Είναι ωραίο να αγωνίζεσαι για τις ιδέες σου. Αυτή η γλυκόπικρη γεύση, αποτέλεσμα των διακυμάνσεων του ωραίου αυτού αγώνα, που μένει στην ψυχή, σε συνοδεύει με ανιδιοτέλεια στη μοναχική, συνήθως, αυτή διαδρομή σου. Οι πιο τυχεροί αξιώνονται να δουν τη δικαίωση των κόπων τους. Οι υπόλοιποι μένουν με τη λαχτάρα της προσμονής. Ίσως και να είναι καλύτερα έτσι...
Πολλές φορές, το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που οραματίστηκαν. Το ιδεατό, το τέλειο, δεν σου προσφέρει καμία πίκρα. Ενώ η πραγματικότητα συνήθως σε προσγειώνει σε έναν συμβιβασμό. Οι άνθρωποι που ζούνε ΓΙΑ τις ιδέες τους, ξέρουν και να χάνουν, ξέρουν και να απολαμβάνουν την επιτυχία.
Στον αντίποδα αυτοί που ζούνε ΑΠΟ τις ιδέες τους (που σχεδόν πάντα δεν είναι καν ιδέες τους!). Αυτοί που καπηλεύονται οράματα, αξίες, ιδανικά και τα ευτελίζουν με ποταπούς όρους της αγοράς, τα απαξιώνουν εντάσσοντάς τα στον βούρκο της σκοπιμότητας, τα αλλοτριώνουν με τα μπόλια της αγυρτείας. Αυτοί δεν πρόκειται ποτέ να χαρούν την ικανοποίηση της νίκης. Θα είναι πάντα ανικανοποίητοι, γιατί οι υλικές επιδιώξεις και σκοποί τους δεν έχουν περιορισμό και ορίζοντα. Θα νοιώθουν και θα βιώνουν την όποια πρόσκαιρη νίκη, ως ήττα. Και έτσι θα την διαχειρίζονται. Έτοιμοι να ξεπουλήσουν τα ιερά και όσια, αλλά και όσους αφελείς τους πίστεψαν και τους βοήθησαν.
Αργά ή γρήγορα θα κληθούμε να επιλέξουμε αυτούς που θα οδηγήσουν το πατριωτικό κίνημα, και κατ' επέκταση την πατρίδα μας, στην πιο ελπιδοφόρα προοπτική του μέχρι σήμερα. Θα σταθούμε ενώπιον μίας μοναδικής ευκαιρίας, να κάνουμε πράξη τα οράματά μας, μετά από δεκαετίες ταπεινώσεων εκ μέρους των ανάξιων πολιτικών «ηγετών μας».
Ας μην αφήσουμε να περάσει αυτή η ευκαιρία χαμένη. Σήμερα πια, ξέρουμε. Μπορούμε να κρίνουμε και να επιλέξουμε τους έντιμους, αδιάφθορους και ανιδιοτελείς. Να τους ξεχωρίσουμε από τους αγύρτες, τους φαιδρούς και τους ελλαδέμπορους. Η πρόκληση υψώνεται μπροστά μας. Αξιοποιήστε την!