Η νεοταξική Αριστερά

«Που φαίνεται η δύναμη του κυρίαρχου» ρώτησε κάποτε ο Νίτσε, για να δώσει και την απάντηση: «στο ονοματίζειν». Στην δυνατότητα δηλαδή του ισχυρού να αξιολογεί (καλό-κακό, σωστό-λάθος) και να διαμορφώνει την κοσμοαντίληψη επάνω σε ιδέες, θέσεις και έννοιες. Στην σκέψη του Αντόνιο Γκράμσι και στην σχολή της Φρανκφούρτης αυτό ονομάζεται «ιδεολογική ηγεμονία». Αυτοί που διαμορφώνουν τους όρους του δημοσίου διαλόγου, αυτοί ελέγχουν πραγματικώς τον κόσμο. Ποιοι είναι αυτοί; Οι αριστεροί, η «αστυνομία σκέψεως» του Όργουελ.

Δείτε το γνωστό πρόβλημα με το βιβλίο ιστορίας της κ. Ρεπούση. Η Νέα Δημοκρατία με τον πρωθυπουργό και την υπουργό Παιδείας παρακολουθούν αμέτοχοι την πολιτισμική γενοκτονία του Ελληνικού λαού, χωρίς αντιδράσεις. Ποιοι βρίσκονται από πίσω; Οι ΗΠΑ, η Νέα Τάξη, η παγκοσμιοποίηση γενικώς και αορίστως, λένε κάποιοι. Δείτε όμως τα ονόματα των καθηγητών που την στηρίζουν. Τον κ. Λιάκο (πρόεδρο του ΟΠΕΚ του κ. Σημίτη), τον κ. Γιαννουλόπουλο, την κ. Κουλούρη του ΔΟΛ. Είναι όλοι τους αριστεροί εκσυγχρονιστές που ανέλαβαν εργολαβικώς την πνευματική και ιστορική λοβοτομή των νέων Ελλήνων.

Διαβάστε την συνέντευξη της κ. Τσέινυ (συζύγου του αντιπροέδρου των ΗΠΑ) στο ΒΗΜAgazino, στις 23 Ιουνίου. Εκεί η κ. Τσέινυ επιτέθηκε με σφοδρότητα στην Αμερικανική Αριστερά που θέλει να διαγράψει ολόκληρη την Αμερικανική ιστορία, χαρακτηρίζοντάς την ως «ρατσιστική». Στα προτεινόμενα βιβλία ιστορίας υπήρχαν εκτενείς αναφορές στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ενώ ο Τζωρτζ Ουάσιγκτων ήταν χαμένος σε δύο σειρές. Στις ΗΠΑ αυτό το βιβλίο αποσύρθηκε, διότι εκεί υπάρχει Δεξιά. Εμείς εδώ όμως έχουμε την θλιβερή Νέα Δημοκρατία.

Ο δεξιός διανοούμενος David Horowitz στο βιβλίο του «The shadow party: how Soros and '60s radicals seized the Democratic party», αναλύει πως η ριζοσπαστική Αριστερά του 1960 - ενδεδυμένη σήμερα τα ρούχα του αντιρατσισμού και της πολυπολιτισμικότητος - έχει υπονομεύσει τα ιδεολογικά θεμέλια του Αμερικανικού έθνους, προωθώντας μία επαναστατική μετα-μαρξιστική πολιτική ατζέντα, η οποία κρύβεται πίσω από μία ανθρωπιστική και ορθολογιστική ρητορική.

Οι μαρξιστές καθηγητές του πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης Richard Wolff και Stephen Resnick στην συνέντευξή τους στην Ελευθεροτυπία, στις 26 Ιουνίου, δήλωσαν ότι «Σήμερα, στις ΗΠΑ, ο μαρξισμός είναι ισχυρότερος ανάμεσα στον ακαδημαϊκό κόσμο και αδύναμος μέσα στο εργατικό κίνημα. Μέσα στα πανεπιστήμια, ο μαρξισμός έχει τώρα δυναμικότερη παρουσία στα Τμήματα Λογοτεχνίας, Κοινωνιολογίας και Γεωγραφίας». Όλα αυτά στην μητρόπολη του καπιταλισμού και της Νέας Τάξεως!

Κάντε λοιπόν ένα απλό crash test. Μιλήστε κατά των ΗΠΑ. Κανείς δεν θα σας πει τίποτα. Μιλήστε κατά της Νέας Τάξεως, γενικώς. Τα ίδια. Τολμήστε όμως να μιλήσετε εναντίον της Αριστεράς. Χαμός θα γίνει. Πολιτικοί και διανοούμενοι, από αυτούς που ήταν στους Λαμπράκηδες έως αυτούς που αυνανίζονταν ... υπό τον εθνικό ύμνο, θα πέσουν να σας φάνε. Η νεοταξική Αριστερά εγκατέλειψε την «δικτατορία του προλεταριάτου» για να αγκαλιάσει ασμένως τον πολυπολιτισμό. Οι Έλληνες πατριώτες έχουν καθήκον να υπερασπισθούν την ελευθερία, την ιστορία και τον Ελληνικό πολιτισμό από τις νέες διεθνιστικές ουτοπίες της Αριστεράς.