Η ελληνική ασθένεια της βουλήσεως

  • Δημοσιεύτηκε: 07 Ιούνιος 2009

    Η «Καθημερινή» της 25ης Μαρτίου 2009 χαιρέτισε την εθνική επέτειο με την πρωτοσέλιδη φωτογραφία ενός μικρού μαύρου κοριτσιού, καθισμένου στο πεζοδρόμιο, με μια ελληνική σημαία απλωμένη στα γόνατά του. Δίπλα του ένα λευκό αγοράκι της ίδιας ηλικίας.

    Από κάτω η επεξηγηματική λεζάντα: «Δύο Ελληνόπουλα καθισμένα δίπλα-δίπλα παρακολουθούν την παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα. Η ελληνικότητα ήταν πάντα μια έννοια που δεν ορίστηκε από φυλές, ψευδογονίδια και χρώματα». Πιο μέσα στην εφημερίδα, ωστόσο, ο Π.Μανδραβέλης υποστήριζε την άποψη να καταργηθούν οι παρελάσεις γιατί «χάνεται μια επιπλέον μέρα διδασκαλίας για να περπατούν οι μαθητές με την σημαία στους δρόμους», εξηγώντας ότι «στην Ελλάδα επικρατεί μια “αντιπαραγωγική λατρεία των παραδόσεων”» κ.λπ. κ.λπ.

    Παιδαγωγικώς άστοχο ήταν λοιπόν να ντεμπουτάρει η μικρή Αφρικανή ως «Ελληνόπουλο» με ξεπερασμένες παρελάσεις και σημαίες, αλλά, όπως φαίνεται από το άρθρο «Έλληνας γεννιέσαι ή γίνεσαι;» του Τ.Καμπύλη στην ίδια σελίδα, ο σκοπός τελικά αγιάζει τα μέσα.

    Διότι εδώ πληροφορούμεθα ότι η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Μη Κυβερνητική Οργάνωση αγνώστου χρηματοδοτήσεως) προτίθεται να βάλει τέλος στο «γραφειοκρατικό Γκουαντάναμο» της Διεύθυνσης Ιθαγένειας του υπουργείου Εσωτερικών με τις προτάσεις της για έναν νέο κώδικα ελληνικής ιθαγένειας. Ο νέος αυτός κώδικας θα δώσει επιτέλους υπόσταση στον ατελή συμβολισμό «Αφρικανός + σημαία = Έλληνας», αντικαθιστώντας το ισχύον δίκαιο του αίματος με το δίκαιο του εδάφους (Έλληνας είναι όποιος γεννιέται στο ελληνικό έδαφος).

    Στην εκδήλωση που ακολούθησε την επόμενη μέρα στην ΕΣΗΕΑ (η ώρα δεν ανακοινώθηκε, την γνώριζαν μόνο οι μυημένοι) συμμετείχαν με εισηγήσεις, εκτός από εκπροσώπους της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η καθηγήτρια Χ.Κουλούρη, εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος. Στο εκλεκτό ακροατήριο παρευρίσκονταν γνωστές προσωπικότητες του ακαδημαϊκού και δημοσιογραφικού κατεστημένου (με απόψεις κατά της αρχής του έθνους, υπέρ του «πολυπολιτισμού» και των «μειονοτήτων»). Στο έντυπο υλικό της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου περιλαμβάνονταν συμπληρωματικά και οι δηλώσεις του Εθνικού Παρατηρητηρίου του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας, σύμφωνα με τις οποίες η οικονομική κρίση πλήττει όλως ιδιαιτέρως τις «περιθωριοποιημένες» ομάδες του πληθυσμού, ενισχύοντας «ρατσιστικές, ισλαμοφοβικές, αντισημιτικές και ομοφοβικές τάσεις», οι οποίες πρέπει απαραιτήτως να εξαλειφθούν διά μιας «εκ βάθρων» μεταρρυθμίσεως του δικαστικού συστήματος και της Αστυνομίας (η μεταρρύθμιση αφορά και στους «ανθρώπινους πόρους», δηλαδή στην αναγκαιότητα στελέχωσης των ανωτέρω με αλλοδαπούς).

    Ένα σύγχρονο κράτος δικαίου «στην εποχή της μετανάστευσης» (παλαιότερα έλεγαν της «παγκοσμιοποίησης», αλλά με την κρίση η παγκοσμιοποίηση άφησε ως μόνο κατάλοιπο τις πεινασμένες στρατιές της λαθρομετανάστευσης) απαιτεί επιπλέον «ισότιμη πρόσβαση» των μεταναστών στην υγεία, την κοινωνική προστασία, την στέγαση, την Παιδεία κ.λπ. (γιούργια, γιούργια στον ταβλά με τα κουλούρια).

    Η μεταρρύθμιση του κώδικα ελληνικής ιθαγένειας προς την κατεύθυνση του δικαίου του εδάφους (jus soli) θα συνεπάγεται και αντικατάσταση των παλαιότερων προνομιακών ρυθμίσεων πολιτογράφησης ομογενών εξωτερικού (οι οποίες ως τώρα εδράζονται στο δίκαιο του αίματος) από νέες ρυθμίσεις, οι οποίες απαιτούν ο ομογενής να φέρει το βάρος της απόδειξης ότι διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με την χώρα και την πολιτεία (ενδεχομένως με πενταετή παραμονή του στην Ελλάδα προ της αιτήσεώς του για πολιτογράφηση). Ο Έλληνας της Αμερικής, για παράδειγμα, δεν πρέπει να έχει μεγαλύτερα πλεονεκτήματα για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας από τον Αφρικανό μετανάστη, καθώς αυτό θα ήταν ξεπερασμένο και αντιδημοκρατικό. Η διάκριση μεταξύ ομογενών και αλλογενών ως προϋπόθεση πολιτογράφησης καταργείται. (Το αν θα υπάρξουν μετά ταύτα τυχόν ομογενείς που θα θελήσουν να γίνουν πολίτες της εχθρικής χώρας που λέγεται Ελλάδα είναι περισσότερο από αβέβαιο).

    Την σύνολη πρόταση ενός νέου κώδικα ελληνικής ιθαγένειας εδέχθησαν οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ με κάποιες διαφορές στα επιμέρους. Ιδιαίτερα ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν υπέρ των ριζοσπαστικότερων αλλαγών υπέρ των μεταναστών, τονίζοντας επιπλέον ότι «πρέπει να βιαστούμε» (προφανώς ώστε να θωρακιστούν οι αλλοδαποί διά του νέου νομικού καθεστώτος, προτού οι ημεδαποί με την οικονομική κρίση αφυπνιστούν και απαιτήσουν την απέλασή τους).

    Δυσερμήνευτες φάνηκαν οι σύντομες δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος εξέπληξε τους πάντες δηλώνοντας ότι το δίκαιο του αίματος ή το δίκαιο του εδάφους είναι «ξεπερασμένα» και αντ' αυτών πρέπει να εισαχθεί ο όρος της συνείδησης - βούλησης («Ελευθεροτυπία», 27/3/09). Να υποθέσουμε σχετικά ότι η Νέα Δημοκρατία ετοιμάζει έκπληξη στην κούρσα των κομμάτων για τις ψήφους των αλλοδαπών, υπερφαλαγγίζοντας τους πάντες με κάποιο νομοσχέδιο που πολιτογραφεί όλους όσοι θέλουν να πολιτογραφηθούν αρκεί να έχουν κάποια νεφελώδη «ελληνική» συνείδηση; Θα δείξει.

    Εν τω μεταξύ ο «Ελεύθερος Τύπος» της 27/3/09 σε αποκλειστικό ρεπορτάζ ολοκληρώνει τα καλά νέα της «Ελευθεροτυπίας» με την ενθουσιώδη είδηση: Μετανάστες αστυνομικοί! Αποκαλύπτει ότι «η ηγεσία της ΕΛΑΣ εξετάζει προτάσεις για την δημιουργία μίας άλλης Αστυνομίας μέσα στην Αστυνομία, την οποία θα στελεχώσουν μετανάστες, πιθανώς δεύτερης γενιάς, οι οποίοι θα έχουν ελληνική υπηκοότητα». Εδώ διαπιστώνεται ότι «ένα ποσοστό της αυξημένης εγκληματικότητας οφείλεται σε μετανάστες που ανήκαν στην χώρα τους στο οργανωμένο έγκλημα ή σε ομάδες σκληρών παραβατικών ατόμων». Γι' αυτό ο Αντώνης Μαγγανάς, εγκληματολόγος του Παντείου Πανεπιστημίου, θεωρεί σωστή λύση την ένταξη μεταναστών στην Αστυνομία (εφαρμογή της ομοιοπαθητικής θεραπευτικής, κατά την οποία αυτό που σε αρρωσταίνει σε θεραπεύει). Θετική λέγεται ότι είναι και η Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων! Προς το παρόν, εμπόδιο θεωρείται ότι υπάρχει στην ένταξη Πακιστανών και Αφγανών (μα τι ρατσισμός είναι πάλι αυτός), καθώς «δεν υπάρχουν ακόμα στις τάξεις των δύο κοινοτήτων άτομα με ελληνική υπηκοότητα». (Μα να πολιτογραφηθούν, εκτός βέβαια αν έχουν προσβληθεί από τον ιό της Αλ Κάιντα, οπότε εδώ ισχύουν απαγορεύσεις οι οποίες δεν ισχύουν για τον ιό του UCK).

    Η εγκληματικότητα των αλλοδαπών, η οποία προβάλλεται ως λόγος να εξουδετερωθεί το ελληνικό μονοπώλιο έννομης ένοπλης βίας της εκτελεστικής εξουσίας (Αστυνομίας), δεν είναι παρά πρόσχημα για την πραγματοποίηση ενός παλαιότερου σχεδίου. Ήδη το 2005 ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων Δημήτρης Κυριαζίδης είχε ζητήσει την εισαγωγή αλλοδαπών στην Αστυνομία («Ελεύθερος Τύπος», 27/3/09). Τότε όμως δεν είχε τεθεί ακόμα θέμα αλλοδαπής εγκληματικότητας, την ύπαρξη της οποίας ως αυτόνομης απειλής μέχρι πρότινος επίμονα αρνούνταν τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ και οι «προοδευτικοί», «αντιρατσιστικοί» κονδυλοφόροι. Επομένως το γεγονός ότι τώρα πλέον βρισκόμαστε στην τελική φάση υλοποίησης του σχεδίου εισαγωγής αλλοδαπών στην Αστυνομία δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι έχει δημιουργηθεί, στον συνδικαλισμό και στην διοίκηση των αστυνομικών, η κρίσιμη μάζα ατόμων του γνωστού αντεθνικού, «αντιρατσιστικού» χώρου που θα επιβάλει τις αλλαγές.

    Υπάρχουν πολλές ανώνυμες καταγγελίες απλών αστυνομικών, που φαίνεται ότι εκφράζουν την συντριπτική πλειοψηφία του Σώματος, κατ' αντιστοιχία προς το γενικότερο φρόνημα του ελληνικού λαού, και οι οποίες δίνουν μια εικόνα της ιδεολογικής τρομοκρατίας που επικρατεί στο εσωτερικό του σώματος: διαγραφές αντιφρονούντων συνδικαλιστών, μηνύσεις, αγωγές και ΕΔΕ. Και μετά όλοι οι υπόλοιποι κάνουμε ότι εκπλησσόμεθα από την ολιγωρία της Αστυνομίας απέναντι στον τραμπουκισμό των κουκουλοφόρων και στα εγκλήματα των αλλοδαπών!

    Οι επικείμενες αλλαγές στον κώδικα ελληνικής ιθαγένειας, όπως και στο καθεστώς της Ελληνικής Αστυνομίας, είναι συντονισμένες κινήσεις μιας στρατηγικής ευτελισμού, μετάλλαξης και τελικής υποδούλωσης των Ελλήνων στους ξένους, τους εντός και εκτός της Ελλάδος. Το ίδιο το κράτος στρέφεται κατά του έθνους.

    Ο ελληνικός λαός στέκεται μουδιασμένος μπροστά στον ορυμαγδό καταστροφών, αποπροσανατολιστικών κινητοποιήσεων και προπαγάνδας των μυημένων της μετάλλαξης και του διαμελισμού. Πάσχει από ασθένεια της βουλήσεως.


    Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 5ης Απριλίου 2009 της εφημερίδας Το Παρόν.
    Κατηγορία: