Το πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας

Το άρθρο που ακολουθεί γράφτηκε από τον Αντώνη Καρακούση και δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή στις 5 Σεπτεμβρίου 1999, δηλ. πριν από 4 χρόνια. Διαβάζοντάς το όμως, νομίζεις ότι γράφτηκε χθες! Αυτό δείχνει περίτρανα ότι το «πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας» δεν έχει ξεπερασθεί ούτε και σήμερα, καθώς το κόμμα του Κώστα Καραμανλή εξακολουθεί να βρίσκεται εγκλωβισμένο στα «τετελεσμένα» του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς. Δικαιώνοντας την θέση του προέδρου του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ Μάκη Βορίδη, ότι «η Νέα Δημοκρατία είναι μέρος του πολιτικού προβλήματος της Ελλάδος, όχι μέρος της λύσεως». Ας δούμε όμως τι έγραφε ο κ. Καρακούσης πριν από 4 έτη για την ΝΔ:

«Καταφανώς εξεπλάγη η Ν.Δ. από το εύρος και το μέγεθος των κυβερνητικών προεκλογικών παροχών. Και δικαίως ίσως, αφού μέχρι πρότινος, γενική ήταν η εντύπωση ότι το εκλογικό κυβερνητικό πακέτο παροχών θα ήταν περιορισμένο, δεν θα ξεπερνούσε τα 200 δις δρχ. Όλοι, λοιπόν, είχαν μείνει με την εντύπωση ότι δεν μπορεί να υπάρξει μεγάλη ανατροπή των δεδομένων της οικονομικής πολιτικής, και οι περισσότεροι ανέμεναν ότι ο «δογματισμός» του κ. Σημίτη θα επέβαλε στο ΠΑΣΟΚ να κατέλθει σχεδόν γυμνό στην προσεχή εκλογική μάχη.

Αντέδρασε ακολούθως η ΝΔ. Αλλά η αντίδρασή της υπήρξε ασθενής, παρελθοντολογική και αντιφατική των λόγων της. Ποιό είναι λοιπόν το πρόβλημα της ΝΔ; Τι φταίει και ο λόγος της μοιάζει ατελής και δεν είναι πειστικός; Από που πηγάζει η αδυναμία της να εκφράσει δυναμικά την λαϊκή δυσφορία; Γιατί απέναντι σε ένα καταπονημένο ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί ν' αντιτάξει εκείνη την σαρωτική δυναμική, που κανονικά θα έπρεπε να έχει ένας κομματικός μηχανισμός;

Η απάντηση είναι μία και μόνη: Η ΝΔ δεν κατάφερε ή καλύτερα δεν θέλησε να διαμορφώσει μία σαφή, ολοκληρωμένη και με εσωτερική συνέπεια, συντηρητική πρόταση για την χώρα. Δεν απέκτησε όραμα. Δεν συνδέθηκε με κάποιο αντίστοιχο ευρωπαϊκό ή διεθνές ρεύμα. Ξέμεινε από ιδέες, δεν έκτισε πάνω σε συγκεκριμένες βάσεις. Επέμεινε όλο το προηγούμενο διάστημα στη λογική, στο μοντέλο του ξεπερασμένου πολυσυλλεκτικού κόμματος, το οποίο δεν δεσμεύεται, δεν θίγει, δεν ιδεολογικοποιεί τις διαφορές, ικανοποιεί τους περισσότερους και γενικώς αποφεύγει να τοποθετηθεί ευθέως στα προβλήματα.

Έστησε ουσιαστικά η ηγεσία της ΝΔ ένα μηχανισμό γενικής πολιτικής αντιπαράθεσης και περιμένει να εισπράξει την φθορά του αντιπάλου. Πρόκειται για ένα κόμμα που περιμένει να πέσει το ΠΑΣΟΚ ως ώριμο φρούτο για να πάρει την εξουσία. Και προφανώς το μοντέλο κατά το ήμισυ είναι κλεμμένο από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Όμως, ο Α. Παπανδρέου διαμόρφωσε το 1974 ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα που στηρίχθηκε στην γενική διαμαρτυρία, αλλά υπήρξε έντονα ιδεολογικοποιημένο.

Σήμερα η ΝΔ φαντάζει ιδεολογικά γυμνή, ωσάν να μην υπάρχει συντηρητική ατζέντα να παρουσιάσει. Ο λόγος της είναι γενικός, χωρίς γωνίες, χωρίς κάλυψη από γενικότερα μηνύματα και κατευθύνσεις. Θα μπορούσε να τον εκφέρει και κάποιος της εσωκομματικής αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ. Νέες ιδέες που να κινητοποιούν και να συγκεντρώνουν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού δεν έχουν γεννηθεί. Παραγωγή πολιτικής που θα συνεγείρει και θα προκαλεί δεν υπάρχει. Έτσι όμως δεν θα πάει μπροστά. Θα μένει με την μυρωδιά της εξουσίας. Θα την χάνει μέσα από τα χέρια της και δεν θα μπορεί να το εξηγήσει».

Το άρθρο του κ. Καρακούση ήταν πραγματικά προφητικό, αφού τελικώς η ΝΔ και ο Κ. Καραμανλής έχασαν τις εκλογές του 2000! Η παθογένεια της ΝΔ συνεχίζεται και σήμερα, ακριβώς όπως την περιγράφει το, ως άνω, άρθρο. Μόνη λύση, η αυτόνομη ανάπτυξη του πατριωτικού κινήματος. Η εκλογική ενίσχυση του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές θα σηματοδοτήσει την εθνική αφύπνιση του Ελληνικού λαού. Κάθε Έλληνας πατριώτης θα πρέπει να συνταχθεί με τις δυνάμεις του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ στον αγώνα ενάντια στο ανθελληνικό δικομματικό σύστημα εξουσίας. Χωρίς συμβιβασμούς και παραχωρήσεις.