Κάτω τα χέρια από τους συνδέσμους: σκέψεις για τα μέτρα για την αντιμετώπιση της αθλητικής βίας

Με αφορμή την δολοφονία του οπαδού του Παναθηναϊκού Μ. Φιλόπουλου στα πρόσφατα επεισόδια στην Παιανία, οι πάντα αγωνιούντες δημοσιογράφοι των εγκύρων MME, ανακάλυψαν για μία ακόμη φορά ότι δεν πάει άλλο και ότι η βία στον αθλητισμό πρέπει να αντιμετωπιστεί. Και η ομοίως «γρηγορούσα» κυβέρνηση βρήκε την λύση: επαύξηση του αξιοποίνου για τα αθλητικά αδικήματα και κατάργηση των αθλητικών συνδέσμων. Για μία ακόμη φορά η πολιτική σύρεται πίσω από την ικανοποίηση μίας κοινής γνώμης η οποία καταλλήλως διαμορφωμένη, ή «ντοπαρισμένη» επί το αθλητικότερον, ζητά την κεφαλή των δολοφόνων ή κάποιων που θα βαφτισθούν δολοφόνοι, για τις ανάγκες των καιρών.

Και ας μου επιτραπούν δύο σκέψεις για τις κυβερνητικές θέσεις: κατ' αρχήν για την επαύξηση του αξιοποίνου: εύκολη και πρόχειρη λύση η οποία φυσικά δεν επιφέρει ουσιαστικά αποτελέσματα. Για παράδειγμα: ποσο άραγε μπορείς να επαυξήσεις το αξιόποινο, όταν στην ανθρωποκτονία από πρόθεση η επαπειλούμενη ποινή είναι τα ισόβια; Μήπως η βαρύτατη αυτή ποινή απέτρεψε τους δολοφόνους του Φιλόπουλου; Κατ' επανάληψη εχω υποστηρίξει ότι η μόνη σοβαρή αντεγκληματική πολιτική είναι - όχι η κατασταλτική με την έννοια της συνεχούς επαυξήσεως του αξιοποίνου - αλλά η προληπτική, με την έννοια της έντονης, επαρκούς και σοβαρής αστυνομεύσεως. Δεν μας χρειάζονται εξοντωτικές ποινές, αλλά απαιτείται συνεχής και σοβαρή αστυνόμευση.

Σχετικό ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν να ξεκινάει μηχανοπομπή από τον Πειραιά με 300 μηχανές, να διασχίζει την Συγγρού, την Καλλιρρόης, την Βασ. Σοφίας, ολόκληρη την Μεσογείων και να μην ασχολείται η αστυνομία με το θέμα; Να μην γεννιέται σε κανένα η ερώτηση πού πάνε όλοι αυτοί; Να μην ανακόπτεται η πορεία τους πουθενά και να φθάνουν στην Παιανία, όπου και εκεί δεν υπάρχει επαρκής αστυνομική δύναμη; Οι ποινές θα σταματήσουν την βία ή η αποτρεπτική αστυνομική παρέμβαση; Και πώς θα επιβληθούν ποινές και σε ποιούς, αφού δεν υπάρχουν αστυνομικά όργανα να προβούν σε συλλήψεις και να βεβαιώσουν την εξατομικευμένη αξιόποινη συμπεριφορά των εμπλεκομένων ώστε να μην είναι εν συνεχεία οι αστυνομικοί αναγκασμένοι, προκειμένου να βρουν ενόχους, να καταφεύγουν στην άκρως διαβλητή τακτική των ενόρκων καταθέσεων - ήδη καταστάντων κατηγορουμένων - που υπό την απειλή κυρώσεων καταδίδουν και την μάνα τους ακόμη;

Η δεύτερη δε λύση που προτάθηκε, δηλ. η διάλυση των συνδέσμων, είναι για κλάματα. Δηλ. οι οργανωμένοι ευθύνονται για την βία; Την βία την προξενούν οι σύνδεσμοι; Η βία δεν υπάρχει στις συμμορίες ανηλίκων στον Κολωνό, στο Κερατσίνι, στη Νίκαια, αλλά αντιθέτως πρωτογενώς γεννιέται στην θύρα 7 και στην θύρα 13 και στην Original; Οι κυβερνώντες μένουν στην ίδια χώρα με εμάς ή αλλού; Ίσα- ίσα, που οι σύνδεσμοι αποτελούν μηχανισμούς ελέγχου και διαμεσολάβησης μεταξύ των φορέων της ανορθόλογης βίας και των κοινωνικών μηχανισμών. Ποιός θα μεσολαβήσει ανάμεσα στον τρελαμένο πιτσιρικά του γηπέδου και στην αστυνομία; Οι «κυριλέ» της διοικήσεως ή οι «παλιοί» των συνδέσμων που έχουν το κύρος και την δυνατότητα να επιβληθούν; Όσοι θέλουν την διάλυση των συνδέσμων ουσιαστικά καταστρέφουν την δυνατότητα να συνεννοηθούν με την περιθωριοποιημένη και βίαιη νεολαία. Όσοι θέλουν την διάλυση των συνδέσμων ουσιστικά ενισχύουν την δύναμη των συμμοριών της γειτονιάς.

Τα αίτια της υπάρξεως μιας τέτοιας νεολαίας δεν είναι δυνατόν να αναλυθούν στο παρόν κείμενο, και επ' αυτού επιφυλάσσομαι. Εκείνο όμως που μένει να πούμε είναι πως για μία ακόμη φορά η πολιτεία είναι μακριά νυχτωμένη, η δε κοινωνία βαθιά υποκριτική. Ας ευχηθούμε μόνο ότι στην υπόθεση αυτή η Δικαιοσύνη θα σταθεί στο ύψος της, ώστε να τιμωρηθούν οι πραγματικοί ένοχοι και να μην την πληρώσουν τίποτε άσχετοι, για να ικανοποιηθεί το μένος των κυνηγών μαγισσών που κατοικοεδρεύουν στα παντοδύναμα μέσα διαμορφώσεως της κοινής γνώμης.