Υποψηφιότητα Καραχασάν: Παιχνίδι με την φωτιά

Η υποψηφιότητα της Γκιουλμπεγιάζ Καραχασάν για την υπερνομαρχία Ξάνθης - Καβάλας - Δράμας, με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ, προκάλεσε και προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις. Αυτό που μπορούμε, πάντως, να πούμε με σιγουριά, είναι ότι δεν μπορούμε να δούμε το θέμα μόνο με την μαύρη ή άσπρη διάστασή του και, ακόμη, ότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνη η άσκηση μικροπολιτικής με αφορμή αυτό το γεγονός.

Υπάρχουν κάποια δεδομένα στον χώρο της Θράκης, τα οποία θα πρέπει να συνεκτιμηθούν, προτού καταλήξει κανείς σε ένα ασφαλές συμπέρασμα. Το πρώτο και σημαντικότερο, είναι το ότι η 'Αγκυρα προσπαθεί εδώ και πολλά χρόνια, συστηματικά και με την ανάπτυξη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών, ενταγμένων σε ένα γενικότερο πολιτικό πλαίσιο, να επιβάλει την συνδιοίκηση στην περιοχή. Από την άλλη πλευρά, η ελληνική πολιτεία δείχνει αδύναμη να αντιμετωπίσει την τουρκική δραστηριότητα στην Θράκη, πολύ δε περισσότερο να εκφράσει και να υλοποιήσει μία εθνική πολιτική τέτοια, που να αντιστρέψει το κλίμα της απογοήτευσης και της ηττοπάθειας που έχει αναπτυχθεί μεταξύ των χριστιανών κατοίκων, που αποτελούν φυσικά την πλειονότητα στην περιοχή.

Η σε μεγάλο βαθμό, λοιπόν, ανεξέλεγκτη δραστηριότητα του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, μέσω των ντόπιων και αλλοδαπών εγκαθέτων του, αλλά και η ραγιάδικη συμπεριφορά του συνόλου του πολιτικού κόσμου της πατρίδας μας, δημιούργησαν Έλληνες πολίτες μουσουλμάνους τρομοκρατημένους και παγιδευμένους στην μέγγενη της 'Αγκυρας και χριστιανούς απελπισμένους και εγκλωβισμένους στον βάλτο της αθηναϊκής αδιαφορίας και αναποτελεσματικότητας.

Όσοι παρακολούθησαν από κοντά το φαινόμενο "Αχμέτ Σαδίκ", θα θυμούνται την πρόκληση που απηύθυνε τότε ο ανεξάρτητος βουλευτής λέγοντας: "Φέρτε μου έναν, μόνο έναν, μουσουλμάνο της Θράκης, που να δηλώνει ότι δεν είναι Τούρκος, που να δηλώνει Πομάκος ή οτιδήποτε άλλο". Ο Σαδίκ είχε δίκιο... Δεν υπήρχε τότε ούτε ένας, που να τολμήσει να το πεί αυτό δημόσια.

Οι καιροί, όμως, άλλαξαν. Θαρραλέοι νέοι Πομάκοι, αλλά και Έλληνες μουσουλμάνοι Τσιγγάνοι, με τη συμπαράσταση κάποιων προσώπων και ιδιωτικών φορέων της περιοχής, όρθωσαν το ανάστημά τους αντιστεκόμενοι στην προσπάθεια εκτουρκισμού τους και διεκδικώντας το δικαίωμά τους να διασώσουν την πολιτισμική τους ταυτότητα. Ειδικότερα οι Πομάκοι της Ξάνθης, έχουν δώσει δείγματα σθεναρής αντιστάσεως, με την καταγραφή και διάσωση πλήθους λαογραφικών και άλλων πολιτισμικών στοιχείων, από την πλούσια παράδοσή τους και έχουν έρθει σε σκληρή σύγκρουση με τους πράκτορες του τουρκικού προξενείου. Χαρακτηριστικότερη είναι η περίπτωση του χωριού Γλαύκη, οι κάτοικοι του οποίου σήκωσαν ψηλά το λάβαρο της αντίστασης στον εκτουρκισμό, με δυναμισμό, σε πολλές περιπτώσεις.

Από την Γλαύκη κατάγεται και η υποψήφια υπερνομάρχης του ΠΑΣΟΚ, κ. Καραχασάν και, προσωπικά τουλάχιστον, δεν πρόκειται να την χαρίσω σε καμμία Τουρκία, δεν πρόκειται να την τοποθετήσω ελαφρά τη καρδία απέναντί μου, στο πλευρό των εχθρών μου. Η Γκιουλμπεγιάζ Καραχασάν επέλεξε να φοιτήσει σε ελληνικό πανεπιστήμιο και όχι σε κάποιο τουρκικό, η δε επιλογή της φαίνεται να μην πολυάρεσε σε κάποιους που εκφράζουν την πολιτική της 'Αγκυρας στην περιοχή, με χαρακτηριστικότερη την αντίδραση του εκδότη της εφημερίδας "Τρακιανίν Σεσί" και επιχειρηματία κ. Αμπντουλχαλίμ Ντεντέ, ο οποίος δήλωσε σε ραδιόφωνο της Θράκης: "Πού την βρήκαν αυτήν; Ούτε μία λέξη τουρκικά δεν γνωρίζει!"

Τα παραπάνω, βεβαίως, δεν πρέπει να μας οδηγήσουν σε μία ευφορία. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει της προσοχής, ότι η κ. Καραχασάν είναι μία άπειρη πολιτικός, η οποία καλείται να υπερασπίσει την αξιοπρέπεια των Ελλήνων μουσουλμάνων απέναντι στη χυδαιότητα και βαρβαρότητα του εκτουρκισμού που προσπαθούν κάποιοι συγκεκριμένοι κύκλοι να τους επιβάλουν. Έχει ακόμη να αντιπαλέψει με την ανοησία ορισμένων εκπροσώπων του πολιτικού κατεστημένου της χώρας μας, όπως αυτή χαρακτηριστικά εκφράστηκε με την απίστευτη, ανακριτικού τύπου, τοποθέτηση του υπουργού Μακεδονίας - Θράκης, κ. Καλαϊτζή, ο οποίος απαίτησε να δηλώσει η κ. Καραχασάν ότι είναι ... Ελληνίδα! Κάποιος πρέπει να πει σ' αυτούς τους ανόητους, ότι για τους Έλληνες μουσουλμάνους, τουλάχιστον γι' αυτούς που αντιστέκονται θαρραλέα στον εκτουρκισμό τους (για τον οποίο δεν είναι άμοιρη ευθυνών η ελληνική πολιτεία!), το να εκφράζονται ως Έλληνες είναι επιλογή και στάση ζωής και όχι απλά μία διατύπωση ανέξοδης εθνικοφροσύνης. Θέλω να πιστεύω ότι στην κ. Καραχασάν θα δοθούν οι ευκαιρίες να βάλει στη θέση τους πολλά πράγματα και να κλείσει στόματα, ανταποκρινόμενη επάξια στις ευθύνες της θέσεώς της, κάτι, όμως, το οποίο είναι εξαιρετικά δύσκολο και αμφίβολο αν θα το καταφέρει...

Θα πρέπει να σταθούμε, όμως, στην πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ και ειδικότερα στην επιλογή τού προέδρου του, κ. Γιώργου Παπανδρέου, να προτείνει ως υπερνομάρχη την κ. Καραχασάν. Λαμβάνοντας υπ' όψιν, όπως προαναφέραμε, ότι η Τουρκία έχει ως βασικό της στόχο τη συνδιοίκηση στη Θράκη, θα έλεγε κανείς ότι η επιλογή αυτή συνδράμει στην υλοποίηση του σκοπού αυτού, όχι γιατί η κ. Καραχασάν είναι μία ... πράκτοράς της, αλλά γιατί καλείται να ελιχθεί μέσα σε ένα πολιτικό περιβάλλον, το οποίο κυριαρχείται από εκπροσώπους των μουσουλμάνων που εκφράζουν απόλυτα την πολιτική της 'Αγκυρας στην περιοχή και από άτολμους χριστιανούς αξιωματούχους, που κατά κανόνα σύρονται πίσω από τις παράλογες αιτιάσεις των πρώτων, σε μία προσπάθεια να εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους ή την καρέκλα τους.

Μέσα στο σκηνικό αυτό, η θέση της κ. Καραχασάν είναι εξαιρετικά επισφαλής, είναι δε απορίας άξιον σε ποιον κομματικό μηχανισμό θα στηρίξει την προσπάθειά της. Σ' αυτόν που χρόνια τώρα, "τα δίνει όλα" για να διασφαλίσει τις ψήφους των μουσουλμάνων της Ξάνθης; Σ' αυτόν που επί σειρα ετών προωθούσε ως τον καταλληλότερο για να εκφράσει πολιτικά τους μουσουλμάνους της Ξάνθης, τον ... Φαϊκογλου; Βεβαίως, δεν είναι η πρώτη φορά που ο Γ. Παπανδρέου καινοτομεί στο θέμα των υποψηφιοτήτων από τον χώρο των μουσουλμάνων της Θράκης. Να θυμίσουμε την υποψηφιότητα του Πομάκου κ. Γ. Καμπζά στο ευρωψηφοδέλτιο του 2004, που τόσες αντιδράσεις είχε προκαλέσει τότε στους προξενικούς κύκλους, επειδή αυτός ήταν δεδηλωμένος υπερασπιστής της πολιτισμικής του ταυτότητας. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό, ότι ο κ. Παπανδρέου δεν φάνηκε να ενδίδει στις άθλιες πιέσεις που δέχεται εδώ και καιρό να μην ξανακάνει το ίδιο ... λάθος, με χαρακτηριστικότερη την δημοσίευση κειμένου του Συμεών Σολταρίδη στην "Ελευθεροτυπία" (9/11/2005), με το οποίο, αναφερόμενος στην επιλογή Καμπζά, προειδοποιούσε (!) το ΠΑΣΟΚ, ότι "εάν επιθυμεί να διατηρήσει την πολιτική κυριαρχία στη Ροδόπη, η οποία κλονίστηκε ήδη σε πρώτη φάση στις εθνικές εκλογές του 2004 αλλά και στις εκλογές του ίδιου έτους για την Ευρωβουλή, θα πρέπει να κάνει μια υπέρβαση και να μην ανακυκλώσει πολιτικές του παρελθόντος που δεν δίνουν καμιά προοπτική ανανέωσης. 'Αλλωστε σήμερα όλοι πλέον αποδέχονται το γεγονός ότι η χρόνια αναπτυξιακή υστέρηση της Θράκης βασίστηκε σε λανθασμένες πολιτικές, που ακολουθήθηκαν με αφορμή τους περίφημους «εθνικούς λόγους»" (!!!)

Αρκεί, όμως, η διαφαινόμενη πιθανή διάθεση του κ. Παπανδρέου να δοκιμάσει να αλλάξει κάτι στο πολιτικό σκηνικό της Θράκης, στον χώρο των εκπροσώπων των Ελλήνων μουσουλμάνων; Αποτελεί πράγματι η επιλογή αυτή, μία ενέργεια ρήξεως με το προξενικό πολιτικό κατεστημένο που χρόνια τώρα λειτουργεί στη Θράκη; Έχει τη δυνατότητα, και προπαντός τη θέληση, ο κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ να έρθει σε ρήξη με το αμαρτωλό παρελθόν του και τους μηχανισμούς που το ίδιο δόμησε όλα αυτά τα χρόνια; Αξίζει το ρίσκο η απαξίωση στην πράξη της αιτίας για την οποία δημιουργήθηκαν οι υπερνομαρχίες στην περιοχή της Θράκης; Υποτίθεται ότι θα απέτρεπαν την εκλογή μουσουλμάνου νομάρχη!

Φοβούμαι ότι η απάντηση σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα δεν θα είναι ευχάριστη και ενθαρρυντική. Το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου δείχνει ότι ασκεί γενικώτερα ανεύθυνη πολιτική και παραμένει προσηλωμένο στα διεθνιστικά φληναφήματα της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, μαχόμενο στην πράξη την υπεράσπιση των εθνικών κοινωνιών και αξιών. Μέσα από μία τέτοια πολιτική πρακτική, αλλά καί μία τέτοιου είδους κοσμοθεώρηση, η προοπτική που διανοίγεται για την κ. Καραχασάν δεν είναι άλλη από αυτήν ενός προβάτου έτοιμου για σφαγή. Το θέμα είναι ποιός θα καρφώσει το μαχαίρι: η τουρκική καλομελετημένη πολιτική βούληση ή η ελλαδική αβελτηρία της φθηνής μικροπολιτικής και του καιροσκοπισμού;