Σήμερα ξημερώνει 17 Δεκεμβρίου. Συμπληρώνονται 31 χρόνια, από την Τρίτη εκείνη του 1980, όταν στο Αμφιθέατρο των ΚΑΤΕΕ στο Αιγάλεω, δέχθηκα την δολοφονική επίθεση 25 «γνωστών-αγνώστων», οι οποίοι με τραυμάτισαν πολλαπλά σε όλο το σώμα, καθώς και με κοφτερό αντικείμενο στο κεφάλι πίσω από το αριστερό αυτί, που χρειάστηκε ράμματα.
Πέντε ώρες πέρναγα «λαϊκό δικαστήριο», με συνεχείς επιθέσεις και αμέτρητους ψευτομάρτυρες να μου φορτώνουν ... ακόμα και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μόνη «σοβαρή» κατηγορία τα αυτοκόλλητα χριστιανικής οργανώσεως που έλεγαν «Η Βόρειος Ήπειρος είναι Ελληνική» και είχαν γεμίσει την σχολή (τιμή μου).
Πολλοί Έλληνες πατριώτες έπεσαν θύματα της εγκληματικής δράσης των νοσταλγών του Στάλιν στην μεταπολιτευτική Ελλάδα. Για κάποιους από εμάς ίσχυσε το «ότι δεν μας σκοτώνει, μας ατσαλώνει». Κάθε ημέρα από τότε, δίνω την απάντησή μου στην επιδρομή των βαρβάρων.
Διάλεξα όμως την σημερινή ημέρα για να κυκλοφορήσω το νέο μου βιβλίο (374 σελίδων), το οποίο περιέχει δημόσιες παρεμβάσεις και δράσεις μου (και όχι μόνο). Αποτελεί μια κατάθεση ψυχής, την οποία εσείς οι φίλοι και συναγωνιστές πιστεύω πως θα εκτιμήσετε, γι' αυτό και του έδωσα τον τίτλο που πιστεύω πως εκφράζει όλους μας: «Θέλω πίσω την Πατρίδα μου».