Ένα από τα αίτια της αρνητικής πορείας των εθνικών ζητημάτων του Ελληνισμού, είναι το σχετικό έλλειμμα του δημοσίου διαλόγου σε Ελλάδα και Κύπρο. Τόσο σε ότι αφορά το Κυπριακό, όσο και σε ευρύτερα ευρωπαϊκά θέματα υψηλής στρατηγικής, όπως η υπό συζήτηση νέα αρχιτεκτονική για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, οι ασύμμετρες απειλές, η λαθρομετανάστευση, παρατηρείται μια ιδιόμορφη "εσωστρέφεια" στις πολιτικές ελίτ Αθηνών και Λευκωσίας. Ενώ στην Ευρώπη διεξάγεται ανεμπόδιστα δημοκρατικός και εποικοδομητικός δημόσιος διάλογος (πολιτικός, ακαδημαϊκός, σε επίπεδο κοινωνίας πολιτών) για τέτοιου επιπέδου σύνθετα ζητήματα, αυτά διατηρούνται σήμερα υποβαθμισμένα στον δικό μας δημόσιο διάλογο.
Επιπροσθέτως, διατυπώνονται δογματικές θέσεις μη επιτρεπτό να αμφισβητούνται ακόμη και με επιχειρήματα. Η διαρκής και μονότονη επανάληψη από τα μεγάλα πολιτικά κόμματα σε Ελλάδα και Κύπρο της αναγκαιότητας μιας πλήρους τουρκικής ένταξης στην Ε.Ε., άνευ σχετικής τεκμηρίωσης, είναι για παράδειγμα ένα τέτοιο "δόγμα". Κανείς δεν κάθεται να αναλύσει σοβαρά και με επιχειρήματα τις (παρ)ενέργειες μια τέτοιας (δημογραφικά, οικονομικά κ.τ.λ.) καταστροφικής για την πλευρά μας πιθανότητας.
Άλλο τέτοιο δόγμα (και αλίμονο σε όποιον το αμφισβητήσει!) είναι η "ιερά" εμμονή Αθήνας και Λευκωσίας στο πολυπολιτισμικό ιδεολόγημα, το οποίο πλέον εγκαταλείπεται ως ανεδαφικό στην Ευρώπη. Εδώ, αν τολμήσει κάποιος να το θέσει σε δημόσια συζήτηση, για να τεκμηριωθούν επιστημονικά τα συν και πλην της ακατάσχετης λαθρομετανάστευσης, θα χαρακτηριστεί "ακραίος", "φασίστας" κ.τ.λ.
Τρίτο δείγμα στατικής και δογματικής αντίληψης: Η συζήτηση για μια νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας στην Ευρώπη, με όρους επικαιροποιημένους όσο και εφαρμόσιμους, προχωρά. Εμείς απέχουμε πανηγυρικά. Παραγνωρίζοντας ότι, Ελλάδα και Κύπρος, θα είχαμε καλύτερη μοίρα από ενίσχυση της ευρύτερης σταθερότητας, μέσα από καθαρά ευρωπαϊκές διαδικασίες που ενδεχομένως θα μείωναν την τουρκική επιθετικότητα και τα σχέδια των πατρώνων της Άγκυρας.
Άρα, επιβάλλεται να αναδιατυπωθούν οι όροι ενός διευρυμένου και εμβαθυμένου δημόσιου διαλόγου στην Ελλάδα και την Κύπρο, για όλα τα ζητήματα υψηλής στρατηγικής, άνευ δογματισμών και βερμπαλισμών, με όρους καθαρά τεχνοκρατικούς και τεκμηριωμένους. Στο Κυπριακό, στα ελληνοτουρκικά, στην λαθρομετανάστευση, στο μείζον ζήτημα της υπό ανασχηματισμό κοινής ευρωπαϊκής ασφάλειας, ζητείται επιτέλους εξορθολογισμός. Σε Αθήνα και Λευκωσία. Όχι ατεκμηρίωτα δόγματα και ιδεοληψίες.