Ο Χασάν σε ρόλο έννομης τάξης

Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν, ότι στην ζωή είναι λάθος να θεωρεί κανείς κάτι σαν δεδομένο. Η ζωή λένε είναι γεμάτη εκπλήξεις και απρόοπτα και ποτέ δεν ξέρει κανείς τι τον περιμένει. Για το λόγο αυτό πρέπει πάντα να είσαι προετοιμασμένος για το αδύνατο, το απίθανο, το απρόοπτο. Αυτή η σκέψη αποτελεί μέρος μιας συγκεκριμένης βιοθεωρίας, που αρκετοί άνθρωποι την βλέπουν με συμπάθεια.

Δεν είναι λίγες οι φορές όπου τα πράγματα έρχονται έτσι ώστε οι διάφορες θεωρίες να επιβεβαιώνονται. Συμβαίνουν μερικά περιστατικά όπου επαληθεύουν, τυχαία καμιά φορά, τις διάφορες απόψεις. Στο 1ο δεκαήμερο του μήνα που μας πέρασε, ένα περιστατικό που συνέβη στο κέντρο της Αθήνας συγκλόνισε το πανελλήνιο. Όλος ο κόσμος έμαθε με την τελευταία λεπτομέρεια, πως ένας άνεργος τοξικομανής, αφού πυροβόλησε τα γραφεία του ΟΚΑΝΑ στο κέντρο της Αθήνας, αφόπλισε μερικούς αστυνομικούς, έκαψε ένα αυτοκίνητο, πυροβόλησε την πόρτα της πρωθυπουργικής κατοικίας και διέφυγε οδικώς, μέχρι να συλληφθεί τελικά από ένα Aιγύπτιο μετανάστη (ή λαθρομετανάστη, ποτέ δεν θα μάθουμε).

Το περιστατικό αυτό αναστάτωσε την κοινή γνώμη και όπως ήταν λογικό τέλεσε είδηση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για εμάς ένα γεγονός από το όποιο περιστατικό αποτελεί την είδηση. Κατ αρχήν δεν αποτελεί πλέον είδηση ότι υπάρχουν Έλληνες άνεργοι και τοξικομανείς. Καθημερινά ακούμε για ανεργία και για θανάτους από ναρκωτικά. Μια βόλτα στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας είναι αρκετή για να μας πείσει για του λόγου το αληθές. Επίσης δεν αποτελεί είδηση το γεγονός ότι διαμαρτυρήθηκε κάποιος πυροβολώντας την πολυκατοικία που μένει ο πρωθυπουργός. Παρόμοιες διαμαρτυρίες συμβαίνουν ανά τον πλανήτη, και για το λόγο αυτό ο εκάστοτε πρωθυπουργός έχει πάνω από 50 αστυνομικούς για την προσωπική του ασφάλεια, οι οποίοι είναι εκπαιδευμένοι και αναμένουν περιστατικά ανάλογα και χειρότερα από αυτό. Τέλος δεν αποτελεί πλέον είδηση η αναποτελεσματικότητα της ελληνικής αστυνομίας. Είτε θέλουμε να το πιστέψουμε είτε όχι, η αστυνομία αποτελεί ένα μέρος του δημοσίου τομέα. Επόμενο είναι οι υπάλληλοι της να διέπονται από την λεγόμενη «δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία» και να λειτουργούν ανάλογα.

Είδηση όμως πρέπει να αποτελεί το γεγονός ότι ο δράστης του όλου συμβάντος, ακινητοποιήθηκε και συνελήφθη από ένα Αιγύπτιο. Με απορία και έκπληξη παρακολουθήσαμε τον εν λόγω μετανάστη να αναπαριστά μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες το πώς αφόπλισε και συνέλαβε τον "επικίνδυνο" τοξικομανή, κλέβοντας τη δόξα από ένα μοτοσικλετιστή αστυνομικό που ακολούθησε. Μάλιστα περηφανεύονταν ότι χρησιμοποίησε και βία για να τον αφοπλίσει.

Μετά από τέτοια γεγονότα τι μπορεί να σχολιάσει κανείς. Ότι και να πούμε, ότι και να γράψουμε είναι λίγο. Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, ένας Έλληνας άνεργος τοξικομανής παρανομεί για να ασχοληθεί το κράτος λίγο με τα προβλήματά του. Από την άλλη ένας λαθρομετανάστης έχει γίνει παράνομα νόμιμος μετανάστης και να ευδοκιμεί εις βάρος Ελλήνων και να αγωνιά μάλιστα για την έννομη τάξη της πόλης που ζει. Μια εικόνα που πραγματικά έρχεται από το μέλλον. Το μέλλον που φτιάχνουν για τους Έλληνες, χωρίς τους Έλληνες. Περιστατικά ανάλογα με αυτό σε λίγο καιρό είμαι σίγουρος ότι θα αποτελούν την καθημερινότητα. Μοναδικός τρόπος για να σταματήσει αυτή η παρακμή, αυτό το χάλι είναι η δημιουργία ενός ισχυρού Μετώπου Εθνικής Αντιπολίτευσης.

Οι προσεχείς δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές αποτελούν μια μάχη, μια πρόκληση που δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους. Αποτελούν ένα λίθο στο χτίσιμο του μετώπου κόντρα στην παρακμή. Ας αγωνιστούμε λοιπόν, με κάθε μέσον για το σκοπό αυτό. Κάθε μάχη που δίνουμε είναι ένα βήμα προς τον τελικό στόχο, που δεν είναι άλλος παρά μόνο η ΝΙΚΗ.