"Να ξέρετε πως εάν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει. Θα μας σώσει από την βρώμα όπου κυλιόμαστε, θα μας σώσει από την μετριότητα και από την ψοφιοσύνη. Θα μας λυτρώσει από τον αισχρό τον ύπνο, και θα μας λευτερώσει. Αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε", είχε πει χαρακτηριστικά το 1907 ο αξέχαστος Έλληνας πολιτικός και διανοητής Ίωνας Δραγούμης, την περίοδο του ηρωικού μακεδονικού αγώνα, μετά τον θάνατο του επικεφαλής των ελληνικών ανταρτικών ελληνικών ομάδων, του αξέχαστου ανθυπολοχαγού Πυροβολικού Παύλου Μελά.
Μια πολύ κομβική ιστορική περίοδο, όπου ο Δραγούμης διαδραμάτισε ένα καθοριστικό ρόλο στον διπλωματικό τομέα, μάλιστα καταγόταν από το Βογατσικό της Καστοριάς, αφού με την ιδιότητα του υποπρόξενου στο Μοναστήρι κηρύσσει "ιερήν εκστρατεία", στην ευρύτερη περιοχή. Κατηχεί και εμψυχώνει τον λαό της Δυτικής Μακεδονίας. Ορίζει διοικητικές επιτροπές σε πόλεις και χωριά. Ιδρύει και οργανώνει την "Μακεδονική Άμυνα".
Παράλληλα μαζί με άλλους ελληνόψυχους προξένους, όπως ο Λάμπρος Κορομηλάς, ο Θεόδωρος Βαλλιανός, ο Ευγενιάδης, ο Σταμάτιος Πέζας, ο Στορνάρης στις Σέρρες κ.α., ζώντας εκ του πλησίον την κατάσταση και διαβλέποντας τα δεινά που θα ακολουθήσουν σε περίπτωση επιτυχίας των σχεδίων των Πασλαβιστών, άρχιζαν να πιέζουν την ελληνική κυβέρνηση για ενεργότερη ανάμειξη του εθνικού κέντρου στα πράγματα της Μακεδονίας. Έτσι την περίοδο εκείνη, άρχισαν ουσιαστικά μπαίνουν οι βάσεις για τους νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13, με την απελευθέρωση της Μακεδονίας και την ενσωμάτωση της και πάλι στον εθνικό κορμό.
Τα εμπνευσμένα λόγια του Ίωνα Δραγούμη που παρατέθηκαν για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας από τον τουρκοβουλγαρικό ζυγό, και που αποτελούν τον πυρήνα των ιδεών του, για τις οποίες ιδέες του, δολοφονήθηκε στην Αθήνα στις 31 Ιουλίου 1920 από φανατικούς οπαδούς του τότε πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου, παραμένουν ακόμα και σήμερα επίκαιρα, έστω υπό άλλες πολιτικές και ειδικότερα διπλωματικές συνθήκες. Αυτό γιατί το ελληνικό πολιτικό προσωπικό στην πλειοψηφία του δεν θέλει να σώσει και πάλι την Μακεδονία, αντιδρώντας θα έλεγα σχεδόν παθητικά στις προκλήσεις των υποκινούμενων από ανθελληνικά κέντρα θρασύδειλων Σκοπιανών, που αμφισβητούν την αποδεδειγμένα καταφανή ιστορικά, γεωγραφικά και πολιτιστικά ελληνικότητα της πολύ σημαντικής αυτής περιοχής της πατρίδας μας.
Με αποτέλεσμα η αλλαγή της αυτονόητης εθνικής γραμμής για καμία ονομασία των Σκοπίων με λέξη ή όρο "Μακεδονία", όπως είχε εκφράστηκε στην σχεδόν ομόφωνη απόφαση (πλην ΚΚΕ) του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών υπό την προεδρία του τότε προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, στις 13 Απριλίου 1992, να ανατραπεί από τα μέσα της δεκαετίας του ʽ90, κάτω από την πίεση κυρίως του αμερικανικού παράγοντα, με απαράδεκτες θέσεις περί κοινά αποδεκτής ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό. Την ίδια στιγμή μάλιστα που ο ελληνικός λαός στην συντριπτική του πλειοψηφία, όπως κατέδειξαν τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια σε Αθήνα και σε Θεσσαλονίκη, το 1992 και το 1994, αποδοκίμασε την θέση της συντριπτικής πλειοψηφίας και των σημερινών κοινοβουλευτικών κομμάτων, για σύνθετη ονομασία του Σκοπιανού κρατιδίου, ενώ, παρά τις κατά καιρούς προτάσεις και προτροπές, δεν εκφράστηκε δυστυχώς η ξεκάθαρη αυτή θέση και μέσω δημοψηφίσματος.
Όλα αυτά βέβαια την ώρα που εξαιτίας της υποχωρητικότητας της επίσημης ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και σε αυτό το εθνικό θέμα, φτάσαμε σε ένα σημείο όπου οι πλαστογράφοι της ιστορίας μας Σκοπιανοί κερδίζουν έδαφος με τις διπλωματικές αναγνωρίσεις με τον ανιστόρητο όρο "Μακεδονία" από τις ΗΠΑ και χώρες εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι σε πρόσφατες δηλώσεις της η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ αποκάλεσε προκλητικά τα Σκόπια "Μακεδονία", τονίζοντας την ανάγκη εξεύρεσης συμβιβαστικής λύσης στο θέμα της ονομασίας του γειτονικού κρατιδίου. Στην Αθήνα η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν αντέδρασε μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών στις προκλητικές αυτές δηλώσεις της Γερμανίδας καγκελαρίου, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά για μια ακόμη φορά, με την ένοχη αυτή σιωπή την σύμπλευση μαζί της, πέρα από θέμα της οικονομίας με την εφαρμογή των απαράδεκτων μνημονίων που τόσο έχουν ταλαιπωρήσει και ταλαιπωρούν την πατρίδα μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, και στην άποψη της στο εθνικό θέμα της ονομασίας των Σκοπιών.
Γιʼ αυτό ολοκληρώνοντας το άρθρο αυτό, εύχομαι και ελπίζω ειλικρινά οι υγιώς σκεπτόμενοι πατριωτικά Έλληνες, να πιέσουν την σημερινή ελληνική κυβέρνηση, αλλά και τα ελληνικά κυρίως πολιτικά κόμματα που υποστηρίζουν την άποψη αυτή, για εγκατάλειψη της επιζήμιας εθνικά θέσης για σύνθετη ονομασία των Σκοπίων, επιστροφή στην εθνικά επωφελή θέση του 1992 περί καμίας σύνθετης ονομασίας του γειτονικού κρατιδίου, έτσι ώστε να επιβεβαιωθεί για μια ακόμη μια φορά ο αείμνηστος Ίωνας Δραγούμης και η Μακεδονία να σώσει για μια ακόμη φορά την Ελλάδα.