«Από την εθνοκτονία στην αφύπνιση» του Κωνσταντίνου Ρωμανού.
Εκδόσεις «Πελασγός», 2016.
Σήμερα η Ευρώπη στενάζει κάτω από τις απαιτήσεις του αποβαρβαρωμένου Ισλάμ, το οποίο με το δόλιο μεταναστευτικό όπλο εγκαθίστανται στα εδάφη της και υπομονετικά προετοιμάζει την άνοδό του στην εξουσία.
Όμως στενάζουν και στις ισλαμικές χώρες οι διανοούμενοι των Πανεπιστημίων, οι οποίοι γνωρίζουν καλά ότι η επιστροφή στο πεφωτισμένο, ανοιχτό στις επιστήμες Ισλάμ του Μεσαίωνα, περνάει σήμερα, όπως και τότε, μέσα από την Ελληνική Παιδεία. Την παιδεία που κάποτε έδωσε στην Δαμασκό, την Βαγδάτη, το Κάιρο και την Κόρδοβα, την πολιτιστική υπεροχή απέναντι στους Φράγκους. Όταν το Ισλάμ έχασε στον Μεσαίωνα την Ελληνική Παιδεία κάτω από τα χτυπήματα του θρησκευτικού φανατισμού - ο οποίος δείχνει πάλι στις μέρες μας το αποτρόπαιο πρόσωπό του - αυτή είχε μεταλαμπαδευθεί με την Αναγέννηση στην Ευρώπη.
Ωστόσο δίχως την διαμεσολάβηση του Ελληνισμού του Βυζαντίου, ούτε οι Άραβες, ούτε οι Φράγκοι, θα είχαν γίνει ποτέ μέτοχοι της Ελληνικής Παιδείας, της μόνης γέφυρας Ανατολής και Δύσεως. Σε αυτήν προσβλέπουν και σήμερα οι πολιορκημένοι διανοούμενοι του Ισλάμ για να γυρίσει το φως και η κοινωνική ειρήνη στις σκοτεινιασμένες από τους μουλάδες κοινωνίες τους. Μόνο η Ελληνική Παιδεία είναι αποδεδειγμένα εις θέσιν να υπονομεύσει τον θρησκευτικό φανατισμό και να υπηρετήσει τον διάλογο ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή. Για τον λόγο αυτόν ο ρόλος της Ελλάδος στα πλαίσια τόσο της αντίστασης των ευρωπαϊκών εθνών, όσο αυτής στο εσωτερικό των εθνών του Ισλάμ, παραμένει κομβικός στο επίπεδο των συμβολικών αγώνων που θα καθορίσουν το μέλλον του πολιτισμού.
Προϋπόθεση αυτών των ελπιδοφόρων εξελίξεων είναι η επιβίωση του Υπαρκτού Ελληνισμού σήμερα. Ο παγκόσμιος, ιδανικός Ελληνισμός της παράδοσης μπορεί να ανακτήσει το χαμένο έδαφος εάν οι ζωντανοί Έλληνες σήμερα έχουν την θέληση να επιβιώσουν. Η βιολογική τους ύπαρξη είναι ταυτόχρονα ζωντανή μαρτυρία υπέρ του ιδανικού Ελληνισμού, τον οποίο σήμερα περισσότερο από ποτέ χρειάζονται οι λαοί Ανατολής και Δύσης.
Είθε το βιβλίο αυτό να αποτελέσει μία ελάχιστη συμβολή στην χάραξη γραμμής πλεύσεως για την επιβίωση των Ελλήνων. Για την ανάκτηση του σεβασμού των φίλων τους. Και για την απομόνωση των εχθρών που κινεί ο προαιώνιος φθόνος απέναντι στον οικουμενικό Ελληνισμό.