Πλάτων: Πολιτεία. Είναι το βιβλίο που ορθολογικά ανιχνεύει και συμπυκνώνει το ιδανικό πολίτευμα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η σύνδεση της ιδέας και του λογικού με την πολιτική, δηλαδή με την εφαρμογή της σε επίπεδο καθημερινών σχέσεων.
Έντμουντ Μπερκ: Στοχασμοί για την Επανάσταση στην Γαλλία (Reflections on the Revolution in France), εκδόσεις «Καστανιώτη», 2010. Σε αυτό το βιβλίο υπάρχει η αποδόμηση των κυρίαρχων πολιτικών αξιών του σήμερα. Ο Μπερκ εκφράζει το συντηρητικό δόγμα με τον πιο ολοκληρωμένο τρόπο.
Φρειδερίκος Νίτσε: Γενεαλογία της Ηθικής (Zur Genealogie der Moral). Είναι το βιβλίο που εκφράζει πραγματικά την ηθική αντεπανάσταση. Ο Νίτσε αναλαμβάνει την υπεράσπιση της ηθικής αριστοκρατίας με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.
Μισέλ Φουκώ: Ιστορία της Σεξουαλικότητας (Histoire de la sexualite), εκδόσεις «Κέδρος», 1978. Ένα εξαιρετικό ενδιαφέρον βιβλίο. Ο Φουκώ, ένας νιτσεϊκός φιλόσοφος, αξιοποιεί την έννοια της γενεαλογίας ως τρόπου κατανόησης των φαινομένων μέσα στην διιστορική τους προσέγγιση.
Αλαίν ντε Μπενουά: Οι ιδέες στα ορθά (Les idees a lʼendroit), εκδόσεις «Ελεύθερη Σκέψις», 1980. Γραμμένο μετά τον Μάη του ʼ68 στην μοντερνιστική εποχή, είναι το κορυφαίο σύγγραμμα της συντηρητικής αντεπανάστασης.