Απογοητευτική αμνημοσύνη πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρις

Με ιδιαίτερη πικρία και απογοήτευση προβαίνω στην παρούσα διαμαρτυρία-καταγγελία μου, διότι δεν είναι στις προθέσεις μου να εμπλέκομαι σε εσωτερικά ζητήματα της Εκκλησίας, η οποία έχει αποτελέσει κιβωτό του Έθνους για τουλάχιστον δεκαέξι αιώνες.

Είμαι από αυτούς τους πολίτες που πιστεύουν και σέβονται τους Θεσμούς, που πάνω τους κυλάει αλλά και στηρίζεται η ελληνική διαχρονία. Διαχρονία όμως χωρίς μνήμη δεν γίνεται και όταν αφορά μάλιστα την εκδημία ενός λαοπρόβλητου και αγαπημένου Ιεράρχη όπως ήταν ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κύρος Χριστόδουλος, τότε τα πράγματα είναι σοβαρά.

Πρόσφατα, λοιπόν, έλαβα μέσω ταχυδρομείου την τριμηνιαία έκδοση της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος «Ταξιδεύοντας...», τ. 17, των μηνών Δεκέμβριος 2007 / Ιανουάριος / Φεβρουάριος 2008. Με μεγάλη μου έκπληξη παρατήρησα πως ενώ στις 12 σελίδες του περιοδικού, οι 3 σελίδες (καμία αντίρρηση δεν έχω) είναι αφιερωμένες στην ενθρόνιση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου Β', δεν υπάρχει ούτε μία λέξη σε ολόκληρο το τεύχος για την εκδημία του αείμνηστου Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.

Προφανώς για τον γενικό διευθυντή της Αποστολικής Διακονίας και εκδότη - διευθυντή του περιοδικού Επίσκοπο Φαναρίου κ. Αγαθάγγελου, καθώς και τον προϊστάμενο της Σύνταξης πρωτ. Λεωνίδη Ψαριανό, ο αείμνηστος Χριστόδουλος δεν απεβίωσε, πιθανότητα να μην υπήρξε Αρχιεπίσκοπος επί μια δεκαετία, μπορεί και να μην γεννήθηκε ποτέ!

Λυπάμαι πάρα πολύ, αλλά ο Ποιμενάρχης αυτός του Ελληνικού λαού, ο οποίος για πολλούς Έλληνες κατείχε την θέση του Εθνάρχη στις καρδιές μας, δεν άξιζε τέτοια αμνημοσύνη, απρέπεια και αχαριστία από κάποιους υφισταμένους του.

Εάν πρόκειται να είναι αυτή η τακτική των διαδόχων του Αείμνηστου Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου απέναντί του, τότε ας μάθουν πως θα αντιμετωπίσουν σύντομα την οργή του ποιμνίου τους και η Εκκλησία αυτό δεν το θέλει και σίγουρα δεν το χρειάζεται. Ελπίζω να ήταν απλά μια «κακιά και μίζερη στιγμή ανθρώπινης απρέπειας».

Σεβασμός λοιπόν στην Μνήμη του Αείμνηστου Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου και απέναντι στην πλειοψηφία του λαού που τον αγάπησε.