθεροποίηση και την αυτοφινλανδοποίηση της χώρας. Λυπούμαι, αλλά αδυνατώ να προβώ σε μια αισιόδοξη πρόβλεψη για την εξέλιξη της καταστάσεως τα επόμενα χρόνια. Μεταξύ 2021 και 2023 Ελλάδα και Τουρκία θα εορτάσουν την συμπλήρωση 200 και 100 ετών από τις ημερομηνίες της συγχρόνου εθνογενέσεώς τους. Ας αγωνιστούμε όλοι όσοι αντιλαμβανόμαστε τα ιστορικά μορφογενετικά, πλην όμως αποσταθεροποιητικά γεγονότα και τη δυναμική τους, ώστε τότε να μην καταστούμε μελλοντικώς απλοί πολίτες παρατηρητές σε μια χώρα-χώρο υποχείριο της νεο-οθωμανικής γεωστρατηγικής, απόβλητοι από την ΕΕ, βορά στον τουρκικό παραϊσλαμισμό. Η κλεψύδρα του χρόνου ήδη μετρά αντίστροφα.


    Το άρθρο δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο Defence Point.