Επιστροφή στις ρίζες: Τα 5 βιβλία που μας επηρέασαν περισσότερο (9)

  • Δημοσιεύτηκε: 08 Σεπτέμβριος 2011

    Θουκυδίδης: Επιτάφιος Περικλέους. Ένα βιβλίο που παρουσιάζει στον αναγνώστη με τρόπο ξεκάθαρο τις πρωταρχικές αξίες της συντηρητικής σκέψεως. Τον πατριωτισμό, την κοινωνική συνοχή, την τιμή και την μνήμη στους εκλιπόντες, την διαδοχή των γενεών, την φυλετική αυτοσυνειδησία, την πολιτιστική δημιουργία και πρόοδο αλλά και εν γένει το πνευματικό βάθρο ολόκληρης της δυτικής οικουμένης.

    Ίων Δραγούμης: Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα. Ένα βιβλίο που με εξώθησε να διακρίνω τον εαυτό μου διότι ταυτιζόμενος με τον ήρωα, συμμεριζόμενος την ηθική του στάση, απαίτησα και από εμένα γενναιότερες σταθμίσεις στα διλήμματα της ζωής. Ο Ίων Δραγούμης ένα πράγμα κάνει καλά, σε τοποθετεί σε θέση και απόσταση τέτοια που εξ ανάγκης συνομιλείς και διαλέγεσαι με τον εαυτό σου. Ένα βιβλίο που το έχει ανάγκη κάθε νέος μιας βάρβαρης ηθικά εποχής.

    Νικόλαος Μέρτζος: Τα 10 θανάσιμα αμαρτήματα του ΚΚΕ, εκδόσεις «Σιδέρης», 1985. Ένα βιβλίο που παρουσιάζει και στον πλέον δύσπιστο τα εγκλήματα του ΚΚΕ στη σύγχρονη Ελλάδα, αλλά και την ιδεολογική τους δικαιολόγηση από την μαρξιστική σκοπιά. Ένα βιβλίο ιστορικά αμερόληπτο που συνδέει τον αναγνώστη με την έποψη της αδίστακτης κομμουνιστικής ηθικής και των εξελικτικών επιστημονικών απόψεων που αποβλέπουν στην σοσιαλιστική επικράτηση.

    Κωνσταντίνος Τσάτσος: Πολιτική, «Εκδόσεις των Φίλων», 2000. Ένα βιβλίο εισαγωγικό που διδάσκει κάθε ενδιαφερόμενο τα βασικά δόγματα μιας ηθικής πολιτικής θεωρίας. Αλλά και ένα βιβλίο δεοντολογικό που εκκινεί από τον πόθο του Ανθρώπου για ευδαιμονία και ηθική ολοκλήρωση και καταλήγει διαπλαστικά σε μία πορεία που απευθύνεται στον ύπατο σκοπό της Ιστορίας, απαντώντας με σαφήνεια διαχρονικά ερωτήματα πολιτικού προβληματισμού, με υποδειγματική προσήλωση στην πολιτική αρετή.

    Γεώργιος Λεονταρίτης: Ε.Ρ.Ε. Τα δύσκολα χρόνια (1963-1967), εκδόσεις «Προσκήνιο», 2009. Ένα βιβλίο που με έκανε να συναισθανθώ την ιστορικότητα της πολιτικής στην Ελλάδα, το δύσκολο ρόλο του πολιτικού των αποφάσεων, το διηνεκές της μάχης των ιδεολογιών και την συνέχειά τους στο σήμερα. Μου έδωσε να καταλάβω ότι η πολιτική έχει αντιξοότητες και απαιτεί σθένος και ότι δεν αγωνιζόμαστε εν κενώ, αλλά σε πολιτική συνέχεια μιας αέναης πάλης ιδεών.

    Κατηγορία: