Τον τελευταίο χρονικό διάστημα γινόμαστε μάρτυρες μίας, εν πολλοίς, κωμικοτραγικής καταστάσεως, στην οποία ο κ. Καρατζαφέρης φέρεται να αναζητά τα στελέχη του κόμματός του στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας. Πρόσφατο και χαρακτηριστικό παράδειγμα η «αποδήμηση» στη Ν.Δ. του Γενικού Διευθυντή του ΛΑΟΣ κ. Τρίκκα. Ο οποίος ζήτησε «άσυλο» στη Ρηγίλλης, έχοντας πάρει μαζί του και τις δισκέτες με τα ονόματα των μελών του κόμματος...
Και δεν ήταν ο πρώτος. Πριν από τον κ. Τρίκκα είχε αποχωρήσει και επιστρέψει στα παλαιά λημέρια της «μεγάλης φιλελεύθερης παρατάξεως» και ο επίσης Γενικός Διευθυντής του ΛΑΟΣ κ. Δημητροκάλης. Ο οποίος είχε γίνει δεκτός ως νέος μεσσίας στον ΛΑΟΣ. Βέβαια δεν είναι ίδιες οι δύο αυτές περιπτώσεις. Διότι ο κ. Δημητροκάλης είχε ενταχθεί στον ΛΑΟΣ με εντολή του Κων. Μητσοτάκη, πνευματικού πατέρα του κ. Καρατζαφέρη.
Ο λόγος; Διότι ο κ. Μητσοτάκης θέλει να το έχει δίπορτο, οι καλές συνήθειες δεν ξεχνιούνται, και διότι χρειάζεται την βοήθεια του κ. Καρατζαφέρη για να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας το 2005. Και για να γίνει αυτό πρέπει να μπει ξανά ο κ. Καρατζαφέρης στην Βουλή. Ο κ. Καραμανλής φυσικά δεν είναι ηλίθιος και επέβαλε στον κ. Μητσοτάκη την απόσυρση του κ. Δημητροκάλη. Δύσκολη που είναι η ζωή...
Να τονίσουμε ότι είναι πολύ ανέντιμο να αποχωρείς από ένα κόμμα παίρνοντας ως προίκα τις δισκέτες με τα μέλη για να την παραδώσεις στα νέα σου αφεντικά. Αλλά αυτός που σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες. Δηλαδή, όταν προσπαθείς να φτιάξεις έναν πολιτικό και κομματικό μηχανισμό με ανθρώπους που ήταν τρόφιμοι της Ν.Δ. 30 χρόνια, με υποσχέσεις για επιστροφή ξανά στο μαντρί όταν το «επιτρέψουν οι συνθήκες», στο όνομα, αλίμονο, της «ενότητας της παρατάξεως», τότε τι περιμένεις από τα μέλη σου; Κάποιοι προφανώς δεν μπορούν να περιμένουν την «κεντρική συμφωνία» και επιστρέφουν από μόνοι τους.
Ποιό είναι το ηθικό δίδαγμα από τις προσχωρήσεις των στελεχών του ΛΑΟΣ στην ΝΔ; Ότι «ρήξη και ανατροπή» δεν γίνεται έχοντας νοοτροπία Νεοδημοκράτη και παλαιοκομματικούς μηχανισμούς. Αυτά παθαίνεις όταν η φιλοδοξία σου είναι να νεκραναστήσεις την ΕΡΕ. Όταν δίνεις θέση στον κομματικό σου μηχανισμό σε ανθρώπους της Ν.Δ. και σε διάφορους απίθανους καιροσκόπους. Όταν δεν υπάρχει ούτε ένας σοβαρός εθνικιστής στις τάξεις σου. Όταν, με το που γυρίσεις την πλάτη σου, τα στελέχη σου παζαρεύουν ανοικτά με τη ΝΔ, περίπτωση Βλαχάκου στις νομαρχιακές εκλογές. Διότι εσύ τους έδωσες αυτό το δικαίωμα.
Ένα κόμμα χαρακτηρίζεται από 3 πράγματα. Πρώτον, την ιδεολογία του. Και ο ΛΑΟΣ δεν έχει ιδεολογία. Είναι το προσωπικό κόμμα του κ. Καρατζαφέρη, το οποίο άγεται και φέρεται από τον ιδρυτή του, «από τον Βασιλιά έως τον Καραμπελιά»! Χωρίς συλλογικές κομματικές διαδικασίες.
Δεύτερον, τον αρχηγό του. Και ο κ. Καρατζαφέρης τα μόνα δείγματα γραφής τα έχει δώσει έως σήμερα εντός της Ν.Δ., υπερηφανευόμενος στις βουλευτικές εκλογές του 2000, ότι ήταν αυτός που «σταμάτησε τα εκλογικά ποσοστά της άκρας δεξιάς», εννοώντας μεταξύ άλλων και το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.
Τρίτον, τα στελέχη του. Και ο ΛΑΟΣ δεν έχει στελέχη, αλλά μόνο μέλη, τα περισσότερα από τα οποία έχουν απαράδεκτη παλαιοκομματική νοοτροπία. Την οποία έχει καλλιεργήσει ο ίδιος ο κ. Καρατζαφέρης, μοιράζοντας βουλευτικές έδρες σε όποιον συναντάει...
Η Ελλάς σήμερα δεν έχει ανάγκη από μία νέα «Εθνική Παράταξη», η οποία το 1977 πήρε 7% (350.000 ψήφους), εξέλεξε 5 βουλευτές και αντί να πολεμήσει τον Κων. Καραμανλή, τον έβγαλε Πρόεδρο της Δημοκρατίας το 1980, εξαγοραζόμενη μέχρι τον τελευταίο. Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ και οι Έλληνες εθνικιστές δεν θα επιτρέψουν σήμερα την χρησιμοποίηση του πατριωτικού κινήματος για να κάνει κανείς τα deals του με το πολιτικό κατεστημένο. Η εθνικιστική πολιτική χρειάζεται ιδεολογία, παιδεία και ηθική υπόσταση. Και αυτά δεν τα μαθαίνεις στην θητεία σου στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, ούτε διδάσκονται στην Αραβαντινού...
Το πολιτικό κατεστημένο θα προσπαθήσει να φτιάξει μαξιλάρια αποσυμπιέσεως της λαϊκής δυσφορίας, δημιουργώντας κόμματα τα οποία θα φαίνονται πατριωτικά, αλλά στην πράξη θα στηρίζουν τις επιλογές του συστήματος, όντας δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ ή της Ν.Δ., ανάλογα με το ποιος πληρώνει περισσότερο. Είναι υποχρέωσή μας να μην επιτρέψουμε την καπήλευση του πατριωτικού αισθήματος του Ελληνικού λαού.
Ευελπιστώ ότι ο κ. Καρατζαφέρης θα το καταλάβει αυτό και θα στραφεί προς μία πραγματικά πατριωτική κατεύθυνση, χωρίς πισωγυρίσματα και γέφυρες επικοινωνίας με την Ρηγίλλης. Η «ρήξη και η ανατροπή» για έναν εθνικιστή είναι τρόπος ζωής, δεν είναι σύνθημα μπαλκονιού.