Ανάπτυξη και Περιβάλλον: η ρεαλιστική οικολογική προοπτική

Κανείς πλέον δεν είναι σε θέση να αμφισβητήσει βάσιμα την απειλή της κλιματικής αλλαγής και την υποβάθμιση της ποιότητος ζωής που εγκυμονεί μια τέτοια απειλή. Στην πιο στενή κλίμακα ο φυσικός χώρος των δικών μας ορίων είναι ο οίκος του Έθνους μας. Για το σπίτι μας λοιπόν πρέπει πάντοτε να αγωνιζόμαστε.

Προϋπόθεση όμως για έναν ειλικρινή διάλογο με τους πολίτες είναι η ανατροπή της παραδοχής ότι η Αριστερά είναι ο πολιτικός χώρος υπερασπίσεως της Οικολογίας και του Περιβάλλοντος. Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε το παράλογο σε όλο του το μεγαλείο, όταν και σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής αναδεικνύονται μονοθεματικά κόμματα που διεκδικούν το μονοπώλιο στην υπεράσπιση του Περιβάλλοντος.

Οι «Οικολόγοι Πράσινοι», ο «Συνασπισμός των Κινημάτων και της Οικολογίας» είναι μόνο μερικές σύγχρονες εκδηλώσεις του παράλογου αιτήματος της Αριστεράς, να συνδέεται η φύση, η ζωή και το μέλλον μας με κόμματα συγκεκριμένου πολιτικού χώρου. Η Αριστερά με το να ιδιοποιείται το αυτονόητο και να σπεύδει να σφετεριστεί την λογική, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να ομολογεί την ανυπαρξία της.

Από την άλλη πρέπει να είναι σαφές ότι τόσο σημαντικά ζητήματα δεν μπορούν να αυτονομηθούν από την συνολικότερη πολιτική αναπτύξεως του τόπου μας. Δεν μπορούμε να μιλάμε για προστασία του φυσικού χώρου όταν ο συνολικός πληθυσμός της πατρίδος μας κατανέμεται τόσο άνισα σε 4-5 μόνο μεγάλα αστικά κέντρα. Φαινόμενο που αφενός παράγει περιβαλλοντική επιβάρυνση από την πληθυσμιακή υπερσυγκέντρωση, αφετέρου δε εξουδετερώνει και τις τελευταίες προοπτικές αναπτύξεως στην εγκαταλελειμμένη περιφέρεια. Και οι πιο φιλόδοξες περιβαλλοντικές πολιτικές είναι καταδικασμένες να αποτύχουν εάν δεν εντάσσονται σε στρατηγικές πολιτικές αποκεντρώσεως του ισόρροπης κατανομής του πληθυσμού.

Ο κορεσμός της Αττικής γης που κάποτε φημιζόταν για τις ποικίλες ακτές της (το ίδιο το όνομά της ετυμολογείται από το Ακτική), η κακοποίηση του Θριάσιου Πεδίου της Ελευσίνας, μαγικού χώρου στην αρχαία εποχή για τους Έλληνες, οι καταστροφές σε Υμηττό, Πάρνηθα και Πεντέλη συνδέονται απολύτως με την συσσώρευση του μισού πληθυσμού της χώρας στην Αττική. Ταυτοχρόνως το φοινικόδασος στο Ρέθυμνο, τα δάση της Χαλκιδικής και των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου, αλλά και μοναδικοί φυσικοί τόποι, όπως το δάσος της Δαδιάς στο δέλτα του Έβρου, πενθούν την ανθρώπινη εγκατάλειψη και την περιφρόνηση των αστικών κέντρων που εκδηλώνουν αν όχι απροθυμία, πάντως αδυναμία να τα προστατεύσουν, να τα αναδείξουν και να τα αναπτύξουν.

Για εμάς Πατρίδα μας είναι όχι όλη η Γη, αλλά σίγουρα όλη η Ελλάδα. Κανείς λοιπόν δεν θα αρνηθεί τις πράσινες πολιτικές και τις περιβαλλοντικές προτεραιότητες που είναι σήμερα ευρύτερα γνωστές. Αυτό όμως που πρέπει να αμφισβητηθεί καθαρά είναι η καπηλεία της Οικολογίας από την Αριστερά που επειδή χρεοκόπησε στο κοινωνικό καθεστώς που υπερασπιζόταν εφηύρε νέα πολιτική ατζέντα.

Με το πρόσχημα του οικολογικού κινδύνου όμως, η Αριστερά με θαυμαστή συνέπεια και χαρακτηριστική οικολογική αναλγησία εμποδίζει σε κάθε ευκαιρία την Ανάπτυξη, που παραμένει το μόνο γνωστό αντίδοτο στην εγκατάλειψη, την αραιοκατοίκηση και την απαξίωση του Περιβάλλοντος. Απολύτως ενδεικτικό παράδειγμα της οικολογικής υστερίας της Αριστεράς αποτελούν οι μαζικές προσφυγές στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και των Οικολόγων Πράσινων στο Συμβούλιο της Επικρατείας που προκάλεσαν την διακοπή των εργασιών για το γήπεδο του ΠΑΟ και την ματαίωση συνάμα της διπλής οικιστικής αναπλάσεως στον Βοτανικό. Ακύρωση μιας πρωτοβουλίας που πέραν πάσης αμφιβολίας θα αναβάθμιζε το περιαστικό Περιβάλλον ενός κεντρικού τμήματος της Αττικής που είναι παραδεδομένο σήμερα στην εγκατάλειψη.

Εν κατακλείδι εμείς θεωρούμε ότι η προστασία του Περιβάλλοντος και η ανάδειξη της φυσικής προίκας της Πατρίδος μας πρέπει να προσδεθούν στο όχημα της περιφερειακής αναπτύξεως. Με έξυπνες αλλά και γενναίες πολιτικές που δεν θα εξετάζουν με καιροσκοπισμό τις οικολογικές ψήφους, ούτε θα διστάζουν να συγκρουστούν με τα προβλήματα εν ονόματι του πολιτικού κόστους, αλλά θα είναι εξ υπαρχής σχεδιασμένες για να υπηρετούν την περιβαλλοντική αναβάθμιση, την ισόρροπη ανάπτυξη και την ποιοτική ζωή όλων των Ελλήνων πολιτών.