Ανοιχτή επιστολή στον κ. Βαρθολομαίο

  • Δημοσιεύτηκε: 10 Οκτώβριος 2003

    Όταν πριν 12 περίπου χρόνια μια ομάδα 12-15 μητροπολιτών, κατοίκων Κωνσταντινούπολης, σας εξέλεγε Οικουμενικό Πατριάρχη το Πανελλήνιο αγαλλίαζε. Ενθουσιασμένο από την εκλογή ενός νέου κληρικού, ήθελε να πιστεύει πως ο νέος εκκλησιαστικός ηγέτης του θα έφερνε μια νέα πνοή στην Ορθόδοξη Εκκλησία ανά την Οικουμένη. Είχαν όλοι ξεδιπλώσει τις ελπίδες τους και περίμεναν να δουν τη παγκόσμια Ορθοδοξία να ξαναζωντανεύει, να κομίζει τα σωτήρια μηνύματά της σε εκατομμύρια απροσανατόλιστους ανθρώπους και να θριαμβεύει πάλι. Περίμεναν...

    Περίμεναν υπομονητικά αδιαφορώντας για τους ψιθύρους και τις φημολογίες. Δεν τους ενδιέφερε τον καιρό εκείνο αν ο νέος Πατριάρχης δεν ήταν τέρας μορφώσεως και αν το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης του είχε απορρίψει την διδακτορική διατριβή. Ξεπερνούσαν χωρίς δυσκολία και τις επίμονες φήμες για προηγούμενα, ανάρμοστα για κληρικό, ηθικά πλημμελήματα παιδεραστικού χαρακτήρα, ακόμη και όταν οι επώνυμοι κατήγοροι, κληρικοί υπάλληλοι του Πατριαρχείου, βρέθηκαν εν μια νυκτί εξόριστοι στη Νότια Αφρική... Ξέχασαν προς στιγμή και τις βάσιμες πληροφορίες ότι ο νέος θρησκευτικός ηγέτης τους συντηρούσε αδικαιολόγητα υπέρογκους προσωπικούς λογαριασμούς σε τράπεζες της Ελβετίας.

    Αδιαφόρησαν για όλα αυτά και περίμεναν ανυπόμονα την ανάσταση και μεταμόρφωση της Ορθοδοξίας. Δεν άργησαν ωστόσο να διαπιστώσουν ότι άδικα έτρεφαν τόσες ελπίδες και τέτοια όνειρα. Αντί για οράματα και μεγαλουργήματα είδαν την μικροπολιτική να γίνεται κανόνας εκκλησιαστικής ζωής και συμπεριφοράς. Αντί η ομόνοια να εμψυχώνει όλους και όλοι ν' ακολουθούν ανεπιφύλακτα το Πατριαρχείο σε μια νέα πορεία αναγέννησης, είδαν να υιοθετείται ως σύστημα επικοινωνίας και συνεννόησης η έριδα και η σύγκρουση.

    Παντού ανοίχθηκαν μέτωπα, παντού αναστάτωση, παντού μομφές και κατηγορίες, παντού διενέξεις και διαμάχες: με τον Αλέξιο της ρωσικής Εκκλησίας, με τα Ιεροσόλυμα, με τον αείμνηστο αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, με τον Ιάκωβο, τον Σπυρίδωνα, τον Στυλιανό και τώρα και με τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Να πιστέψουμε πως έφταιγαν όλοι αυτοί και εσείς μόνο είχατε δίκαιο; Να πιστέψουμε πως όλοι αυτοί σας υπέσκαπταν, πως όλοι αυτοί ραδιουργούσαν για να περιορίσουν τα δικαιώματα του Θρόνου σας και απειλούσαν την υπόσταση του Πατριαρχείου; Τι ακριβώς θέλετε να πιστέψουμε;

    Ό,τι και να πίστευε ενδόμυχα ο ελληνικός λαός, απέφυγε πάντως να κρίνει και καταδικάσει. Μαθημένος στην ασυνέπεια των ηγετών του, πολιτικών και θρησκευτικών, ζητούσε μέσα στην απογοήτευση και την απόγνωσή του τρόπο να συμβιβασθεί με την πικρή αλήθεια και να λησμονήσει. Να ξεχάσει ότι και ο νέος θρησκευτικός ηγέτης του Γένους δεν ήταν ο εμπνευσμένος και φωτισμένος αρχηγός που περίμενε, αλλά κληρικός συγκρουσιακός και προβληματικός.

    Αλλά και αυτό δεν του το επιτρέψετε. Με ασήμαντη αφορμή ξανανοίξατε το θέμα των «Νέων Χωρών». Απειλείτε μάλιστα ότι θα καταφύγετε στο Συμβούλιο Επικρατείας εναντίον της Εκκλησίας της Ελλάδας προκειμένου να διεκδικήσετε το σεβασμό των «τεθεσπισμένων». Φοβερίζετε ότι θα φθάσετε και μέχρι τα δικαστήρια της Ευρώπης ώστε να υποχρεωθεί η Ελληνική Κυβέρνηση να εφαρμόσει τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματά σας στην χώρα μας.

    Υποστηρίζοντας τα «τεθεσπισμένα δικαιώματά» σας, προσποιείσθε δημοσίως ότι αγνοείτε την εθνική διάσταση που έχει το θέμα των Νέων Χωρών εν όψει της εισόδου της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Διότι νομίζετε πως στο πλαίσιο της νέας Ευρώπης και αφού θα 'χει γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Τουρκία και εφόσον τυπικά τουλάχιστο θα έχουν καταργηθεί τα σύνορα μεταξύ των μελών-κρατών της Ένωσης, θα μπορείτε να διεκδικήσετε ευκολότερα την επιστροφή των μητροπόλεων των Νέων Χωρών στο Θρόνο σας και να ξαναπάρετε την διοίκησή τους στα χέρια σας εξολοκλήρου.

    Αντιστεκόμαστε στα σχέδια σας αυτά, διότι γνωρίζουμε ότι σε παρόμοια θέματα ουδέποτε ενεργείτε αυτόνομα κι ανεξάρτητα. Ξέρουμε ότι οι ενέργειές σας στο υπόψη θέμα, όπως άλλωστε και στις περιπτώσεις της Αυστραλίας και της Αμερικής, υπαγορεύονται απ' τους πολιτικούς και διπλωμάτες της Άγκυρας. Θα το αρνηθείτε, βέβαια, και είναι πολύ φυσικό να το αρνείσθε. Όμως, όπου μπορέσατε να επιβάλετε τη γραμμή σας με το φτηνό δικαιολογητικό ότι «εμείς είμασθε εκκλησία κι όχι εθνικό μαγαζί», εκεί έσβησε πάραυτα και κάθε εθνικός παλμός και κάθε εθνική πρωτοβουλία εκ μέρους της Εκκλησίας. Θέλετε παραδείγματα;

    Εγκαταλείψτε τα σχέδιά σας, Παναγιώτατε, για τις Νέες Χώρες. Με τρωμμένο το κύρος του Πατριαρχείου σαν συνέπεια των διαρκών συγκρούσεών σας σε διεθνές επίπεδο, αλλά και της κουραστικής εμφάνισής σας σε κάθε πανηγύρι της χώρας μας, δεν θα επιτύχετε. Όποια υποστήριξη κι αν σας υπόσχεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στον αγώνα της εναντίον του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου κι όσο κι αν φαίνεται να είναι διατεθειμένη να θυσιάσει κι αυτές τις Νέες Χώρες προκειμένου να εξοντώσει έναν επικίνδυνα θρησκευτικό αντίπαλο, δεν θα ευοδωθούν τα σχέδια και οι φιλοδοξίες σας. Δεν θα ευοδωθούν διότι δεν συμφέρουν στην Ελλάδα. Διότι στο τέλος θα επικρατήσει η λογική του εθνικού και όχι του κομματικού συμφέροντος.

    Εστιάστε την προσοχή στα υψηλά πατριαρχικά καθήκοντα σας. Ύστερα από την κατάργηση κάθε ικανού αρχιεπισκόπου και μητροπολίτη, έχετε αρκετά να κάνετε για να βγει κάποτε η Εκκλησία μας στην Ευρώπη, την Αμερική, την Αυστραλία, την Άπω Ανατολή, τη Νέα Ζηλανδία από τον παρατεταμένο λήθαργό της. Φροντίστε να τεθεί τέρμα στο σκάνδαλο της εγκληματικής καταλήστεψης της μοναστηριακής περιουσίας της Πάτμου από τα πειθήνια όργανά σας. Κοιτάξτε να παύσει και το προσωπικό δικαστικό σκάνδαλό σας, διότι κανένας Έλληνας δεν κολακεύεται ακούγοντας πως σύρεται στα τουρκικά δικαστήρια ο Πατριάρχης του Γένους με τη βαριά κατηγορία ότι καταχράστηκε δωρεά ομογενούς, ύψους 3.3 εκατομμυρίων δολαρίων, που προοριζόταν για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Φροντίστε επίσης να απελευθερώσετε την ιεραρχία του Θρόνου σας από την «αιχμαλωσία», όπως πρόσφατα χαρακτηρίστηκε, στην οποία την κρατάτε επιμένοντας λυσσωδώς να λειτουργείτε με μια αντικανονική υπαλληλική σύνοδο που δεν έχει ούτε ιστορικό προηγούμενο, αλλ' ούτε κανένα κανονικό ή δημοκρατικό έρεισμα.

    Προσπαθήστε να φέρετε την ειρήνη στη κοχλάζουσα παγκόσμια Ορθοδοξία, όπου η κατάσταση χειροτερεύει από μέρα σε μέρα. Φροντίστε να απαλλάξετε το Θρόνο σας από την «σουλτανική ασυδοσία» που σας προσήψε πριν ένα μόλις μήνα ο ηρωικός αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός. Φροντίστε τα αυτά σε πρώτη φάση και όταν τα επιτύχετε, έχετε χρόνο να ανοίξετε πάλι το θέμα των Νέων Χωρών...

    Με κάθε προσήκοντα σεβασμό,

    Γιάννης Παπαθανασόπουλος
    Θεολόγος

    Κατηγορία: