Για τα 85 χρόνια του ΚΚΕ

  • Δημοσιεύτηκε: 01 Δεκέμβριος 2003

    Το ΚΚΕ εορτάζει εφέτος τα 85χρονα της ιδρύσεώς του, παίρνοντας υπόψην την ίδρυση του ΣΕΚΕ το 1918. Παράλληλα, ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο, από τον Συνασπισμό και το ΠΑΣΟΚ έως την Νέα Δημοκρατία, αποτίουν «φόρο τιμής» στην «προσφορά» του ΚΚΕ στην Ελλάδα. Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, επειδή θέλει να μην υστερήσει σε δηλώσεις δουλοπρεπείας έναντι της Αριστεράς, καθώς σήμερα για να κάνεις «πολιτική καριέρα» πρέπει να είσαι politically correct, ακριβώς ότι δεν είναι το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, θα σταθεί στους «μεγαλύτερους σταθμούς» της ιστορίας της κομμουνιστικής Aριστεράς στην πατρίδα μας.

    1. Το ΚΚΕ ιδρύθηκε ως παράρτημα - μαγαζί της Κομμουνιστικής Διεθνούς, για αυτό τον λόγο είχε ως επικεφαλίδα του «ΚΚΕ - τμήμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς».

    2. Το ΚΚΕ υπονόμευσε συνειδητά τον αγώνα απελευθερώσεως του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας (1919-1922), δηλώνοντας μάλιστα στον Ριζοσπάστη το 1935 ότι «όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικο-τσιφλικάδικη καταστροφή, αλλά την επιδιώξαμε κιόλας»!

    3. Υποστήριξε την «αυτόνομη Μακεδονία - Θράκη», πιστό στην γραμμή της Κομμουνιστικής Διεθνούς και των Βουλγάρων κομμουνιστών που ήθελαν να κάνουν τις διακοπές τους στο ... Αιγαίο.

    4. Τον Νοέμβριο του 1940 ο Ζαχαριάδης, στην τρίτη του επιστολή, πήρε θέση κατά της Ελλάδος, κατηγορώντας τον «Πατέρα της Νίκης» Ιωάννη Μεταξά, ότι «διεξάγει πόλεμο κατακτητικό, ιμπεριαλιστικό»!

    5. Εξόντωσε όσες εθνικιστικές-πατριωτικές αντιστασιακές οργανώσεις μπορούσε, αποσκοπώντας όχι στην εκδίωξη των Γερμανών, αλλά στην μπολσεβικοποίηση της Ελλάδος. Εθνικές οργανώσεις όπως η ΕΚΚΑ του Ψαρρού, ο Τσαούς Αντών, ο ΕΔΕΣ και άλλες, δέχθηκαν τις δολοφονικές επιθέσεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.

    6. Τον Δεκέμβριο του 1944 αιματοκύλισε την Αθήνα, προσπαθώντας πραξικοπηματικά να ανατρέψει την νόμιμη κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Γεωργίου Παπανδρέου.

    7. Τον Μάρτιο του 1946 το ΚΚΕ αρνήθηκε να συμμετάσχει στις εκλογές για να μην φανεί ότι είναι μειοψηφία στην Ελληνική κοινωνία και καταρρεύσει ο μύθος της «Εαμικής κοσμογονίας». Παράλληλα, την ίδια ημέρα, στις 31 Μαρτίου, μέλη του Κ.Κ.Ε. δολοφόνησαν τους άνδρες της Χωροφυλακής στο Λιτόχωρο, προετοιμάζοντας αυτό που επακολούθησε.

    8. Από τα τέλη του 1946 έως τον Αύγουστο του 1949, το Ελληνικό Έθνος, αντί να διεκδικήσει τα ιστορικά του δικαιώματα σε Κύπρο και Βόρειο Ηπειρο, ως μέλος των νικητών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αγωνιζόταν να κρατήσει ελεύθερη και Ελληνική την Βόρειο Ελλάδα από τους αντάρτες του «Δημοκρατικού Στρατού» και των κομμουνιστικών καθεστώτων που τους υποστήριζαν.

    9. Το 1949 τα περισσότερα τμήματα του «Δημοκρατικού Στρατού» αποτελούνταν από «Σλαβομακεδόνες» που πολεμούσαν για την Βουλγαρία και την «αυτόνομη Μακεδονία».

    10. 28.000 Ελληνόπουλα απήχθησαν από τον «Δημοκρατικό Στρατό» από τις οικογένειές τους και στάλθηκαν στους «σοσιαλιστικούς παραδείσους», οδηγώντας χιλιάδες Ελληνικές οικογένειες σε διάλυση και αφανισμό.

    11. Το 1955, όταν ξεκίνησε ο επικός αγώνας Ενώσεως της Κύπρου με την Ελλάδα, από τον ΕΟΚΑ με αρχηγό τον Γεώργιο Γρίβα-Διγενή, ο παράνομος ραδιοσταθμός του ΚΚΕ στο Βουκουρέστι απεκάλυψε, από πηγές των Σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών, ότι το «ψευδώνυμο» Διγενής αντιστοιχούσε στον Συνταγματάρχη Γρίβα. Ετσι, οι 'Αγγλοι ήξεραν ποιον κυνηγούσαν!

    12. Από το 1974 έως σήμερα όλες του οι θέσεις υπονομεύουν την Ελλάδα, στα εθνικά θέματα, την εθνική άμυνα, την εκπαίδευση, την οικονομία, την παράνομη μετανάστευση. Μπορεί τα αφεντικά του ΚΚΣΕ να συνταξιοδοτήθηκαν από τον Ρωσικό λαό, αλλά οι διεθνιστικές ιδεοληψίες του ΚΚΕ είναι αθάνατες!

    Αυτός ο απολογισμός είναι μία μικρή σταχυολόγηση της 85χρονης «προσφοράς» του ΚΚΕ στην Πατρίδα μας. Κάποιος αφελής μπορεί να ρωτήσει: «μα καλά, έχει νόημα να τα θυμόμαστε αυτά σήμερα»; Η απάντηση είναι: μεγάλη.

    Πρώτον, διότι πρέπει να τιμούμαι ως Έθνος και λαός αυτούς που πολέμησαν και έπεσαν για την Ελλάδα και όχι αυτούς που υπηρέτησαν ξένα συμφέροντα.

    Δεύτερον, διότι η ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς στηρίζεται στους «αγώνες» του ΚΚΕ, χιλιάδες νέοι Ελληνες «διαπαιδαγωγήθηκαν» με τα «κατορθώματα» του ΕΛΑΣ και τον «ηρωϊσμό» του ΚΚΕ, και αυτό το ψέμμα πρέπει να τελειώσει, έστω και σήμερα!

    Τρίτον, διότι τα περισσότερα στελέχη της «δημοκρατικής παρατάξεως» που μας κυβερνούν σήμερα είναι ομογάλακτοι αυτών των αντιλήψεων. Το γεγονός ότι έκοψαν το μουστάκι και φόρεσαν κοστούμι Αρμάνι δεν αλλοίωσε τις διεθνιστικές τους ιδεοληψίες, τις οποίες υπερασπίζονται σε κάθε περίσταση (ταυτότητες, Τσενάι, εθνικές διεκδικήσεις, πολυ-πολιτισμική κοινωνία).

    Τέταρτον, για να συγκροτηθεί ένα ιδεολογικό και πολιτικό πατριωτικό κίνημα χρειάζεται να συγκρουσθούμε με όλα τα μυθεύματα της Αριστεράς, αποκαλύπτοντας τις πραγματικές πτυχές της ιστορίας της. Ο συμβιβασμός με την Αριστερά της επιτρέπει να καλλιεργεί «μύθους» και «αξίες» γύρω της, υπονομεύοντας την ανάπτυξη του εθνικού κινήματος. Όποιος ελέγχει τα «σύμβολα» και τις «αξίες» ελέγχει την κοινωνία και την πολιτική της έκφραση. Όπως έλεγε και ο Νίτσε: «που φαίνεται η δύναμη του κυρίαρχου: στο ονοματίζειν»!

    Ενώ λοιπόν τα εγκλήματα και η χρεοκοπία του κομμουνισμού έχουν αποκαλυφθεί σε όλο τον κόσμο, στην Ελλάδα πρέπει να συνεχίζουμε να «εορτάζουμε» και να «τιμούμε» την Αριστερά και το ΚΚΕ. Να φτύνουμε επάνω σε τάφους Ελλήνων, να βιάζουμε την Ελληνική ιστορία, να διαστρέφουμε και να αποσιωπούμε αποδεδειγμένα εγκλήματα και προδοσίες, στο όνομα «του σεβασμού της προσφοράς του ΚΚΕ στην Ελλάδα», όπως δήλωσε ο κ. Καραμανλής!

    Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ λοιπόν δεν σιωπά, δεν συμμορφώνεται, δεν θέλει να ανταλλάξει την αλήθεια με την «ένταξη στις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις». Θα αγωνισθούμε για ένα σύγχρονο πατριωτικό κίνημα, για εθνική κυριαρχία, κοινωνική αλληλεγγύη και οικονομική ανάπτυξη, χωρίς όμως να θυσιάσουμε την εθνική μας μνήμη. Δεν θέλουμε να διχάσουμε τους Ελληνες. Θέλουμε όμως να τιμούμε την αλήθεια και αυτούς που έπεσαν υπέρ «βωμών και εστιών».

    Διότι δεν «προχωράς μπροστά» όταν εκποιείς το αίμα των Ελλήνων που άφησαν τα κόκκαλά τους στο Εσκί Σεχίρ και την Σμύρνη, στο Αργυρόκαστρο και την Χειμάρρα, στο Θησείο και την Μουργκάνα, στην Λεμεσό και το Παραλίμνι, ενώ την ίδια ώρα κάποιοι «άλλοι» υπηρετούσαν ξένες σημαίες και «πατρίδες».

    Θα αφήσουμε λοιπόν τον κ. Καραμανλή να τρέχει πίσω από την παρουσίαση της «βιογραφίας-αγιογραφίας» του Χαρίλαου Φλωράκη (καπετάν Γιώτη). Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ έχει τους δικούς του, πραγματικούς, ήρωες: τον Ίωνα Δραγούμη, τον Κολοκοτρώνη, τον Γρίβα, τον Παύλο Μελά, τον Μεταξά, τον Κουκκίδη, τον Κώστα Περρίκο, τον Σολωμού.