Οι επιλογές είναι δύο: ή κάθομαι στον καναπέ μου ή σηκώνω τα μανίκια. Τα επιχειρήματα για το πρώτο γνωστά. Η απογοήτευση από την συνεχόμενη εναλλαγή των ίδιων ανθρώπων στην εξουσία, πρόσωπα γαντζωμένα στα έδρανα τους, παλιές ιδέες, χωρίς μεράκι, αγάπη, χωρίς ανιδιοτέλεια και όραμα. Κανείς τους δεν αξίζει, οπότε πηγαίνουν στα αζήτητα. Εύκολος, λοιπόν, φαίνεται ο καναπές: «Δεν τους ενοχλώ, δεν ασχολούμαι, δεν σκοτίζομαι».