Απέναντι σε μια ιστορική πρόκληση: Ο πολυπολιτισμός και η εθνική κοινωνία

Στην αρχή φάνηκε ως ένα εύρημα που θα διευκόλυνε τις αγορές. Δύο δεκαετίες πριν επισκέπτες - καθηγητές προερχόμενοι από αμερικάνικα πανεπιστήμια πραγματοποιούσαν ημερίδες, ομιλίες και συζητήσεις σε πανεπιστήμια, κέντρα μελετών ή σε άλλους φορείς, δημοσίευαν επιστημονικοφανή άρθρα για την παγκόσμια κοινότητα, την παγκόσμια αγορά και την πολυπολιτισμική κοινωνία.

Ιδέα και σχέδιο

Η ίδια ιδέα που είχε εμφανισθεί ως κύρια ιδεολογική συνιστώσα του μαρξισμού, αλλά και του οικονομικού φιλελευθερισμού, η διεθνιστική ιδέα, επέστρεφε, αλλά αυτή τη φορά με ένα βαθος σχεδιασμού που θα της επέτρεπε να επιβληθεί. Να επιβληθεί γκρεμίζοντας αυτονόητες και φυσικές αξίες που ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ως μερος της ίδιας του της υπόστασης. Η κύρια ιδιαιτερότητα που πρέπει να εξουδετερωθεί είναι αυτή του Έθνους. Το Έθνος μια έννοια που έχει κεντρική σημασία στην διαμόρφωση της ιστορίας, των κοινωνιών και του πολιτισμού, αποτέλεσε για δεκαετίες αντικείμενο διαμάχης για τις κοσμοθεωρίες, τις θεωρητικές επιστήμες, αφού υπήρξαν πολλές προσεγγίσεις αναφορικά με τον προσδιορισμό του στην κοινωνική οντολογία.

Παρά τις διαφορετικές απόψεις όμως το σύνολο των ενασχολουμένων δεχόταν την αδιαφιλονίκητη πραγματικότητα του, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων είχε πλήρη την παρουσία του μέσα από την εθνική συνείδηση. Έτσι ξεκίνησε με συστηματικό τρόπο μια προσπάθεια αρχικά στο χώρο των ιδεών και των απόψεων να αποδειχτεί η θέση ότι το Έθνος είναι μια φαντασιακή κοινότητα. Στη συνέχεια όλο το οικοδόμημα των κοινωνιών που ήταν εθνικές κοινωνίες, συγκροτημένες και λειτουργικές για αιώνες θα μπορούσε να αναθεωρηθεί. Όλη η χαρτογράφηση των εθνικών κρατών θα μπορούσε να ανατραπεί.

Στη βάση αυτής της θεώρησης οι εθνικές παραδόσεις, οι εθνικές γλώσσες, οι εθνικοί πολιτισμοί και κάθε μορφή εθνικής ιδιαιτερότητας μπορεί αρχικά να αμβλυνθεί έως την πλήρη εξάλειψή της. Τα εθνικά κράτη σύμφωνα με αυτή αντίληψη θα προσχωρήσουν σε άλλα πολυεθνικά μορφώματα που θα έχουν συγγενή σύνθεση όταν θα πρόκειται για ομοεθνική προέλευσης κράτη ή άλλα με εντελώς διάφορη σύνθεση.

Η επιδίωξη

Το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα είναι προδήλως αντι-ιστορικό. Η ιστορική οπτική είναι μια ζωντανή και διαρκής απόδειξη περί του αντιθέτου. Όλες οι ανθρώπινες κοινότητες είχαν συνείδηση του εθνικού φαινομένου. Και πάντως όλες οι φάσεις πολιτισμού είχαν μια προέλευση με συνείδηση καταγωγής των κοινοτήτων που τον δημιουργούσαν. Ακόμα και στα φυλετικά προεθνικά στάδια αυτό είναι προφανές.

Η οικονομία στο προσκήνιο

Η προσπάθεια για νέο παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας που εξυπηρετεί τα σχέδια πλουτισμού των πολυεθνικών και ομάδων του παγκόσμιου χρηματιστηριακού κεφαλαίου επιβάλλει τις μαζικές μετακινήσεις εργαζομένων και οικονομικών μεταναστών. Επιβάλλει την σάρωση των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων και την πλήρη μεταβολή των ήδη συγκροτημένων κοινωνιών. Επιβάλλει την πλήρη απελευθέρωση των αγορών και την διάλυση του παραγωγικού ιστού καθε εθνικής οικονομίας. Στην φαινομενικά αλλοπρόσαλη πολιτική όπου αποχωρούν οι επιχειρήσεις για χώρες με φθηνότερο εργατικό δυναμικό, ενώ ταυτόχρονα διεισδύουν εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες στις ίδιες χώρες, βρίσκεται η ίδια κεντρική σύλληψη που είναι η πλήρης σταδιακή ομογενειοποίηση σε αγορές και εργασία προς όφελος των ολιγοπωλειακών συμφερόντων. Τα εργατικά σωματεία και η οργανωμένη αριστερά στο σύνολό της πρόταξε την διεθνιστική αλληλεγγύη και συνήργησε στην εξάπλωση του φαινομένου. Η άλλοτε εξαντλητική της αναλυτική υπερεπάρκεια πήγε περίπατο και αναζητά ψηφοφόρους απο τους νέους κατοίκους...

Η Ελληνική πραγματικότητα σήμερα

Το ελληνικό κράτος και η ελληνική κοινωνία βιώνουν τα τελευταία χρόνια τις συνέπειες των φαινομένων αυτών. Μια στοιχειώδης παρατήρηση σε νομοθετήματα, πολιτικές, αποφάσεις διοικητικού χαρακτήρα αλλά και σε δηλώσεις και στάσεις δημοσίων προσώπων φανερώνει την έκταση του σχεδίου. Καμμία πράξη δεν έχει αποσπασματικό χαρακτήρα όλες υπαγορεύονται από μία κοινή αντίληψη.

• Καταργήθηκε η έννοια της ιθαγένειας σχεδόν χωρίς συζήτηση.
• Μεταπολιτευτικά εξελίχτηκε μια απίστευτη επίθεση στην ελληνική γλώσσα που οδήγησε στα σημερινά φαινόμενα γλωσσικής αφασίας, λεξιπενίας και συρρίκνωσης του γλωσσικού πλούτου. Στην ίδια κατεύθυνση ζητείται επανειλημμένα η διδαχή της αγγλικής ως κύριας γλώσσας. Και μόλις πριν από δύο εβδομάδες θεσμοθετήθηκε η διδασκαλία της Τουρκικής γλώσσας! Απόφαση που ανακλήθηκε μερικώς έπειτα από αντιδράσεις.
• Σχεδόν όλα τα εκπαιδευτικά βιβλία προσαρμόστηκαν σε ιδέες που συντονίζονται σ' αυτή την αντίληψη. Η διδασκαλία της ιστορίας λογίζεται εθνοτική και σωβινιστική, οι εθνικές παραδόσεις απουσιάζουν. Κανένα ελληνικό σχολείο δεν διαθέτει πλέον εικόνες από την επανάσταση του 1821, του Κολοκοτρώνη, του Νικηταρά, του Μπότσαρη. Λογοτεχνικά κείμενα που αφορούν σε σημαντικούς εθνικούς αγώνες έχουν απομακρυνθεί.
• Σε κείμενα που διδάσκονται στο ανοιχτό πανεπιστήμιο, σε προγράμματα μετεκπαίδευσης των εκπαιδευτικών, η ιστορική συνεχεια του Ελληνικού Έθνους χαρακτηρίζεται ιδεολόγημα και η αναφορά στην ελληνική ιστορία ελέγχεται για να αποφεύγονται ξενοφοβικά σύνδρομα...
• Η επίθεση στην Ορθοδοξία που εκδηλώνεται συνεχώς και με πολλούς τρόπους είναι επίσης μερος της ίδιας γενικότερης επίθεσης.
• Ο Κωστής Στεφανόπουλος πολιτικός με μεγάλη διαδρομή και γνώση της ελληνικής πολιτικής ζωής επί οκταετία πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, αρθρογράφησε προτείνοντας την αποστρατικοποίηση των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου, θέση που μέχρι τώρα είχε διατυπωθεί από Τούρκους αξιωματούχους. Το ίδιο πρόσωπο ζήτησε να αναθεωρήσουμε την ονομασία του Αυτοκράτορα Βασιλείου και να μην τον αναφέρουμε πλέον ως Βουλγαροκτόνο!
• Η πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής κ. Μπενάκη σε επίσημη προσφώνησή της ανέφερε ότι πρέπει να υποχωρούμε σε θέματα εθνικού συμφέροντος προκειμένου να προσαρμοστούμε στις νέες Ευρωπαϊκές συνθήκες.
• Σχεδόν είκοσι χρόνια το ελληνικό κρατος αδυνατεί να εφαρμόσει την νομοθεσία προκειμένου να αντιμετωπίσει τα κύματα λαθρομεταναστών, ενώ εξακολουθεί να μην σχεδιάζει και ασφαλώς να μην υλοποιεί οποιαδήποτε μεταναστευτική πολιτική.
• Ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος υιοθέτησε τις προχωρημένες θέσεις περί πολιτικών διακιωμάτων των οικονομικών μεταναστών στο τελευταίο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ. Έτσι στις επόμενες εκλογές, γιατί όπως εξήγησε ο κ. Παυλόπουλος τώρα δεν ήταν τεχνικώς δυνατό, θα μπορούν να ψηφίζουν και αυτοί.

Απέναντι στην πραγματικότητα

Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε πλήθος αναλόγων περιπτώσεων που δηλώνουν την ύπαρξη μιας προσπάθειας μεταβολής της εθνικής κοινωνίας σε ένα μόρφωμα χωρίς χαρακτήρα. Όσοι συμμετέχουν από άγνοια, ή αρνούνται να αντιληφθούν την οδυνηρή πραγματικότητα είναι συνεργοί και συνυπεύθυνοι.

Μπροστά σ' αυτήν την πραγματικότητα δεν μπορούμε να παραμείνουμε αδρανείς. Οφείλουμε να υπερασπιστούμε το αξιακό μας σύστημα, την πατρίδα, την κοινωνία και το μέλλον μας. Να υπερασπιστούμε την εθνική μας οικονομία και απασχόληση. Να αξιώσουμε την πλήρη διαφάνεια σε αποφάσεις και σχεδιασμούς και να ματαιώσουμε κάθε εξέλιξη που αποσκοπεί στην μείωση της εθνικής μας υπόστασης.

Ο Εμμανουήλ Ν. Κώνστας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων, Δημόσια Διοίκηση και Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας. Πραγματοποίησε ειδικεύσεις στην Διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού, στην Πολιτκή Επικοινωνία και την Περιφερειακή Ανάπτυξη. Μιλάει αγγλικά. Εργάστηκε σε εταιρίες οικονομικών μελετών. Δημοσιογραφεί συστηματικά από τα φοιτητικά του χρόνια. Υπηρέτησε στο ελληνικό στρατό ως ΔΕΑ Πεζικού και απολύθηκε με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού Π.Ζ. Σήμερα διευθύνει τις εβδομαδιαίες εφημερίδες «Τα Νέα των Προαστίων» καθώς και περιοδικά ειδικού τύπου. Διευθύνει επίσης τον εκδοτικό οίκο «Νοών». Έχει συγγράψει τρία βιβλία και έχει επιμεληθεί εννέα. Είναι νυμφευμένος και πατέρας μιας κόρης 7 χρόνων.