Φάτος Νάνο: Θέλουμε δύο αλβανικά κράτη

Σε νέα φάση περνάνε οι προσπάθειες των Αλβανών για την Μεγάλη Αλβανία. Σύμφωνα με τις αποφάσεις της αλβανικής συνόδου στο Καβούρι, οι οποίες δεν ανακοινώθηκαν αλλά σιγά-σιγά βγαίνουν προς τα έξω, η νέα τακτική των Αλβανών είναι τα δύο αλβανικά κράτη. Πιο συγκεκριμένα οι Αλβανοί, επειδή είδαν πως η άμεση προσάρτηση του Κοσσυφοπεδίου στην Αλβανία θα προκαλέσει έντονες διεθνείς και τοπικές αντιδράσεις, άλλαξαν τακτική και ακολουθούν σχέδιο ανεξαρτητοποίησης του Κοσσυφοπεδίου. Γνωρίζουν πολύ καλά πως αν το Κοσσυφοπέδιο ανεξαρτητοποιηθεί, θα είναι de facto ένα δεύτερο αλβανικό κράτος, το οποίο πολύ σύντομα θα ενωθεί με την κυρίως Αλβανία. Οι προθέσεις των Αλβανών αποκαλύπτονται σταδιακώς με ενέργειες όπως η συνέντευξη του Αλβανού πρωθυπουργού Φάτος Νάνο στην "Ελευθεροτυπία" και η παρουσίαση από τον Κοσοβάρο ηγέτη Ιμπραχίμ Ρουγκόβα της σημαίας του νέου αλβανικού κράτους, για το οποίο βρήκαν και αρχαίο όνομα: Δαρδανία. Από τα πλάνα των Αλβανών, δεν λείπει φυσικά και η Τσαμουριά, στην οποία, με το πρόσχημα της "επιστροφής περιουσιών", θέλουν να εγκαταστήσουν Τσάμηδες.

Πιο συγκεκριμένα, στις 15 Δεκεμβρίου ο Αλβανός πρωθυπουργός Νάνο έδωσε αποκαλυπτική συνέντευξη στην "Ελευθεροτυπία". Ο "σοσιαλιστής" (στην πραγματικότητα, όπως οι περισσότεροι Αλβανοί πολιτικοί, είναι και αυτός σωβινιστής) πρωθυπουργός επιβεβαίωσε τα προαναφερθέντα σχέδια για την Μεγάλη Αλβανία, αλλά προσπάθησε κουτοπόνηρα να θολώσει τα νερά λέγοντας πως "δεν είναι Μεγάλη Αλβανία, αλλά δύο αλβανικά κράτη". Παραθέτουμε αντιπροσωπευτικά αποσπάσματα από την συνέντευξη:

Νάνο: Σήμερα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης δεν υφίσταται θέμα συνόρων μεταξύ κρατών που προέρχονται από το ίδιο έθνος. Πάρτε για παράδειγμα τους Γερμανούς ή τους 'Αραβες στην Μέση Ανατολή ή την Ευρώπη στην οποία κράτη-μέλη διατηρούν διοικητικές αυτονομίες πχ. στο Τυρόλο (αφήνει "παραθυράκι" για την Ελλάδα και την Τσαμουριά). Αυτό που έχουμε να κάνουμε εμείς είναι να μεταφράσουμε σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο τα λειτουργικά πρότυπα που έχουν εφαρμοστεί στον κόσμο. Έτσι λοιπόν ας υπάρχουν δύο, στην θέση του ενός, αλβανικά κράτη. Πρέπει όλοι μας να κατανοήσουμε και να υποστηρίξουμε τις λογικές λύσεις που έχουν εφαρμόσει άλλα κράτη και για το Κόσοβο. Ελευθεροτυπία: Γιατί επιμένετε στην πολιτική των μειονοτικών ζωνών, ένα νόμιμο πρόβλημα στην περιοχή της Χειμάρρας; Το μόνο που μπορώ να σκεφθώ είναι λόγοι στρατηγικής της περιοχής. Νάνο: Αν αρχίσουμε ακαδημαϊκές συζητήσεις για το που και πότε εμφανίστηκαν οι πρώτοι Έλληνες (υπονοεί πως οι Έλληνες ήρθαν μετά τους Αλβανούς στην Βόρεια Ήπειρο) και αν το γενικεύσουμε σε όλους τους βαλκανικούς λαούς, όλοι θα προσκομίσουν ιστορικά στοιχεία για την υποστήριξη της άποψής τους. Επί της ουσίας δεν υπάρχει νομικό πρόβλημα ή εμπόδιο για την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία, όπου και αν αυτή βρίσκεται (λέει ψέματα καθώς η αλβανική κυβέρνηση εμποδίζει την διδασκαλία στα ελληνικά εκτός των ζωνών). Ελευθεροτυπία: Αν το πράγμα είναι τόσο απλό, τότε γιατί κάθε λίγο η αλβανική πλευρά εγείρει θέμα αλβανικής μειονότητας στην Τσαμουριά; Νάνο: Αν εξακολουθήσουμε την παραδοσιακή συλλογιστική, τότε πάντοτε θα υπάρχουν παραδοσιακοί εχθροί και από τις δύο πλευρές. Εξτρεμιστικοί κύκλοι και από τις δύο πλευρές θα έβρισκαν αφορμές να δημιουργούν προβλήματα (το "παίζει" μετριοπαθής, πριν επιβεβαιώσει πως εγείρει θέμα Τσάμηδων). Επί της ουσίας, αν υπάρχουν Τσάμηδες που υποστηρίζουν ότι έχουν οικονομικά αιτήματα αποζημίωσης, θα πρέπει να τύχουν της νόμιμης αντιμετώπισης. Ελευθεροτυπία: Ένα πρόσφατο πρόβλημα είναι η διακοπή παρουσίας της ελληνικής δύναμης στην Αλβανία. Νάνο: Κατά την άποψή μου δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να εξακολουθήσει η στρατιωτική συνεργασία ανάμεσα στις δύο χώρες, που είναι μέρος της πολιτικής ασφάλειας της περιοχής, αλλά και του συμφώνου σταθερότητας. Υπάρχει όμως ένα παράδοξο: ο οποιοσδήποτε στην Αλβανία και όχι μόνον ο Μπερίσα θα μπορούσε να πει: καλά η στρατιωτική δύναμη βρίσκεται εδώ για να χτίσει πχ. ένα νοσοκομείο (εξευτελίζει τους Έλληνες στρατιώτες ως υπηρέτες των Αλβανών), αλλά με ποιό καθεστώς; Της χώρας που διατηρεί κατάσταση εμπολέμου με την Αλβανία; Είναι μάλλον αστείο (δηλαδή η ελληνική δύναμη στην Αλβανία δεν "ολοκλήρωσε την αποστολή της", όπως έλεγαν οι πολιτικάντηδες, αλλά εκδιώχθηκε κακήν-κακώς υπό μορφή αντιποίνων).

Τα σχέδια των Αλβανών για τα δύο αλβανικά κράτη (Αλβανία και "Δαρδανία") ήταν γνωστά πριν την συνέντευξη Νάνο. Στις 29 Οκτωβρίου ο Κοσοβάρος ηγέτης Ιμπρ.Ρουγκόβα παρουσίασε, μετά την νίκη του στις δημοτικές εκλογές του Κοσόβου, την σημαία της "Δαρδανίας". Πρόκειται για μία μπλε σημαία, που έχει στην μέση τον δικέφαλο αετό. Εξήγησε ότι η σημαία αυτή, η οποία στη μέση του δικέφαλου αετού έγραφε "Δαρδανία", συμβολίζει το αρχαίο Κοσσυφοπέδιο. Στην Αλβανία και στο Κόσοβο δραστηριοποιείται και η "Dardania Bank", μία τράπεζα που δημιουργήθηκε και με γερμανική βοήθεια (2.400.000 μάρκα). Βέβαια οι Κοσοβάροι Αλβανοί δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους Δαρδάνιους, καθώς ήρθαν στο Κόσοβο επί Τίτο. Για τους εκλιπόντες Δαρδάνιους οι εγκυκλοπαίδειες λένε τα εξής:

Λαός ιλλυρικός, ορμώμενος εκ των παρά τις πηγές του Αξιού και τις κατά τον Λευκό Δρίνο περιοχές και εξαπλωθείς στην 'Ανω Μοισία. Ήταν ισχυρότατοι και έδρασαν καθ' όλην την ελληνορωμαϊκήν και την βυζαντινήν εποχήν, ακόμη δε μέχρι των νεωτέρων χρόνων. Είχαν φήμην παροιμιωδώς ακαθάρτων, δι' ό οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν: "Τρις του βίου λέλουται ώσπερ Δαρδανεύς". Η χώρα τους ήταν πλούσια σε μεταλλεία, γνωστότερες δε πόλεις ήταν η πρωτεύουσά τους Σκόπια και η Ναϊσσός (θα τα ζητήσει και αυτά ο "Δαρδάνιος" Ρουγκόβα).

Όλα αυτά έρχονται σε συνέχεια της τακτικής των Ελλήνων πολιτικάντηδων, οι οποίοι "τρίβουν τα χέρια τους" να φωνάζουν και να απειλούν οι Αλβανοί για την "Τσαμουριά" και τα παρόμοια, ώστε να υποχρεώνονται σε σιωπή και ακινησία όσοι νοιάζονται για την απελευθέρωση της κατεχόμενης από τα Τίρανα Βορείου Ηπείρου μας. Τις βάσεις για τα πολλά (τώρα λένε για δύο, αλλά πάνε για τέσσερα: Αλβανία, "Δαρδανία", Τέτοβο, Τσαμουριά) αλβανικά κράτη τις έθεσαν οι Αλβανοί στην αλβανοκεντρική σύνοδο στις 2 Δεκεμβρίου στο Καβούρι, στην καρδιά δηλαδή της Ελλάδος. Μία συνάντηση την οποία, όχι μόνο δεν εμπόδισε η ελληνική κυβέρνηση, αλλά αντιθέτως την συνοργάνωσε.