Ο Ροζάκης στηρίζει τον κεμαλισμό

Ο εβραϊκής καταγωγής νομικός Χρήστος Ροζάκης (Ρόζενσταϊν), αντιπρόσωπος της πατρίδος μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έκανε πάλι το θαύμα του. Στις 28 Ιουλίου και 11 Αυγούστου 2000 απέρριψε δύο προσφυγές του Τούρκου πολιτικού Νετσμετίν Ερμπακάν για ασφαλιστικά μέτρα, μετά την καταδίκη του από τουρκικό δικαστήριο. Ο Τούρκος πρώην πρωθυπουργός και ηγέτης του ισλαμικού Κόμματος της Αρετής είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση ενός έτους, σε μια προσπάθεια των Τούρκων στρατηγών να τον εξοντώσουν πολιτικώς. Η καταδίκη του, αν κριθεί με βάση τα ισχύοντα σε κάθε ευρωπαϊκή δημοκρατία, ήταν παντελώς παράνομη και ο τουρκικός τύπος θεωρούσε σχεδόν σίγουρη την δικαίωση του Ερμπακάν. Λογάριαζαν όμως χωρίς τον κ.Ροζάκη, ο οποίος απέρριψε τις σχετικές προσφυγές, γλυτώνοντας τους Τούρκους στρατηγούς από τον μεγαλύτερο εφιάλτη τους, τον ισλαμισμό.

Ο ισλαμισμός αποτελεί για το τουρκικό κεμαλικό κατεστημένο τον μεγαλύτερο εσωτερικό αντίπαλο. Παρά τις προσπάθειες του Κεμάλ και των διαδόχων του, είναι βαθιά ριζωμένος στην ψυχή του μέσου Τούρκου. Αρνείται τον μονοεθνικό χαρακτήρα της Τουρκίας, την οποία θεωρεί πολυεθνική μουσουλμανική κοινότητα αποτελούμενη από Τούρκους, Κούρδους, Ποντίους, Λάζους και άλλα έθνη. Τάσσεται κατά της συμμετοχής της Τουρκίας σε οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, και υπέρ της "στροφής προς την Ανατολή", της σύσφιξης δηλαδή των δεσμών με τα υπόλοιπα μουσουλμανικά κράτη. Ιστορικώς όποτε κυριαρχούσαν στην Τουρκία οι ισλαμιστές, ο Ελληνισμός κέρδιζε την υποστήριξη της Δύσης, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την απελευθέρωση της Ιωνίας το 1919-1920 με την συνθήκη των Σεβρών (μια συνθήκη που τα σημαντικότερα άρθρα της πρέπει να αναρτηθούν σε όλες τις σχολικές αίθουσες). Όποτε όμως κυριαρχούσαν οι κεμαλικοί, ο Ελληνισμός υφίστατο ήττες και οργανωμένες σφαγές, από τους Νεότουρκους μέχρι τον σοσιαλιστή εισβολέα της Κύπρου Ετσεβίτ. Όχι μόνο δεν κινδυνεύει ο Ελληνισμός από την ενίσχυση του ισλαμισμού στην Τουρκία, αλλά αντιθέτως μια τέτοια εξέλιξη θα της στερήσει κάθε δυτική βοήθεια και θα εμποδίσει τον εκσυγχρονισμό της. Αντιθέτως ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της Τουρκίας θα εκμηδενίσει την στρατηγική αξία της Ελλάδος ως συνόρου του Ευρωπαϊκού πολιτισμού. Και ο μέγιστος κίνδυνος είναι, όπως πάντα, ο δημογραφικός: αν η Τουρκία ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τι θα εμποδίζει εκατομμύρια εξαθλιωμένων Τούρκων να εγκατασταθούν στις ανατολικές ελληνικές επαρχίες (Θράκη, Αιγαίο, Κύπρος) με ευρωπαϊκό διαβατήριο;

Δυστυχώς οι Έλληνες "εκσυγχρονιστές" συμπεριφέρονται σαν να μην γνωρίζουν τις παραπάνω αλήθειες. Δεκάδες είναι οι Έλληνες διπλωμάτες που κάθε μήνα ταξιδεύουν στην 'Αγκυρα για να βοηθήσουν τους Τούρκους ομολόγους τους στην "ευρωπαϊκή πορεία" της Τουρκίας. Ο ρευστής εθνικής συνείδησης (σύμφωνα με δική του δήλωση) Γ.Παπανδρέου συμπεριφέρεται σαν αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας. Μοναδικό ζήτημα που δείχνει να τον απασχολεί είναι η είσοδος της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όποτε το Τουρκικό κεμαλικό κατεστημένο αντιμετωπίζει πρόβλημα, οι "εκσυγχρονιστές" του προσφέρουν σωσίβιο σωτηρίας, από τον Οτσαλάν μέχρι τον Ερμπακάν. Ο ρόλος του κ.Ροζάκη είναι το κερασάκι στην τούρτα των υποχωρήσεων. Από τότε που τοποθετήθηκε αντιπρόσωπος της Ελλάδος στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν έχει σταματήσει να εκδίδει καταδικαστικές αποφάσεις για την πατρίδα μας: οι Αθίγγανοι, οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης, τώρα και οι Τούρκοι στρατηγοί, δικαιώνονται όποτε προσφεύγουν στην κρίση του.