Την οικονομική χρεοκοπία της χώρας την γνωρίζουμε και την αντιλαμβανόμαστε όλοι. Σαράντα χρόνια Μεταπολιτεύσεως ήταν υπέρ αρκετά για να οδηγήσουν σε 350 δις ευρώ δημόσιο χρέος, 21% επίσημη ανεργία και διαλυμένο τον κοινωνικό ιστό της χώρας. «Αυτή είναι η Ελλάδα», είχε δηλώσει ανερυθρίαστα ο κ. Σημίτης. Προφανώς, αυτή είναι η Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Τα ίδια κόμματα και τα ίδια πρόσωπα που χρεοκόπησαν την χώρα, θέλουν σήμερα να μας σώσουν. Έστω και αν γίναμε «των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι», όπως έγραφε ο Παλαμάς.
Την ηθική χρεοκοπία όμως της Ελλάδος και των Ελλήνων, η οποία προηγήθηκε και οδήγησε στην οικονομική, την αντιλαμβανόμαστε; Αναφέρομαι στην ιδεολογική απαξίωση του πατριωτισμού, την λοβοτομή στην εθνική μνήμη, την αποδόμηση των αρχών της ανταγωνιστικότητος στην οικονομία και στην εργασία, της αριστείας στην εκπαίδευση, των προτύπων συνολικώς. Πρώτα διαλύσαμε το αξιακό μας σύστημα, κατηγορώντας το ως «συντηρητικό» και μετά υπεστήκαμε τις συνέπειες των επιλογών μας. Φωνάζουμε σήμερα για την Νέμεσι, ξεχνώντας την Ύβρι των πράξεών μας.
Η εργασία, το επιχειρείν, η ανταγωνιστικότητα, η επιτυχία, η προσήλωση στις εθνικές αξίες, η πίστη στον Θεό, δεν υπήρχαν στο πολιτικό μας λεξιλόγιο επί 40 χρόνια. Όλα αυτά ήταν συντηρητικά, παλαιομοδίτικα, ενοχοποιημένα. Αντί αυτών είχαμε την αλλαγή, τον σοσιαλισμό, τον εκσυγχρονισμό, τον κρατικοδίαιτο φιλελευθερισμό.
Το ταμείο τελικώς έγινε τον Μάιο του 2010. Και βρήκε ότι ο σοσιαλισμός ήταν χρεοκοπημένος, καθώς είχε θεματοφύλακες τον Τσοχατζόπουλο, τον Τσουκάτο και τον Μαντέλη. Ότι ο φιλελευθερισμός ταύτιζε «το νόμιμο με το ηθικό» και με τις ταχυδακτυλουργίες του «μεσαίου χώρου» προσπαθούσε να ξεπεράσει το μόνιμο έλλειμμα ιδεολογικής και πολιτικής προτάσεως της Ν.Δ.
Ο κ. Παπανδρέου θυμήθηκε αργά την μεγάλη «εθνική προσπάθεια» που απαιτείται για να ξεπεράσουμε την κρίση. Όταν καταργούσε το «εθνική» από το υπουργείο Παιδείας, δεν το είχε κατά νου; Όταν χάριζε την ελληνική ιθαγένεια στον κάθε λαθρομετανάστη, για να υφαρπάξει και την ψήφο του, αγνοούσε τον «πατριωτισμό»;
Όταν ο κ. Σαμαράς μάς πήγαινε δύο φορές στο Ζάππειο για να μας αποδείξει ότι το Μνημόνιο δεν είναι λύση και ότι υπήρχαν δυνατότητες επαναδιαπραγματεύσεως, δεν ήξερε ότι σπεκουλάριζε, λέγοντας ψέματα; Πότε ανακάλυψε ότι το Μνημόνιο είναι μονόδρομος, όταν διέγραψε στο πόδι τους 21 βουλευτές του;
Δεν θα μας σώσει κανένα δάνειο και κανένα ευρωομόλογο, από μόνο του. Θα σωθούμε μόνο όταν ανακαλύψουμε ξανά τις ξεχασμένες αξίες μας, αυτές που διέσυρε η Αριστερά με την ανοχή και συνενοχή της Ν.Δ. Χρειαζόμαστε μία ηθική επανατοποθέτηση, ένα συλλογικό εθνικό όραμα. Ως έθνος, ως κοινωνία, ως πολίτες. Μία Νέα Πολιτεία, όχι μία νέα μεταπολίτευση. Αυτή την αποστολή μπορεί να επιτελέσει μόνο ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός και ο Γιώργος Καρατζαφέρης.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 7ης Απριλίου 2012 της εφημερίδας Α1.