Η Δημοκρατία μας θα παραμείνει συρρικνωμένη;

Κάθε Ιούλιο η Ελλάδα εορτάζει την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Θα ήταν συνετό, πέρα από τις πανηγυρικές εκδηλώσεις, να ασχοληθούμε με το εύρος της δημοκρατικότητας του Πολιτεύματος στην χώρα μας. Πρόσφατα, η Ελληνίδα υπουργός Εξωτερικών, σε ερώτηση γιατί δεν έγινε δημοψήφισμα στην Ελλάδα για το Ευρωσύνταγμα, δήλωσε πως «αντί για τον λαϊκισμό του ναι ή του όχι στα δημοψηφίσματα προτιμά το Εθνικό Κοινοβούλιο».

Βέβαια, ο ελληνικός λαός έχει να ρωτηθεί μέσω δημοψηφίσματος πάνω από 30 χρόνια. Δεν ρωτήθηκε ούτε για την είσοδό του στην ΕΟΚ, ούτε για το Μάαστριχτ, ούτε για το Ευρώ. Αυτό είναι ανησυχητικό, καθώς στην Ελλάδα, την γενέτειρα της Δημοκρατίας, δεν εφαρμόζονται θεσμοί που εδώ και δεκαετίες ισχυροποιούν την δημοκρατικότητα του Πολιτεύματος στην Ελβετία, την Γαλλία, την Ολλανδία, τις Σκανδιναβικές χώρες και αλλού.

Ωστόσο, οι εκάστοτε κυβερνώντες, όταν έρχεται στην επιφάνεια το ζήτημα των δημοψηφισμάτων μιλούν για «λαϊκισμό». Λησμονούν προφανώς ότι η απαρχή του λαϊκισμού είναι ο πατερναλισμός. Δηλαδή, η άποψη ότι δήθεν ο λαός δεν είναι αρκετά ώριμος ή διορατικός, ώστε να τον αφήσουν να επιλέξει το μέλλον του. Στην σύγχρονη ελληνική Δημοκρατία οι μόνοι αρμόδιοι να αποφασίζουν είναι οι βουλευτές, οι οποίοι συχνότατα ψηφίζουν υπό την δαμόκλειο σπάθη της κομματικής πειθαρχίας (αφήνω κατά μέρος την οικογενειοκρατία και την διαπλοκή). Άρα στην πράξη οι αποφάσεις λαμβάνονται από τις ηγεσίες των κομμάτων. Έτσι εξηγείται η χαώδης απόσταση ανάμεσα στην λαϊκή βούληση και τις αποφάσεις της ηγεσίας, αλλά και η συρρίκνωση της Δημοκρατίας μας.

Το μοναδικό ελληνικό πολιτικό κόμμα που προτείνει να κατοχυρωθούν συνταγματικά τα εθνικά δημοψηφίσματα μετά από συλλογή υπογραφών του 3% του εκλογικού σώματος, είναι ο ΛΑ.Ο.Σ. ο οποίος συκοφαντείται από την «προοδευτική» θολοκουλτούρα σαν ακροδεξιό. Βέβαια, ο ΛΑ.Ο.Σ. χαρακτηρίζεται από μία ευτυχή ιδιοτυπία. Μπορεί η εκλογική δυναμική του να υπολογίζεται από 3,5-5,5%, αλλά οι βασικές θέσεις του κόμματος (για το μεταναστευτικό, την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το Μακεδονικό, το βιβλίο Ιστορίας της 6ης Δημοτικού, τον περιορισμό της ασυδοσίας των τραπεζών και των καρτέλ, το ασφαλιστικό, κ.ο.κ.) εάν ετίθεντο μία προς μία στην κρίση του ελληνικού λαού σε δημοψηφίσματα τα ποσοστά αποδοχής τους θα κυμαίνονταν από 65% ως 90%.

Να γιατί ο ΛΑ.Ο.Σ. επιθυμεί την διεύρυνση του Πολιτεύματος σε μία συμμετοχική Δημοκρατία, όπου θα αποφασίζει ο λαός άμεσα για τα μείζονα ζητήματα μέσα από συχνά δημοψηφίσματα. Οι θέσεις του ΛΑ.Ο.Σ. -ιδιαίτερα αυτή περί δημοψηφισμάτων- είναι ενοχλητικές για την Νέα Τάξη και το εγχώριο πολιτικό σύστημα. Για τον λόγο αυτό τον θέλουν εκτός Βουλής.