Σε όλα τα χρόνια που ασχολούμαι με την πολιτική – και είναι πλέον πάνω από 30 – γνώρισα λογής-λογής ανθρώπους. Κάποιους θα μπορούσε κανείς να τους αποκαλέσει χαρισματικούς, κάποιους μέτριους και κάποιους φαιδρούς.
Όπως όλα δείχνουν σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις στην Μεγάλη Βρετανία η διαφορά Συντηρητικών και Εργατικών κυμαίνεται σταθερά υπέρ των πρώτων στις 16 μονάδες περίπου.
Κατά την διάρκεια μίας πρόσφατης ομιλίας, ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτωρ Ορμπάν επιτέθηκε στην ιδέα ότι «η μετανάστευση αντικατάστασης» μπορεί να λύσει το δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλές δυτικές χώρες.
Η μεγάλη επιτυχία του VOX στην Ισπανία και το ποσοστό άνω του 10% που συγκέντρωσε, εκλέγοντας 24 βουλευτές, «σόκαρε» άλλη μια φορά τις ευρωπαϊκές ελίτ, που δεν θέλουν να παραδεχθούν ότι είναι φυσικό επακόλουθο των πολιτικών τους.
Το δεξιό κόμμα Vox στην Ισπανία εισήλθε στο Κοινοβούλιο υποστηρίζοντας την παρακαταθήκη του Φράνκο. Όμως, δεν είναι αυτός ο μοναδικός λόγος για τον οποίο αύξησε τις μέχρι πρότινος λιγοστές δυνάμεις του.
Στα ψιλά έχουν περάσει τον τελευταίο καιρό οι διάφορες αναγγελίες αξιωματούχων της Ε.Ε., μεταξύ αυτών και ο «δικός μας» Δημήτρης Αβραμόπουλος, σχετικά με το Μεταναστευτικό. Εξίσου πενιχρή ήταν και η κάλυψη εγκληματικών γεγονότων.
Χαλαρή ψήφος δεν είναι μόνον να ψηφίζεις μικρότερα συμπαθή κόμματα της «Β’ Εθνικής» για να τα προβιβάσεις στην πρώτη κατηγορία του πολιτικού γίγνεσθαι. Χαλαρή ψήφος είναι και να ψηφίζεις με χαλαρά κριτήρια.
H Βρετανή πρωθυπουργός Τερέζα Μέι υπέστη τεκτονική ήττα. Η Βουλή των Κοινοτήτων απέρριψε την προτεινόμενη συμφωνία απόσυρσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση με 230 ψήφους.
