Σύντροφοι, ευτυχώς ηττηθήκατε!

Τελείωσε ο εμφύλιος πόλεμος; Για το ΚΚΕ μάλλον όχι, καθώς εορτάζει επισήμως αυτές τις ημέρες τα 60 χρόνια από την ίδρυση του «Δημοκρατικού Στρατού». Ο Ριζοσπάστης της 4ης Ιουλίου είχε πρωτοσέλιδο: «Συνεχίζουμε μέχρι τη Νίκη για πάντα - για τα 60 χρόνια του ΔΣΕ». Η Αλέκα Παπαρήγα εγκαινίασε στις παρυφές του Γράμμου μνημείο του ΔΣΕ λέγοντας: «ο ΔΣΕ μας εμπνέει και σήμερα». Τα αριστεροκρατούμενα ΜΜΕ, ενώ τις εκδηλώσεις μνήμης των Ελλήνων αξιωματικών, στρατιωτών και πολιτών στον Γράμμο τις χαρακτηρίζουν «γιορτές μίσους», αυτές του ΚΚΕ τις άφησαν ασχολίαστες. Τα 3 δε κρατικά κανάλια το παρουσίασαν θετικά!

Στο πολυσέλιδο αφιέρωμα του Ριζοσπάστη δεν υπήρχε ίχνος αυτοκριτικής. Γιατί το ΚΚΕ δεν συμμετείχε στις εκλογές του 1946 και προτίμησε να κτυπήσει στο Λιτόχωρο, γιατί δέχθηκε στις τάξεις του τους Σλαυόφωνους που ήθελαν να διαμελίσουν την Μακεδονία, γιατί ο ΔΣΕ άρπαξε 28.000 Ελληνόπουλα από τις οικογένειές τους και τα έστειλε στο παραπέτασμα; Και εδώ το ΚΚΕ προτιμά - αντί των απαντήσεων - τους παιάνες για την «δικαίωση του αγώνα του ΔΣΕ».

Θα περίμενε κανείς το ΚΚΕ - 60 χρόνια μετά - να έχει αντιληφθεί τα λάθη του. Να συνειδητοποιούσε ότι τα γκούλαγκ και τον «υπαρκτό σοσιαλισμό» τα έχουν καταδικάσει η ιστορία και οι αγώνες των λαών για ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία. Ότι ευτυχώς που μας κυβέρνησε εκείνη την περίοδο ο Σοφούλης, ο Πλαστήρας και ο Τσαλδάρης και όχι ο Ζαχαριάδης και ο Βαφειάδης, ο οποίος το βράδυ κοιμήθηκε καπνεργάτης και το πρωϊ ξύπνησε «στρατηγός» του ΔΣΕ.

Παραθέτω τα λόγια του Τάκη Λαζαρίδη από το βιβλίο του «Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι», εκδόσεις Πελασγός. Ο Τάκης Λαζαρίδης - υιός του Γραμματέα του «Εργατικού ΕΑΜ», εκτελεσθέντος υπό των Γερμανών - καταδικασθείς ο ίδιος εις θάνατον μαζί με τον Νίκο Μπελογιάννη στην γνωστή δίκη, γράφει: «το πραγματικό ερώτημα είναι ποιος ευθύνεται για τον εμφύλιο και τις αγριότητές του. Και οι μεγάλοι ένοχοι είμαστε εμείς. Αυτή είναι η οριστική και τελεσίδικη κρίση της ιστορίας... Δεν μας έσπρωξαν λοιπόν οι Άγγλοι στον εμφύλιο. Μόνοι μας μπήκαμε στο σφαγείο. Αντί να επιδιώκουμε την ρεβάνς, αντί να παριστάνουμε τους κήνσορες και τους τιμητές, θα πρέπει να κρύψουμε το πρόσωπο από ντροπή».

Το ΚΚΕ όμως αντί να κρύψει το πρόσωπο από ντροπή, μας λέει ότι εμπνέεται από τον ΔΣΕ. Αν μπορούσαν δηλ. θα έκαναν και σήμερα ακριβώς τα ίδια. Δεν έμαθαν τίποτα από τα λάθη και τα εγκλήματά τους. Αμετανόητοι σταλινικοί που θέλουν να μας δίνουν «μαθήματα δημοκρατίας». Ότι όμως και να λέει σήμερα το ΚΚΕ δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι ότι «ευτυχώς ηττήθηκαν». Ότι ευτυχώς που οι Έλληνες στρατιώτες - υπό την ηγεσία του Στρατάρχη Παπάγου - τοποθέτησαν ξανά την Ελληνική σημαία στον Γράμμο και η Ελλάς δεν έζησε το βαθύ σκοτάδι του κομμουνισμού. Η εθνική συμφιλίωση περνάει μέσα από την αλήθεια και την ειλικρινή συγγνώμη, όχι μέσα από το ψέμμα και τον φανατισμό. Ίσως μία ημέρα το ΚΚΕ μάθει την σημασία αυτών των λέξεων. Ως χριστιανοί πιστεύουμε στα θαύματα!